സുറുമയെഴുതിയ മിഴികൾ 2 [സ്പൾബർ] 324

അത് സലീന അലക്കി വിരിക്കുകയാണ്..

“ സോപ്പൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.. എന്നാലും ഒന്ന് കുത്തിപ്പിഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ഈ ഫാനിന്റെ ചോട്ടിലിട്ടാ രാവിലെയാകുമ്പോഴേക്ക് ഉണങ്ങിക്കോളും… നിനക്ക് രാവിലെ മാറ്റിയുടുക്കണ്ടേ… ?.”

സലീന പറഞ്ഞത് കേട്ട് അബ്ദു ഇതൊന്നും വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന ഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി..

“ഞാനെന്നാ പോട്ടെ അബ്ദൂ…?.
എന്തേലും ആവശ്യമുണ്ടേൽ എന്നെ വിളിച്ചാ മതീട്ടോ…”

സലീന, അബ്ദുവിനോട് പറഞ്ഞ്
വാതിൽ തുറന്നു..

“ സലീ… നിന്റെ കയ്യിൽ ചാർജറുണ്ടോടീ..?
മൊബൈലിലെ ചാർജ് തീർന്നു… “

അബ്ദുവിന്റെ വിളി കേട്ട് സലീന തിരിഞ്ഞ് അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി..ആദ്യമായാണ് അവൻ സലീന്ന് വിളിക്കുന്നത്..
അവൾ തുടുത്ത മുഖത്തോടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. റൂമിൽ നിന്ന് ചാർജറെടുത്ത് അവന് കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തു..

വീണ്ടും മുറിയിൽ വന്ന് കിടക്കയിലിരുന്നു..
പാത്രത്തിൽ കഞ്ഞിയുണ്ട്, വിശക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് കുടിക്കാൻ തോന്നിയില്ല..

വല്ലാത്തൊരു പരവേശം..അബ്ദുവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ എന്തോ ഒരു നാണം.
പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്തൊരു അനുഭൂതി ദേഹമാകെ നിറയുന്നു.. ഇത് വരെ പ്രേമിച്ചിട്ടൊന്നുമില്ല.. എങ്കിലും ഒരു കാമുകിയുടെ മനസ് പോലെ കുതി തുള്ളുന്നു..അവനെ വീണ്ടും കാണാൻ കൊതിയാവുന്നു..

താനൊരു ഭാര്യയാണെന്ന് പേടിയോടെ സലീനയോർത്തു.. പേരിനൊരു ഭാര്യ.. ഒരു ഭാര്യയുടെ സ്നേഹമോ, പരിഗണനയോ, അവകാശമോ തനിക്കിത് വരെ കിട്ടിയിട്ടില്ല..

താൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതിന് നേരെ എതിരുള്ള ഭർത്താവിനെയാണ് തനിക്ക് കിട്ടിയത്.. ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കാനറിയാത്ത, ലാളിക്കാനറിയാത്ത, ഭാര്യയെ അടിമയായി കാണുന്ന ഒരുത്തൻ..