നന്ദുട്ടി ഒന്ന് മൂളിയതേ ഉള്ളു അതിനു മറുപടിയായി. അപ്പോൾ അന്ന് ശരിക്കും നമുക്കിടയിൽ ഒരാൾ കൂടെ ഉണ്ട് എന്ന തിരിച്ചറിവ് എനിക്കും, നന്ദുട്ടികും ഉണ്ടായതും. അല്പനേരത്തേക്കെങ്കിലും ഞങ്ങള് ലക്ഷ്മിയെ മറന്നു പോയിരുന്നു.
എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചിരുന്ന കൈകൾ മെല്ലെ വിടുവിച്ചുകൊണ്ടു നന്ദുട്ടി എന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും അല്പം മാറി. നന്ദുട്ടിയുടെ കഴുത്തിലെ മാലയും അപ്പോൾ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസിൽ കുടുങ്ങി അവളെ വീടും എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ചു.
“ഹൂ!!!!!! പപ്പാ ഈ മാല”.
ഞാൻ അവളെ ചേർത്ത് നിർത്തി പതിയെ ആ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മാല എന്റെ ഷിർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസിൽ നിന്നും വിടുവിച്ചു. ഞാൻ ആ മാലയും അതിന്റെ ലോക്കറ്റും എന്റെ കൈകുമ്പിളിൽ വെച്ച് നോക്കിനിന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ആദ്യം കണ്ട ആ സ്വപ്നം തെളിഞ്ഞു വന്നു വളരെ വ്യക്തതയോടെ. ആ വജ്രാ ലോക്കറ്റിൽ ചുംബിക്കുന്നതും, നന്ദുട്ടിയുടെ ആകാര വടിവുകളിലൂടെ എന്റെ കൈകൾ സഞ്ചരിക്കുന്ന തും എല്ലാം ഒരു ചിത്രം പോലെ എന്റെ മനസിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു.
“എന്താ പപ്പാ ഇ ങ്ങെനെ നോകുന്നനെ”
“ഒന്നും ഇല്ലാ മോളെ. യു ലുക്ക് സൊ ബ്യൂട്ടിഫുൾ”. ഞാൻ ആ മാല അവളുടെ കഴുത്തിൽ തിരികെ ഇട്ടു. അവളുടെ കഴുത്തിൽ അല്പം താഴെയായി കിടക്കുന്ന ആ വജ്ര ലോക്കറ്റ് നന്ദുട്ടിയുടെ അഴകിന് ഒരൽപം മറ്റു കൂട്ടുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ആ കഴുത്തിലെ ഇടതു വശത്തായുള്ള ആ ചെറിയ മറുകും ഞാൻ അല്പം നേരം നോക്കി നിന്ന്.
“പപ്പാ, മമ്മി”.
ഞാൻ ഉടൻതന്നെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, എന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം ഒന്നും കൂടി മാറി ലക്ഷ്മിയെ കൂട്ടാനായി തിടുക്കത്തിൽ താഴ്ത്തേക്കു ഇറങ്ങി വന്നു.
താഴെ നന്ദുട്ടി വാതിലിൽ എന്നെയും നോക്കി നില്പുണ്ടായിരുന്നു. കാറിൽ കയറി അവളോട് യാത്ര പറയാൻ തുടങ്ങവേ നന്ദുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു.
“ഷി ഡോണ്ട് ഹാവ് ടു നോ പപ്പാ.”
ഞാൻ അവളെ നോക്കി സമ്മതഭാവത്തിൽ ചിരിച്ചു. ഗേറ്റിനു പുറത്തേക്കു ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോളും എന്നെ നോക്കി നില്കുന്ന നന്ദുട്ടിയെ എനിക്ക് വണ്ടിയുടെ സൈഡ് മിറാറിലൂടെ കാണാമായിരുന്നു.
——————————————————————————————————————–
ലക്ഷ്മി കാറിൽ കയറിയപ്പോൾ ആദ്യം ചോദിച്ചത് നന്ദുട്ടിയെ കുട്ടിയില്ലേ എന്നാണ്.
“അവൾ വന്നോളും എന്ന പറഞ്ഞേ” ഞാൻ എന്തോ ഓർത്ത പോലെ പെട്ടാണ് മറുപടി പറഞ്ഞു.
ഇതിനുമുന്നെ ഒരുപാടു കൊച്ചു കൊച്ചു കള്ളങ്ങൾ ലക്ഷ്മിയയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെകിലും അപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നിയത് ഇതു ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞ ആദ്യത്തെ കള്ളമായാണ്.വീട്ടിൽ എത്തുന്നത് വരെ ലക്ഷ്മി അന്ന് കോളേജിൽ നടന്ന കാര്യങ്ങളുടെ ഒരു വിശദമായ വിവരം തന്നെ എനിക്ക് തരുനുണ്ടായിരുന്നു.
വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോള് അവിടെ നന്ദുട്ടിയെ കാണുമ്പോൾ ലക്ഷ്മി മനസിലാകില്ലേ ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാണെന്ന്. അവൾ ഉച്ചക്ക് വന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ ഞാൻ അതിനെ കുറിച്ച ഓർത്തില്ല. ആ ചിന്തയിൽ ഞാൻ ലേശം അസ്വസ്ഥനായി. വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോള് എന്തോ ഒരു കള്ളത്തരം ചെയ്ത കുട്ടിയെപ്പോലെ എന്റെ മുഖഭാവം മാറാൻ തുടങ്ങി.
എന്ന് ബാക്കി പോസ്റ്റ് ചെയ്യും കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞു
ezhuthukayanu bro. vaikunnathil sorry.
Bro
കിക്കിടിലം….
Thnaks JO
Classic..
Tanks Vayan
Thanks Bro. We never know alle epola nammale theeddiii avasarangal varuka ennu. Lets us wait…
Please post part 18
കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട് നന്ദുട്ടി മനോഹരം ആയിട്ടുണ്ട്
Thanks Babu and Raji.
കഥ ഓരോ ലക്കം വരാൻ വൈകുന്നത് കൊണ്ടും ക്ലാസിക്കാൾ സ്റ്റയിൽ ആയതു കൊണ്ടും പേജ് കുറച്ചു കൂടെ കൂടുതൽ ഉൾപ്പെടുത്തണം എന്ന് ഒരു അപേക്ഷ ഉണ്ട്
sremikkam bro.
സൂപ്പർ… ഇങ്ങനെ പോയാൽ മതി.. സമയം എടുത്തു മതി.. അടുത്ത പാർട് ഉടൻ ഉണ്ടാകുമെന്നു പ്രദീക്ഷികുന്നു..
Thanks Anu. Ezhuthikondirikunnnu…..
സൂപ്പർബ്
Thanks Joseph
പക്ഷേ ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്ന അവസരങ്ങൾ ഇതുവരെ ഞങ്ങളെ തേടി വന്നില്ല….
നന്നായിട്ടുണ്ട്…മനസ്സിലെ തോന്നലുകൾ നന്നായി വരച്ചിട്ടുണ്ട്….
അറിയാതെ കൊതിച്ചുപോകുന്നു…. നന്ദൂട്ടിയെപോലെ ഒരു മകളുണ്ടായി്രുന്നെങ്കിൽ എന്ന്
Thanks Bro. We never know alle epola nammale theeddiii avasarangal varuka ennu. Lets us wait…