സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 17 [Binoy T] 277

“ഇല്ല മോളെ….” ഞാൻ സത്യസന്ധമായി പറഞ്ഞു. വെറും ഒരു പെണ്ണുപിടിയാണ് അല്ല ഞാൻ. സ്വന്തം മകളെ കാമിച്ചവന്റെ ചാരിത്ര്യ പ്രസംഗം അല്ല. ഞാൻ സത്യസന്ധമായി പറയുകയാണ്. നന്ദുട്ടിയുമായി ഇണചേരുമ്പോൾ ഉള്ള ആ ഒരു സുഖം ഇനിയും ആരുമായി തന്നെ ഇണചേർന്നാലും എനിക്ക് ലഭിക്കില്ല. അവൾക്കു അത് അങ്ങെനെ തന്നെയാണ്. അത് അവൾക്കു നല്ലപോലെ അറിയാം. അതു കൊണ്ടു തന്നെയാണ് നന്ദുട്ടി അങ്ങെനെ ചോദിച്ചതും.

“എനിക്കറിയാം പപ്പാ. പപ്പയെ എനിക്ക് നല്ലപോലെ മനസിലാകുന്നു ഇപ്പോൾ” അവൾ പറഞ്ഞു.

” പപ്പാ….” ഒന്ന് നിർത്തി അവൾ തുടർന്ന്.

“പാപ്പക്ക് ശ്രീധരൻ അമ്മാവൻ അഞ്ചുവിനെ കളിക്കുന്നത് കാണാനോ ?…..”

തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു..

“നന്ദുട്ടി…….” തറവാടിനുള്ളിൽ നിന്നും നീട്ടി ഒരു വിളി കേട്ടു….

ലക്ഷ്മി ആയിരുന്നു അത്. ‘എന്തോ…….’ എന്ന് നീട്ടി വിളികേട്ടുകൊണ്ടു നന്ദുട്ടി തറവാടിനുള്ളിലേക്കു ഓടിക്കയറി.

ഞാൻ ആ ഉമ്മറത്തുതന്നെ ഇരുന്നു അല്പം നേരം.ശ്രീധരൻ അല്പം നേരം കഴിഞ്ഞു എന്റെ ഒപ്പം കൂടി. ഞങ്ങൾ ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു സമയം ചിലവഴിച്ചു.

അത്താഴം കഴിക്കാൻ നമ്മളെ കുട്ടൻ വന്നത് നന്ദുട്ടിയും അഞ്ചുവും കൂടെ ആയിരുന്നു.

“അച്ചന്മാർ രണ്ടാളും വന്നേ….” ഒരു കള്ളാ ചിരിയും നോട്ടവുമായി നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു.

ഡിയിനിങ് ടേബിൾ ഞാനും നന്ദുട്ടിയും അടുത്തടുത്തായി ആണ് ഇരുന്നിരുന്നത്. ഞങ്ങളുടെ നേരെ എതിർ വശത്തു ശ്രീധരനും, അഞ്ചുവും. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടക്ക് ഞാൻ ഇടക്കണ്ണിട്ടു അവരെ നോക്കുന്നത് നന്ദുട്ടി കണ്ടു. അവൾ മെല്ലെ ഇടതു കൈകൊണ്ടു എന്റെ തുടയിൽ മെല്ലെ പിച്ചി. ഞാൻ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ നന്ദുട്ടി ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ഇരുന്നു.

അത്താഴത്തിനു ശേഷം ഞാൻ ഉമ്മറച്ചു അല്പം നേരം ഇരിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു ചെന്ന്. അവിടെ ശ്രീധരനും അഞ്ചുവും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അഞ്ചു എഴുനേറ്റു.

“ഇരുന്നോ മോളെ. ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം” എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ എതിർവശത്തെ ഭിത്തിയിൽ ഇരുന്നു. കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു സമയം ചിലവഴിക്കുമ്പോളും എന്റെ മനസ്സിൽ നന്ദുട്ടി നേരത്തെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കാടുകയറുകയായിരുന്നു.

ഒരു കടും ചുവപ്പു ചുരിദാർ ആയിരുന്നു അഞ്ചലി എന്ന അഞ്ചുവിന്റെ വേഷം. അധികം ഫാഷനബിൾ അല്ല എന്നാലും തനി നടനും അല്ലാത്ത ഒരു സുന്ദരി കുട്ടി.