സൂസന്റെ യാത്രകൾ 13 [രാജി] 177

ഒരു ദിവസം സ്പോൺസറുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലാൻ സ്പോൺസറുടെ ഭാര്യ ആവശ്യപ്പെട്ടുവെന്ന് സാബിറ പറഞ്ഞു. അവർക്കെന്തോ നടുവേദനയോ മാറ്റോ. ചെല്ലേണ്ട ദിവസം വണ്ടി വിടുമെന്നും അറിയിച്ചു. പറഞ്ഞ ദിവസം , സെറ്റ് സാരി ധരിച്ച്, ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പുറപ്പെട്ടു. കൈയ്യിൽ അൽപ്പം കുഴമ്പും കരുതി. ഡ്രൈവർ മലയാളിയായിരുന്നതുകൊണ്ട് മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമായിരുന്നു യാത്ര. പോകുന്നത് മാലിക്കിന്റെ ആദ്യ ഭാര്യയുടെ വീട്ടിലേക്കാണെന്നും, അവരും ഒരു സഹായിയും മാത്രമേ ഉള്ളുവെന്നും, സഹായി ലീവിലും, , മക്കൾ യൂക്കേയിൽ ആണെന്നും അയാൾ പറഞ്ഞു.  അത്യാവശ്യം അറബിയും ഹിന്ദിയും അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് പിടിച്ചുനിൽക്കാം എന്നുറപ്പിച്ചു.
ചെന്നപാടെ അവർ  ഹസ്തദാനം ചെയ്ത് എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. കുടിക്കാൻ ജ്യുസ്സ് നൽകി. മെയ്ഡ് ലീവിൽ ആയതുകൊണ്ട് എല്ലാം താൻ നോക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു. നീ സാരിയിൽ സുന്ദരിയാണെന്നും സാരി ഉടുക്കാൻ എന്നെ പഠിപ്പിക്കുമോ എന്നുമെല്ലാം ചോദിച്ച്, കുറച്ച് നേരം കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ചങ്ങാതിമാരായി.
കുറച്ച് നാളായി അവർക്ക് അരക്കെട്ടിൽ വേദന. ഭാരമുള്ള ഒന്നും ഉയർത്താൻ വയ്യ. അതുകൊണ്ട്, ഭർത്താവും വരവ് കുറവ്. (അതിന്റെ ഗുട്ടൻസ് എനിക്ക് പിടികിട്ടി) ഇപ്പോൾ, വേദന സംഹാരി കഴിച്ച് കഴിയുന്നു. എന്റെ ആയുർവേദ ജ്ഞാനം അറിഞ്ഞ ഇവർ താല്പര്യം എടുത്ത് ഒരു ശ്രമം നടത്തുന്നു. അത്രമാത്രം. അലോപ്പൊതി തോറ്റിടത്ത് ആയുർവേദം ജയിക്കുമോ എന്നൊരു ശ്രമം. എല്ലാ പ്രശ്നവും ഞാൻ മറ്റാം എന്ന് ഉറപ്പ് കൊടുത്തു. അസുഖം മാറും എന്ന് മനസ്സ് അംഗീകരിച്ചാൽ, പകുതി വിജയിക്കും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരുടെ വിശ്വാസം വളർത്തുക എന്നതായിരുന്നു ആദ്യ കടമ്പ. ഇപ്പോൾ ഒന്ന് പരിശോധിക്കാമല്ലോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ, ആകാമെന്നും പറഞ്ഞ് അവർ എന്നെ ഒരു മുറിയിലേക്ക് ആനയിച്ചു.
ഫിദ എന്നാണ് അവരുടെ പേര്. പ്രായം അമ്പതിനടുത്ത്. വെളുത്ത് ചുകന്ന ഒരു കാശ്മീർ ആപ്പിൾ! നടക്കുമ്പോൾ തുള്ളിത്തെറിക്കുന്ന മുലയും,  കുണ്ടികളും. മറ്റൊരു ആകർഷണം അവരുടെ നീണ്ട മൂക്കും, കവിളിലെ നുണക്കുഴിയും പിന്നെ ബോബ് ചെയ്ത മുടിയും. ചുരുക്കത്തിൽ ഒരു സിനിമാനടി ലുക്ക്!
ഞാൻ വിവരങ്ങൾ അറിയാവുന്ന അറബിയിൽ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. അവർക്ക് ഹിന്ദിയും വശമുള്ളതിനാൽ കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമായി. ഒന്ന് പരിശോധിക്കട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ, എങ്ങിനെ വേണം എന്ന് ചോദിച്ച് എന്റെ കൈ പിടിച്ചു. തല്ക്കാലം ഒന്ന്  കുനിഞ്ഞ് നിൽക്കു എന്ന് പറഞ്ഞതും, അവർ കട്ടിലിൽ കൈകുത്തി നിന്നു. അവരുടെ അനുവാദത്തിനു കാക്കാതെ ഞാൻ അവരുടെ കുഴഞ്ഞുകിടക്കുന്ന സ്‌കർട്ട് ഉയർത്തി, അരക്കെട്ടിലും നട്ടെല്ലിന്റെ  അടിയിലും വിരൽ ഓടിച്ചു. ഷെഡ്‌ഡി മെല്ലെ താഴ്ത്തി, നട്ടെല്ലിന്റെ അവസാന കശേരുവിൽ അമർത്തിയപ്പോൾ അവർ തലയുയർത്തി.
“ഊഫ്.. അവിടെ വേദനയുണ്ട്…” അവർ ഹിന്ദിയിൽ പറഞ്ഞു.
പോരുമ്പോൾ കൈയ്യിൽ കരുതിയ കൊട്ടൻചുക്കാതി ഞാൻ എടുത്തു.
“ഞാൻ ഒന്ന് തിരുമ്മട്ടെ..”
“കുഴമ്പ് നിന്റെ ദേഹത്താവില്ലേ… നീ അത് അഴിച്ചിട്ടിട്ട് ഇത് ഉടുക്കു…” അവർ എനിക്കൊരു വലിയ ടർക്കി തന്നു……