സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 19 [Binoy T] 240

തറവാടിന്റെ ഓടിട്ട തറയിലേക്ക് അവളുടെ ചന്തി പാളികൾ അമർന്നു.

ഞാൻ കൂടുതൽ വേഗത്തിലും ആഴത്തിലും എന്റെ കുണ്ണ നന്ദിട്ടിയുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളി കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. നന്ദുട്ടി അതിനനുസരിച്ചു അവളുടെ അരകെട്ടു മുകളിലേക്ക് തള്ളി തന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.ഒടുവിൽ ആ ഒരു നിമിഷത്തിൽ ആ വിഗ്രഹങ്ങളെ സാക്ഷി നിർത്തി ഞാൻ എന്റെ മകളുടെ പൂറിലേക്ക് എന്റെ കുണ്ണ പൽ നിറച്ചു കൊടുത്തു. ഏഴെട്ടു തവണയായി എന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്നും ഇറ്റിറ്റു പോയ പൽ നന്ദുട്ടിയുടെ പൂറു നിറഞ്ഞു പുറത്തേക്കു ഒഴുകി. അത് ആ പൂജാമുറിയുടെ തലങ്ങളിൽ തുള്ളികളായി നിന്നു.

അല്പം നേരം ഞങ്ങൾ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്ന ശേഷം നന്ദുട്ടി ചാടി എഴുനേറ്റു. പൂജാമുറിയിലാണ് എന്ന് ചിന്തയാണ് അവളെ അതിനു പ്രേരിപ്പിച്ചത്. പൂർണ നഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന നന്ദുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോൾ അത് മറ്റൊരു ദേവി വിഗ്രഹമായി തോന്നി അപ്പോൾ എനിക്ക്. നന്ദുട്ടി അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഓരോന്നായി എടുത്തു ഉടുത്തു.’

ഒടുവിൽ മുറി തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി നന്ദുട്ടി ഇടിവെട്ടേറ്റതു പോലെ നില്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.പുറത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കിയാ ഞാൻ കണ്ടത് നന്ദുട്ടിയുടെ അമ്മുമ്മ ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടു നില്കുന്നു. എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ നന്ദുട്ടിയും ഞാനും പരസ്പരം നോക്കി. ഒരുവാക്കും മിണ്ടാതെ കണ്ണുകളിൽ വേദനയോടെ അവർ ഹാളിലെ സോഫയിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി അതിലേക്കു വീഴുകയായിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കി. ഞാൻ മെല്ലെ അവരുടെ അരികിലേക്ക് പോയി. അവർ എന്റെ മുഖത്തു പോലും നോക്കാതെ സോഫയിൽ തലചായ്ച്ചു കിടന്നു. ഏതു ചെയ്യണം എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം നിന്നു.

പിന്നെ ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ എടുത്തു ചട്ടം. ഞാൻ സോഫയിൽഇരുന്ന തലവേകുന്ന തലയണ എടുത്തു അമ്മുമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു അമർത്തി പിടിച്ചു. ശ്വാസം എടുക്കാൻ കഴിയാതെ അമ്മുമ്മ കിടന്നു പിടഞ്ഞു.അവരുടെ കാലുകൾ സോഫയിൽ കിടന്നു പിടഞ്ഞു ശബ്ദമുണ്ടാകുന്നു. ഒരുനിമിഷം, ആ കാലുകളുടെ അനക്കം നിന്ന്. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ നന്ദുട്ടി വന്നു ഇരുകാലുകളും സോഫയിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരുടെ കൈകൾ അപ്പോഴും ചലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒടുവിൽ അതും നിന്നു.

ഞാനും നന്ദുട്ടിയും പരസ്പരം നോക്കി പിന്നെ ചലനമറ്റു കിടക്കുന്ന അമ്മുമ്മയെയും.ഇനിയും എന്ത് എന്ന് ചിന്തിച്ചു.

തുടരും

അടുത്ത ഒരു ഭാഗത്തോടെ ഈ കഥ അവസാനിക്കും. അതൊരു ചെറിയ ഭാഗം ആയിരിക്കും. ഒരുമിച്ചു

പ്രസിദ്ധികരിക്കണം എന്ന് കരുതിയതാണ്. പക്ഷെ എഴുതാൻ കുറച്ചു സമയം കൂടെ വേണം. ഏതു വായിച്ചു അഭിപ്രയം അറിയിച്ച എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.

ഇനിയും ഞാൻ കഥ എഴുത്തുകയാണെകിൽ ചെറുതായി ഒറ്റ അദ്ധ്യായത്തിൽ എഴുതാൻ ശ്രെമിക്കുന്നതായിരിക്കും. ഒന്നര വർഷം എടുത്തു ഇത് എഴുതിയതിനു എല്ലാവരോടും ആത്മാർഥമായി ക്ഷമചോദിക്കുന്നു. കാത്തിരിപ്പിച്ചതിനു ദയവായി ക്ഷമിക്കുക. മനഃപൂർവം അല്ല. സമയം കിട്ടാത്തത്‌ കൊണ്ടാണ്.

എല്ലാവര്ക്കും ഒരായിരം നന്ദി