സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 2 [സ്പൾബർ] 324

നഴ്സുമാർ പോയി..

സലീന വാതിൽ ചാരി അബ്ദുവിന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു..

“കുറവുണ്ടോടാ… ?”.

അവൾ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“ഇപ്പ വെച്ചല്ലേയുള്ളൂടീ… മാറിക്കോളും..”

സലീന, അവന്റടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്ന് അവന്റെ തലയെടുത്ത് മടിയിൽ വെച്ചു.. മുടിയിൽ പതിയെ തലോടിക്കൊടുത്തു..

അബ്ദുമലർന്ന് കിടന്ന് അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി… സ്നേഹ സാഗരം അവന്റെ കണ്ണിൽ അലയടിക്കുന്നത് സലീന കണ്ടു..

“നിനക്ക് സാജിത വിളിച്ചിരുന്നോ..?”..

വേദനയോടെ അബ്ദു ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല… ഞാനവൾക്ക് വിളിച്ചിരുന്നു…”

നാണത്താൽ തുടുത്ത മുഖത്തോടെ സലീന പറഞ്ഞു..

“ഞാനും അവൾക്ക് വിളിച്ചിരുന്നു…”

“ഉം… അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു…”

“ എന്ത് പറഞ്ഞു….?”..

“ എല്ലാം പറഞ്ഞു… അബ്ദു പറഞ്ഞതൊക്കെ പറഞ്ഞു… “

“ഞാനൊരുപാട് ചിന്തിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞതാ… നിനക്ക് ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ലല്ലോ…?”

“ഇല്ല… ഞാനും ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചിട്ട് തന്നാ പറഞ്ഞത്… എനിക്കിഷ്ടാ…”

രണ്ടാളും കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിയാണ് സംസാരം… സലീനയുടെ മുഖമാകെ ചുവന്ന് തുടുത്തിരുന്നു..

ഇഞ്ചക്ഷൻ പ്രവർത്തനം തുടങ്ങി അബ്ദുവിന്റെ വേദന കുറഞ്ഞ് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“സലീനക്കറിയാലോ, ഞാനൊരു കൂലിപ്പണിക്കാരനാ… എന്നും പണിയും ഉണ്ടാവില്ല… കുറച്ച് കടങ്ങളും ഉണ്ട്… വലിയ ആർഭാടമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലെങ്കിലും നിനക്ക് സമാധാനമുണ്ടാവും… നീ ഒരുപാട് കരഞ്ഞതല്ലേ… ഇനി നിനക്ക് കരയേണ്ടിവരില്ല…”

“ആർഭാടത്തിലൊക്കെ എന്ത് കാര്യം അബ്ദൂ.. സമാധാനമില്ലെങ്കിൽ ഒരാർഭാടം കൊണ്ടും കാര്യമില്ല…നീ കൂടുതലൊന്നും പറയണ്ട… ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു…”