സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 8
Swapnangal Ningal Swarga Kumaarikal Part 8 | Auhor : Binoy T
Previous Parts
വരൻ മെസ്സേജ് അയച്ചെങ്കിലും അവൾ വരും എന്ന് ഞാൻ ഒട്ടും കരുതിയില്ല. അല്പം നേരത്തിനുശേഷം വാതിൽ തുറന്നു നന്ദുട്ടി റൂമിൽ പ്രവേശിച്ചു. ഒരു ലൈറ്റ് ബ്ലൂ പൈജാമ ടോപ്പും പാന്റ്സും ഇട്ടു. അവൾ ബെഡിന്റെ കലറ്റത്തു വന്നു നിന്ന് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.പിന്നീട് മെല്ലെ ലക്ഷ്മി ഭാഗത്തേക്ക് പോയി അവളെ ഉണർത്താൻ ശ്രെമിച്ചു. ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ നീരസത്തിൽ അസ്വസ്ഥമായി ഉണർന്ന ലക്ഷ്മിയോട് നന്ദുട്ടി ചോദിച്ചു.
“മമ്മി ഞാൻ എന്ന് ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെ മമ്മി പ്ലീസ്..”
“എന്താ നന്ദുട്ടി ഇതു. നീ ഉറങ്ങാനും സമ്മതിക്കില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് നാളെ രാവിലെ പോകേണ്ടതാണ്. ശല്യപ്പെടുത്താതെ പോയെ”.
“പ്ലീസ് മമ്മി ഇന്ന് ഒരു ദിവസം. I feel too lonely today”. എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ ലക്ഷ്മിക്ക് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.
“നീ പാപ്പയോടു ചോദിക്കൂ”.
“പപ്പാ എകെ സമ്മതിക്കും. മമ്മി സമ്മതിച്ചാൽ മതി പ്ലീസ്”.
“ശെരി ശെരി കിടന്നു ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്”. ഉറക്ക പിച്ചിൽ എന്നപോലെ ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.
നന്ദുട്ടി പിന്നെ പതുക്കെ ബെഡിന്റെ കലറ്റത്തു വന്നു, ഞാൻ പുതച്ചിരുന്ന പുതപ്പു മെല്ലെ മാറ്റി എന്റെയും ലെക്ഷ്മിയുടെയും മധ്യത്തിൽ ബെഡിൽ കേറി കിടന്നു. പുതപ്പു അവളുടെയും എന്റെയും പുറത്തു കൂടി മൂടി. നന്ദുട്ടി എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് അവൾ ലക്ഷ്മിയെയും കെട്ടി പിടിച്ചു കിടന്നു ഉറങ്ങാന് തുടങ്ങി.”
ഞാൻ നന്ദുട്ടിയെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി വീണ്ടും നിവർന്നു കിടന്നു. മുകളിൽ ഫാനിന്റെ ചിറകുകൾ തിരിയുന്നതും നോക്കി അൽപ നേരം കിടന്നു.
Adipoli
എല്ലാ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും നന്ദി. ഇനിയും നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയുക്കുമെലോ… സ്നേഹപൂർവ്വം
Please post part 18
പൊളിച്ചു ബ്രോ
Oh really lik it superb ?
Beautiful story let the dream Continue but Praying god never in reality it happen even in a Story.
കഥ കൊള്ളാം… അടുത്ത ഭാഗത്തിൽ അച്ഛനും മകളും തമ്മിൽ ഒരു സൂപ്പർ കളി വേണം വിശദീകരിച്ചു തന്നെ ?
തന്റെ എഴുത്തു കിടിലൻ ആണ് ?
അടുത്ത ഭാഗം ഉടനെ ഇടണെ ?
ഇനി അടുത്ത പാർട്ട് 2 മാസം കഴിഞ്ഞു.. അല്ലെ ഹാ ഹാ
സ്വപ്നം കണ്ടത് നടക്കും എന്നു പ്രതീക്ഷിക്കാം അല്ലെ? അങ്ങനെ നടക്കുമ്പോൾ കളി രംഗം കുറച്ചു കൂടെ വിശദീകരിച്ചു എഴുതുമല്ലോ?
ഒരു കലക്കൻ കമ്പി പാർട്ട് കൂടി eruthukaarante തൂലികയിൽ നിന്നും.
പ്രതീക്ഷകൾ ഇനിയും ബാക്കി വച്ചുകൊണ്ട് നന്ദൂട്ടി അകന്നുതന്നെ നിൽക്കുകയാണെല്ലോ…
നന്നായിട്ടുണ്ട്