“മമ്മീടെ കുണ്ടി എന്നാ പിന്നെയും പിന്നെയും ഇങ്ങനെ മുഴുക്കുന്നെ?”
അവള്‍ അടക്കത്തില്‍ സാറാമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“ഒന്ന് പോടീ!”
സാറാമ്മ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“അത് നീയീ പറയുന്ന പോലെ മുഴുത്തിട്ടൊന്നുമില്ല…”
പെട്ടെന്നാണ് ആ സംസാരം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് അവര്‍ കാണുന്നത്.
അവര്‍ നാണത്തോടെയും കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തോടെയും എലിസബത്തിനെ നോക്കി.
“സണ്ണി കേട്ടാ ഇപ്പം എന്നാ മമ്മി?”
അവള്‍ അപ്പോള്‍ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“അത് എന്നേലുമാകട്ടെ…മമ്മി ജിമ്മില്‍ പോയിട്ട് ഇപ്പം ഒത്തിരിയായില്ലേ? കുണ്ടിയിരിക്കുന്ന കണ്ടില്ലേ! സണ്ണീടെ വയറു പോലെ! ഹഹഹ…”
അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ എന്‍റെ വയറില്‍ പതിയെ ഒന്നിടിച്ചു.
“ശരിയാ…”
ഞാന്‍ എന്‍റെ വയറിലേക്ക് നോക്കി.
“വല്ലാതെ ആയിട്ടുണ്ട്‌ ഇപ്പോള്‍! അതെങ്ങനെയാ ടൈം ഇല്ല…മനസ്സിന് ഒരു ഫ്രീയും തോന്നുന്നില്ല…”
“വെറുതെയാ മോനെ…”
എന്‍റെ വയറിലേക്ക് നോക്കി സാറാമ്മ പറഞ്ഞു.
“ഇവളീപ്പറയുന്നത് പോലെ അങ്ങനെ വലിയ വയര്‍ ഒന്നും മോനില്ല..ഇപ്പഴും നല്ല ടിപ്പ് തന്നെയാ!”
സാറാമ്മ അപ്പോള്‍ എഴുന്നേറ്റു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.
എന്‍റെ മുമ്പില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് അവര്‍ പിന്തിരിഞ്ഞു.
അപ്പോള്‍ അവരുടെ മുഴുത്ത കുണ്ടികള്‍ രണ്ടും എന്‍റെ മുമ്പില്‍ കിടന്നു വെട്ടി.
അവര്‍ എന്‍റെ നേരെ മുഖം തിരിച്ച് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“മോനെ…”
പുഞ്ചിരിയോടെ, അല്‍പ്പം നാണത്തോടെ എന്നെ നോക്കി അവര്‍ വിളിച്ചു.
“ഇവള് പറയുന്ന പോലെ എന്‍റെ കുണ്ടി അത്രയ്ക്കും മുഴുത്തത് ആണോ?”
നല്ല ചൂടന്‍ പഴംപൊരി കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ച് അവരെ നോക്കി.
എന്തൊരു ചോദ്യം!
