സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 18 [Binoy T] 192

ഞങ്ങൾ ക്യാമറയിലൂടെ നോക്കി പരസ്പരം ചിരിക്കു.

എന്നിട്ടു നന്ദുട്ടി എന്നോടായി ചോദിച്ചു.

“അവിടെ എന്തായി. ഇതും നോക്കി ഇരുന്നാൽ പോരാ…..”

അപ്പോൾ അന്ന് ഞാൻ എന്റെ ചുമതലയെ കുറിച്ച് ബോദ്ധ്യവനായത്…

ഞാൻ വൈബ്രേറ്റർ സ്വിച്ച് നീട്ടി കൊണ്ട് ശ്രീധരനോടായി പറഞ്ഞു………

“ശ്രീധര ഞാൻ പറയുമ്പോൾ ഈ സ്വിച്ച് ഒന്ന് അമർത്താവോ ?? ഇതിൻറെ സിഗ്നൽ എത്രത്തോളം മൊബൈൽ ഫങ്ക്ഷന് ഡിസ്റ്റ്ബെ ചെയ്യുന്നു എന്ന് ഒന്ന് നോക്കാനാണ്……”

ശ്രീധരൻ ആ വൈബ്രേറ്റർ സ്വിച്ച് എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും മേടിച്ചു നോക്കി….

” എന്തിന്റെയ ഈ സ്വിച്ച് അളിയാ ?” ശ്രീധരൻ ചോദിച്ചേ.

“ഇത് ഒരു സ്റ്റിമുലേറ്റർ ആണ്…….നമ്മുടെ ദേഹത്ത് വെക്കുന്ന…… അത് മൊബൈൽ ഫങ്ക്ഷന് ഡിസ്റ്റർബ് ചെയ്യുമോ എന്ന് നോക്കിയിട്ടുവേണം ഇതിന്റെ ഉപയോഗം ശെരിക്കും എത്രത്തോളം പറ്റും എന്ന് നോക്കാൻ” ഞാൻ പറഞ്ഞു

ഇപ്പോൾ ഓൺ ആകട്ടെ ? ശ്രീധരൻ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പറയാം അപ്പോൾ മതി” സംഗതി ഇത്ര എളുപ്പം ആയിരുന്നോ എന്ന് ചിന്തിച്ചികൊണ്ടു ഞാൻ നന്ദുട്ടിയോടു ഓൾ സെറ്റ് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

നന്ദുട്ടിയുടെ മൊബൈൽ ബാക് ക്യാമറ മിഴിതുറന്നു…. അഞ്ചു മെല്ലെ മെല്ലെ നടന്നു നന്ദുട്ടിയുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു…..

മൊബൈൽ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന നന്ദുട്ടിയെക്കണ്ടു അഞ്ചു ചോദിച്ചു.

“എടി നീ എന്താ കാണിക്കാൻ പോകുന്നെ??? മൊബൈൽ എക്കെ പിടിച്ചു…..റെക്കോർഡ് ചെയ്യുവാനോ?” അവൾ വ്യാകുല പെട്ടുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.

“പോടി എനിക്ക് വട്ടല്ലേ……. റെക്കോർഡിങ് ഒന്നും അല്ല. മൊബൈൽ സിഗ്നൽ വഴിയാ ആ വൈബ്രേറ്റർ ഓൺ ആകുന്നെ… ഇത് ഇങ്ങെനെ പിടിച്ചാൽ മാത്രമേ അത് ഓൺ അക്കു മോളെ. അല്ലാതെ റെക്കോർഡിങ് ഒന്നും അല്ല.. പിന്നെ നിനക്ക് അത്ര സംശയം അന്നേ, എല്ലാം കഴിഞ്ഞു മൊബൈൽ ഞാൻ നിനക്ക് തരാം. നല്ലപോലെ പരിശോധിച്ചിട്ടു തന്നാൽ മതി.” നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു

“അതൊന്നും വേണ്ട മോളെ.. നിന്നെ വിശ്വസിച്ചില്ലേ ഞാൻ പിന്നെ ആരെയാ വിശ്വസിക്കുക… “അഞ്ചു പറഞ്ഞു.