സൂസന്റെ യാത്രകൾ 12 [രാജി] 155

കട്ടിലിനരികിൽ ഇട്ടിരുന്ന സോഫയിൽ അടുത്തടുത്തായി കവിതയും സാമും, തൊട്ടരികിൽ അവർക്ക് സൈഡ് തിരിഞ്ഞ് ഞാനും.
“സൂസൻ… നമുക്ക് ഓരോ ബിയർ കൂടി കഴിച്ചാലോ…” കവിത പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പോൾത്തന്നെ 4 റൗണ്ട് കഴിഞ്ഞു… ഇനി ഒരു ബിയർ കൂടി താങ്ങില്ല…”
“എന്റെ മാഡം… ഒരു ബിയർ അടിച്ചാൽ, ഏറിവന്നാൽ ഓഫ്‌ ആകും.. ഇല്ലെങ്കിൽ വാൾ വെക്കും… ഞാൻ പറയുന്നു, മാഡത്തിന് ഒരു ബിയർ താങ്ങാൻ നല്ല കപ്പാസിറ്റി ഉണ്ടെന്ന്… ഞാൻ ബെറ്റ് വയ്ക്കുന്നു…”
“ബെറ്റൊന്നും വേണ്ട… കമ്പനിക്ക് ഞാൻ അൽപ്പം കഴിക്കാം… പിരിയാതിരുന്നാൽ മതി..”
സാം മൂന്ന് ബിയർ ബോട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്ന് പൊട്ടിച്ച് ഒന്നെനിക്കും മറ്റൊന്ന് കവിതയ്ക്കും കൈമാറി. മൂന്നാമത്തേത് സാം ഉയർത്തി ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞു. സാമും കവിതയും കുപ്പിയിലെ മൂന്നിലൊന്ന് കമഴ്ത്തി. തനിക്ക് കേവലം ഒരു കവിൾ കഴിക്കാനെ കഴിഞ്ഞുള്ളു. പക്ഷെ, അവർ ഇരുവരും ബിയർ അകത്താക്കുന്ന നേരം, കവിതയുടെ കൈ സാമിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് വിശ്രമിക്കുന്നതും, സാമിന്റെ കൈ കവിതയുടെ നൈറ്റ് ഡ്രസ്സിനുള്ളിലൂടെ അടിവയറിൽ വിശ്രമിക്കുന്നതും കണ്ടു. സാമും താനും തമ്മിലെ അപരിചിതത്വം മിനിറ്റുകൾക്ക് മുൻപേ തന്റെ കുണ്ടിയിലൂടെ അവസാനിപ്പിച്ചുവെങ്കിലും താനും കവിതയും ഇപ്പോഴും ഒരു ഫോർമൽ റിലേഷനിൽ ആണ്. ഇനി, തന്നെ “ഉപയോഗിച്ച” കാര്യം ഈ പഹയൻ കവിതയെ അറിയിച്ചുകാണുമോ? എയ്.. അതിന് വഴിയില്ല. അറിയിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ, കവിത എന്ന് പെണ്ണ് അത് സഹിച്ച്, തന്നോടൊപ്പം ബിയർ കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമോ? അല്ലെങ്കിൽ, ഇവരുടെ മനസ്സിൽ ഒരു ത്രീസം പ്ലാൻ കാണുമോ?? ചോദ്യങ്ങൾ നിരവധി മനസ്സിൽ ഉയർന്നു…
ഇപ്പോൾ, കവിത കാൽ ഉയർത്തി സോഫയിൽ വച്ചിരിക്കുന്നു. സാമിന്റെ വലതുകൈയ്യിൽ ബിയർ ബോട്ടിൽ.. ഇടതുകൈ കവിതയുടെ മുൻഭാഗത്ത് ഇഴയുന്നു.
“സൂസൻ… സാമിന്റെ ഈ പ്രവർത്തിയിൽ എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുന്നുണ്ടോ…” വാക്കുകൾ കുഴയുന്നു.
“എയ്… ഇല്ല കവിത… നിങ്ങൾ എൻജോയ് ചെയ്തോളൂ…” ഞാൻ ഒരു കവിൾകൂടി എടുത്ത് വിഴുങ്ങി, ഒരേമ്പക്കം വിട്ടു.
“സാം.. സൂസന്റെ ഗ്രീൻ സിഗ്നൽ നമുക്ക് കിട്ടി.. അപ്പോൾ ലെറ്റ് അസ് സ്റ്റാർട്ട്‌…”
പറഞ്ഞ് തീർന്നതും, സാം കൈയ്യിലെ ബിയർ ബോട്ടിലിന്റെ നെക്ക് കവിതയുടെ വിടർന്നിരിക്കുന്ന പൂറ്റിലേക്ക് മെല്ലെ തിരുകി കയറ്റി. കയറ്റം സ്മൂത്ത്‌ അല്ലാത്തതിനാൽ, കവിത അരക്കെട്ട് അനക്കി അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു. ഇവർ ഇതെന്ത് ഭാവിച്ച് എന്ന് കരുതിയിരിക്കുമ്പോൾ കവിതയുടെ യൂറിൻ അതാ പുറത്തേക്ക് ഒഴുകുന്നു..