സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 2 [സ്പൾബർ] 324

ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൾ ചാടിയെടുത്തു..
അബ്ദു…
അവൾക്കാകെ കുളിര് കോരി… താൻ മനസിൽ ചിന്തിച്ചപ്പോഴേക്കും അവൻ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു..

“ഹലോ… “

ഫോണെടുത്ത് കുറുകുന്ന സ്വരത്തിൽ സലീന പറഞ്ഞു..

“എടീ… നീ വേഗം ഇങ്ങോട്ടൊന്ന് വാ…”

കടിച്ചമർത്തിയ വേദനയുടെ സ്വരം അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു..

മിന്നലിന്റെ വേഗതയിലാണവൾ അവന്റെ മുറിയിലെത്തിയത്..

അബ്ദു വേദന കൊണ്ട് പുളയുകയാണ്..

“എന്താടാ… എന്ത് പറ്റി… ?”..

പേടിയോടെ സലീന ചോദിച്ചു..

“അത്… കാലിന് ഭയങ്കര വേദന…”

സഹിക്കാനാവാത്ത വേദനയുണ്ടെന്ന് അവന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ അവൾക്ക് മനസിലായി..എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായില്ല.. ഒന്നുഴിഞ്ഞ് കൊടുക്കാനാണെങ്കിൽ, കട്ടിയിൽ പ്ലാസ്റ്ററിട്ട കാലിൽ എവിടെ ഉഴിയാൻ… ?

അവൾ, അവന്റടുത്തിരുന്നു.. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ അവന്റെ തലയിൽ തലോടിക്കൊടുത്തു..
അവൻ വേദന കൊണ്ട് ഞരങ്ങുകയാണ്..

അവൾ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.. മങ്ങിയ ബൾബുകൾ കത്തുന്ന വരാന്തയിലൂടെ ഓടി,പടികൾ ചാടിയിറങ്ങി, നഴ്സുമാർ ഇരിക്കുന്ന മുറിയുടെ വാതിലിൽ ചെന്ന് മുട്ടി..

കുറച്ച് നേരം വിളിച്ചിട്ടാണ് അവർ വാതിൽ തുറന്നത്..
സലീന വേഗം കാര്യം പറഞ്ഞു.
രണ്ട് നഴ്സുമാർ അവളുടെ കൂടെ വന്നു.. അബ്ദുവിന്റെ മുറിയിലെത്തി അവനെ പരിശോധിച്ച് ഒരു നഴ്സ് വേഗം താഴേക്ക് പോയി..
തിരിച്ച് വന്നത് ഒരു ഇഞ്ചക്ഷനുമായാണ്..അത് അബ്ദുവിന്റെ ഇടുപ്പിൽ തന്നെ വെച്ചു..

“വേദന മാറാനുള്ളതാ..ഇപ്പോ
മാറിക്കോളും..എന്തേലുമുണ്ടായ വിളിച്ചാമതി…”