സൂസന്റെ യാത്രകൾ 12 [രാജി] 151

ദില്ലിയിൽനിന്നും തിരിച്ചെത്തിയിട്ട് ആഴ്ച മൂന്ന് കഴിഞ്ഞു. അതിനിടയ്ക്ക്, അച്ചായൻ രണ്ടാഴ്ച ലീവിനുവന്നു, ഞങ്ങൾ കുട്ടികളേയും കൂട്ടി അച്ചായന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് പോയി. അല്ലെങ്കിലും, ഒരു കാത്തിരിപ്പ് ഞാൻ പൗലർത്താറില്ല. മൂപ്പർക്ക് ഞാൻ എന്ന പെണ്ണിനോട് തീരെ കമ്പമില്ല. പക്ഷെ, അന്യനാട്ടിലെ, തൊലിവെളുപ്പുള്ള, കൂത്താടി നടക്കുന്ന ടീംസിന്റെ കഥകളും കേമത്തങ്ങളും പറയാൻ നുറ് നാവാണ് (പൂശിയ കാര്യം പറയാത്തത് ഭാഗ്യം. താനും അതെ നിലപാട് തുടരുന്നു) ഇടയ്ക്ക്, ഒരു ദിവസം, ഒരേയൊരു ദിവസം വേണം വേണ്ട എന്ന മട്ടിൽ ഒരു പ്രാപിക്കൽ! അവസാനം വിരലിട്ട് തനിക്ക് വെള്ളം കളയേണ്ടി വന്നു.  ചുമ്മാതല്ല, മനസ്സിന് ഇണങ്ങിയവർക്കും അപ്പച്ചനും താൻ കാലകത്തിക്കൊടുക്കുന്നത്. കിട്ടേണ്ടിടത്തുനിന്നും കിട്ടേണ്ട സമയത്ത് കിട്ടേണ്ടത് കിട്ടാതിരുന്നാൽ, ചിലപ്പോൾ  കിട്ടുന്നിടത്തുനിന്ന് കിട്ടുന്നത് ചോദിച്ച് വാങ്ങിച്ചൂന്ന് വരും.

മക്കളും അച്ചായനും തിരിച്ച് അവരവരുടെ ഇടങ്ങളിലേക്ക് പോയി. വിരസതയുടെ നാളുകൾ! ജോലി.. വീട്… വീട്ടിലെ പണികൾ..
അച്ചായന്റെ വീട്ടിൽ കുറച്ച് പണികൾ ഉള്ളതിനാൽ, ഭവാനി അപ്പച്ചനോടൊപ്പം അടിച്ച് പൊളിച്ച്, അല്ല, പൊളിച്ച് അടിപ്പിച്ച് കഴിയുന്നു. താൻ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക്. മിണ്ടാൻ പോലും ആളില്ലാത്ത അവസ്ഥ.

അങ്ങിനെയിരിക്കെ, ഒരവധി ദിവസം, വീട്ടിലേക്ക് ചാഞ്ഞ തെങ്ങ് മുറിക്കാൻ ഒരാളെ അപ്പച്ചൻ ഏർപ്പാടാക്കി. അപ്പച്ചന്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ നടക്കേണ്ടിയിരുന്ന മരം മുറി, എന്റെ മേൽനോട്ടത്തിൽ ആയീന്ന് ചുരുക്കം.
അന്ന്, മരം മുറിക്കിടയിൽ തന്റെ ആവശ്യകത വന്നാൽ, തടസ്സം വരാതിരിക്കാൻ ക്‌ളീനിംഗ്, വാഷിംഗ്‌, പാചകം ഇത്യാതി ജോലികൾ നേരത്തേ തീർത്തുവച്ചു. കുളി പിന്നീടാക്കാം എന്നും തീരുമാനിച്ചു.