സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 17 [Binoy T] 277

പിന്നെയും ചോദിച്ചു,”ശ്രീധരൻ എന്തിയെ?”

“ഏട്ടൻ പുറത്തേക്കു എവിടെയോ പോയതാ. ഒരു നൂറു കുറ്റം കാര്യം ഉണ്ടേ തലക്കകത്തു” ശ്രീലേഖ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങടെ ഈ പേരിന്റെ ഒരു പൊരുത്തമേ. ശ്രീധരൻ ശ്രീലേഖ” ഞാൻ ചെറുതായി കുശലം പറഞ്ഞു.

“എന്തായാലും നിങ്ങടെ അത്ര ചർച്ചയില്ല” ഒരു ചെറു കള്ളച്ചിരിയോടെ ശ്രീലേഖ പറഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖത്തു അല്പം നാണം തുളുമ്പി അപ്പോൾ.

വന്നേ നീ ഉള്ളിൽ എന്ന് പറഞ്ഞു ലക്ഷ്മിയും ശ്രീലേഖയും ഉള്ളിലേക്ക് കേറിപോയി. ഞാൻ അല്പം നേരം ഉമ്മുറത്തു ഭിത്തിയോട് ചേർന്നുള്ള ഇരിപ്പിടത്തിൽ ഇരുന്നു.

മനസിലൂടെ പല ചിന്തകളും കടന്നു പോയി. ശ്രീമംഗലം തറവാട് പയ്യെ പയ്യെ ഇരുളിന്റെ പുതപ്പിൽ മൂടാൻ തുടങ്ങി. ചുറ്റും ചീടുകളുടെ സ്വരം അലോസരമായി തോന്നിത്തുടങ്ങിയ ഒരു നിമിഷത്തിൽ ഞാൻ ആ വിളികേട്ടു

“പപ്പാ ….എന്താ ഇവിടെ ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നെ”

നന്ദുട്ടി ആയിരുന്നു അത്. അവൾ വന്നു എന്റെ അടുത്തും, ചേർന്നല്ല, അല്പം മാറി ഇരുന്നു. ഞങ്ങൾ അല്പം നേരത്തേക്ക് ഒന്നും തന്നെ മിണ്ടിയില്ല. ഞാനും അവളും.

“പപ്പാ എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ?” അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും ഇല്ല”

ഒരുപാടു ചിന്തകൾ മനസിലൂടെ പോയെകിലും ഒന്നിനും ഒരു വെക്തതയില്ലായിരുന്നു. അതു കാരണം അവളോട് എന്ത് പറയണം എന്നും എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ മുതൽ വേറെ ഏതോ ഒരു ലോകത്തിൽ എത്തിയതുപോലെ. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉണ്ടായ നിഷിദ്ധ ബന്ധത്തിന് ഒരു reset button ആരോ ഓൺ ആകിയതുപോലെ. ബാംഗ്ലൂർ നിന്നും തിരിച്ചത് മുതൽ അത് തുടങ്ങി. ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ അത് മൂർദ്ധന്യത്തിൽ എത്തി.

തറവാട്ടിൽ ഇവിടെ ലക്ഷ്മി മാത്രം അല്ല ഞങ്ങൾ ക്കിടയിൽ ഉള്ളത്. എല്ലാവരും ഉണ്ട് ഇവിടെ. ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. ഒരല്പം ഉയർന്ന പ്രദേശത്തെ ആയിരുന്നു തറവാട് സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നത്. പകൽ ആയിരുന്നുവെങ്കിൽ അങ്ങകലെ ഉള്ള നെൽപ്പാടങ്ങളും പിന്നെ തെങ്ങിൻ തോപ്പുകളുമായി നയന മനോഹരമായ കാഴ്ച കാണാമായിരുന്നു. പക്ഷെ അതൊന്നും തന്നെ നന്ദുട്ടി, എന്റെ മകൾ പൂർണ നഗ്നയായി കിടക്കയിൽ കിടന്നിരുന്ന കാഴ്ചക്ക് പകരം ആകില്ല. ഇനിയും എനിക്ക് ആ കാഴ്‌ച കാണാൻ ഉള്ള അവസരം ഉണ്ടാകുമോ?