സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 10 [Binoy T] 274

ആ AC യൂടെ കുളിരിലും ഞങ്ങള്‍ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ശരീരം വിയർപ്പുതുള്ളിയാൽ അലംകൃതമായി. കണ്ണുകൾ കലങ്ങി, കണ്മഷി പടർന്നു, കണ്ണുകൾ പാതി പൂട്ടി തളർന്നു കിടക്കുകയാണ് നന്ദുട്ടി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ചെറുതായി അശ്രുബിന്ദുക്കൾ താളം കെട്ടി നില്കുന്നു. നന്ദുട്ടിയോടു എന്ത് പറയണം എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ അപ്പോൾ .

“നന്ദുട്ടി ..” ഞാൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ നന്ദുട്ടിയെ വിളിച്ചു.

നന്ദുട്ടി മെല്ലെ ആ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ തുറന്നു എന്നെ നോക്കി.

ആ കലുഷിതമായ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ ഉതിർന്നു ഇറങ്ങി.

“ദേഷ്യം ആണോ പാപ്പയോടു?”

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

“വെറുക്കരുത് മോൾ പപ്പയെ” ഞാൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

“പപ്പാ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ എന്നോടുപറയുന്നെ. ഞാനും തെറ്റുകാരിയല്ലേ?”നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ നമ്മൾ ചെയ്തത് തെറ്റാണു എന്ന് മോൾക്ക് തോന്നിയോ?” ഞാൻ നന്ദുട്ടിയോടു തിരക്കി.

” അറിയില്ല പപ്പാ. പാപ്പക് തോന്നിയോ?” അവൾ എന്നോടുചോദിച്ചു.

“ഇല്ല മോളെ, ഒരിക്കലും ഇല്ല.”

“പിന്നെ എന്തിനാ എന്നെ വെറുക്കരുത് എന്നൊക്കെ പറയുന്നേ?” നന്ദുട്ടി ചോദിച്ചു.

“അത് മോൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ലാതെ പപ്പാ നിർബന്ധിച്ചു…. “

“No pappa. never. ഒരിക്കലും അങ്ങെനെ അല്ല.” മുഴുവിക്കുന്നതിനു മുന്നേ നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു.

“But എനിക്കറിയില്ല pappa. I am so confused” നന്ദുട്ടി വീണ്ടും തുടർന്ന്.

“മമ്മി ഓർക്കുമ്പോൾ കരച്ചിൽ വരുന്നു.”

“Why മോൾ”ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“We cheated her right.” നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു

“She don’t need to know any of these mole” നന്ദുട്ടിയുടെ വാക്കുകൾ തന്നെ ഞാൻ കടമെടുത്തു.

“This is just between us mole” ഞാൻ തുടർന്ന് “Just between us”

“No pappa. The thought of her itself will separate us pappa. Seperate you and me. You from me pappa.”

നന്ദുട്ടിയുടെ അല്പം പോസ്സസീവ് നെസ് കൂടിയുള്ള മറുപടി എന്നെ അതിശയിപ്പികുക്കുകയും ഒപ്പം കുഴപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

“Don’t think of anything else mole.Now it is just between us.” ഞാൻ തുടന്ന്