സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 7 [Binoy T] 229

ശരിക്കും എനിക്ക് നന്ദുട്ടിയോടു, എന്റെ മകളോട് കാമം ആണോ അതോ സ്നേഹം ആണോ ഉള്ളത്. ഉറപ്പായും സമൂഹം അംഗീകരിച്ചു തന്നിട്ടുള്ള അച്ഛൻ മകൾ ബന്ധത്തിന്റെ അതിർവരമ്പുകൾ ഞങ്ങൾ ഭേദിച്ച് കഴിഞ്ഞു ഇതിനകം. പക്ഷെ ആരാണ് ഈ അതിർ വരമ്പുകള്‍ ഒക്കെ നിശ്ചയിച്ചത്. മനുഷ്യർ അല്ലാതെ ഈ ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകൾ വേറെ ഏതേലും ജീവികൾ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ ഓരോ നായികരണങ്ങൾ കണ്ടെത്താൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് നന്ദുട്ടിയോടു തോന്നുന്നത് വെറും കാമം അല്ല. ഒരു മക്കളോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ ഉപരിയായി മറ്റെന്തോ ഒന്ന്. അവളുമായി അടുത്തിരിക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു state of mind ആണ്. എപ്പോഴും അടുത്ത് ഉണ്ടാകണം എന്ന് കൊതിക്കുന്നു ഒരു സാമീപ്യം. അത് എനിക്ക് നന്ദുട്ടിയിൽ നിന്നും കിട്ടുന്നു. എൻറെ സ്വന്തം എന്നുള്ള ഒരു തോന്നൽ. സ്വന്തം മകൾ സ്വന്തം എന്തെല്ലാമോ ആണവൾ. എനിക്ക് ഇപ്പോഴും, എപ്പോഴും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു.

അന്ന് രാത്രി നന്ദുട്ടിയുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ഉമ്മയും സമ്മാനിച്ച് ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ പോയി. അപ്പോളും അവൾ ടി വി നോക്കി സോഫയിൽ ഇരിക്കുവായിരുന്നു. മുറിയിൽ എത്തിയ ഞാൻ ടോയ്ലറ്റ് ഒക്കെ പോയി ഫ്രഷ് ആയി ബെഡിൽ വന്നു കിടന്നു. ലക്ഷ്മി നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു. പാവം ഒത്തിരി ക്ഷിണിച്ചു കാണും. അല്ലെ ഇവൾ ഇങ്ങനെ കിടന്നു ഉറങ്ങില്ല. എനിക്ക് കിടന്നിട്ടു ഉറക്കം വന്നില്ല. ഞാൻ മൊബൈല്‍ എടുത്തു ഫേസ്ബുക്കും whasapp മെസ്സേജ് ഒക്കെ മാറി മാറി നോക്കി ഇരുന്നു. മെസ്സേജ് ഒക്കെ മറിച്ചു നോക്കുന്നത് ഇതുപോലെ ഉള്ള അവസരങ്ങളില്‍ ആണ്.

‘സർ ഉറങ്ങാൻ പോകുവാ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടു’ നന്ദുട്ടിയുടെ മെസ്സേജ്

‘ഉറക്കം വരേണ്ട മോളെ’

‘മ്മ്മ് thinking of someone?’

‘മ്മ്മ്’

‘ആരെ’

‘someone who is thinking of me now’

‘മമ്മി യാകും അല്ലെ’ പിന്നെ ഒരു സ്മൈലി ഇമോജിയും

‘അതെ അവൾ ഇപ്പോൾ നല്ല ഉറക്കത്തില’

‘എന്ന പപ്പാ മമ്മിയെയും കെട്ടിപിടിച്ച് ഉറങ്ങിക്കോ’ ആ മെസ്സേജ്ൽ ഒരു ദുഃഖത്തിന്റെ, ഒരു ഒറ്റപ്പെടലിൽ സൂചന ഉള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നി. ചിലപ്പോൾ ഞാൻ ഓരോന്നും ചിന്തിച്ചു കുട്ടുന്നതായിരിക്കാം. എന്നാലും ആ വീട്ടിൽ നന്ദുട്ടി അപ്പോൾ ഒറ്റപെട്ടതു പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

‘ഓർമയുണ്ടോ മോളെ പണ്ട് നമ്മൾ മൂന്നു പേരും ഒരുമിച്ചു ഈ ബെഡിൽ കിടന്നതെക്കെ’.

‘yes ഇപ്പോൾ കിടന്നാൽ മമ്മി എന്നെ ഓടിക്കും’

‘എന്തിനാ ഓടിക്കുന്നെ’

‘ഓടിക്കില്ലേ’