സൂസന്റെ യാത്രകൾ 9 [രാജി] 252

ഒരിക്കൽ… ചേട്ടത്തി അനുഭവം പറയാൻ ഒരുങ്ങി. ഞാൻ കഥകേൾക്കാൻ ചെവികൾ കൂർപ്പിച്ചു.

ഒരിക്കൽ വീട്ടിൽനിന്നും വരുന്ന സമയം. ബസ്സിൽ നല്ല തിരക്ക്. തിക്കിക്കയറി നടുവിലേക്ക് എത്തി. ഉടുത്ത സാരി ആകെ ഉലഞ്ഞു. മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിച്ച്, ചെറിയ ബാഗ് ഇടത് കൈയ്യിൽ പിടിച്ച്, ആടിയാടി യാത്ര തുടർന്നു. ഇടയ്ക്ക് കഴുത്തിൽ ചുടുനിശ്വാസം അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കി. പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരുത്തൻ തന്നെ നോക്കി ഇളിക്കുന്നു. മാറി നിൽക്കാൻ ഒരിഞ്ച് സ്ഥലമില്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ താൻ നിസ്സഹയായി. എതിർത്തിട്ട് എന്ത് കാര്യം? അയാളോട് എവിടേയ്ക്ക് മാറാൻ പറയും. വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് കരുതി കണ്ണടച്ച് നിന്നു. ചന്തിവിടവിൽ കുന്തം കണക്കേ അയാളുടെ സാധനം മുട്ടിയമരുന്നു. കാൽ കഴച്ചതിനാൽ ഒന്നകത്തി നിന്നതും, വിടവിലേക്ക് സാധനം ചേർന്നു. കുറച്ചുനേരത്തേക്ക് അനക്കം ഇല്ല. ഞാൻ ബാഗ് വലതുകൈയ്യിലേക്ക് മാറ്റി, ഇടതുകൈകൊണ്ട് ചന്തി തുടച്ചു. കൈയ്യിൽ പശ! ആ പണ്ടാറം എന്റെ സാരിയിൽ ഒഴിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്ത് ചെയ്യും? കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് സീറ്റ് ഒത്തപ്പോൾ അതിൽ നിരങ്ങിയിരുന്ന് മൂട് തുടച്ച്, മാനേജ് ചെയ്തു. ആളെ നോക്കിയപ്പോൾ, കക്ഷി സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു. കള്ള തീരുമാലി!! അതും പറഞ്ഞ് ചേട്ടത്തി കവക്കൂട് തിരുമ്മി. ഞാനത് ശ്രദ്ധിച്ചു.
“അതാ പ്രശ്നം… അവന്മാര് സാമാനം ചന്തിയിൽ ഉറച്ച് വെള്ളം കളയും.. ഡ്രെസ്സ് ചീത്തയാക്കും.. പിന്നെ പണി നമുക്കാ… വല്ല കളർ ഡ്രെസ്സ് ഇട്ടാൽ തീർന്നു കഥ!!” ഞാൻ നല്ലകുട്ടി ചമഞ്ഞു.
“ആരേലും കണ്ടില്ലെങ്കിൽ… സംഗതി രസാ… കണ്ടാൽ നാണക്കേടും….” ചേട്ടത്തി വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു. അതിൽനിന്നും ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി, ആരും കാണാതെയിരുന്നാൽ ചേട്ടത്തി രസിച്ചോളും. തനിക്ക് സമയം ഇല്ലാതെപോയീ… അല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ചികഞ്ഞെടുക്കാമായിരുന്നു. ഉം.. പോട്ട്..