സ്വർഗത്തേക്കാൾ സുന്ദരം 2 [സ്പൾബർ] 2607

അനിത വീണ്ടും ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.സുമിത്ര പേടിയോടെ ഏട്ടനെ നോക്കി. അയാൾ ഇപ്പഴും ഉറക്കമാണെന്നറിഞ്ഞ അവൾക്ക് സമാധാനമായി. പക്ഷേ ഇവളുടെ ഈ കരച്ചിൽ പുറത്തേക്ക് കേൾക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.

“ എടീ… ഒന്ന് നിർത്തെടീ… നിന്റെ മകന് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല… എങ്ങിനെയാണ് ഞാൻ അമ്മയെ സഹായിക്കേണ്ടത് എന്നാണ് അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചത്…”

അനിതയുടെ കരച്ചിൽ ഒറ്റയടിക്ക് നിന്നു. കണ്ണുരുട്ടിക്കൊണ്ടവൾ സുമിത്രയെ നോക്കി.

“ എന്താടീ നീ പറഞ്ഞത്… ?അവന് പ്രശ്നമില്ലെന്നോ… ?അവനെന്നെ സഹായിക്കാമെന്നോ… ?””

“അതേടീ… അവന് യാതൊരു പ്രശ്നവുമില്ല… അവൻ രാത്രി വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു… എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു… നിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയൊക്കെ ഞാനവനോട് പറഞ്ഞു… അവൻ പറഞ്ഞതെന്താണെന്നോ… ?ആന്റി ഒരു കാളക്കൂറ്റനേയും അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് അയക്കരുതെന്ന്.. അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ അവനുണ്ടെന്ന്… മാത്രമല്ല, ചെറിയൊരു സഹായം ഇന്നലെത്തന്നെ അവൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… നീയൊന്ന് ഓർത്തു നോക്ക്… “”

അനിതക്ക് ദേഹമാസകലം വിറച്ചു പോയി. അവൻ തന്നെ സഹായിക്കാമെന്നോ… ? ഇന്നലെത്തന്നെ അവൻ തന്നെ സഹായിച്ചെന്നോ…?എങ്ങനെ… ?

“ എടി പൊട്ടീ… ഇന്നലെ നിനക്കവൻ എത്ര പാന്റീസ് കൊണ്ടു വന്നു.. ആറെണ്ണം, അല്ലേ… അവനറിയാം അമ്മയുടെ പൂറ് നിർത്താതെ ഒലിക്കുകയാണെന്ന്..നിനക്ക് ഇടക്ക് മാറാനാടീ അവൻ അത്രയും പാന്റീസ് കൊണ്ടുവന്നത്… അതൊരു സഹായമല്ലേ… ?”

കുസൃതിച്ചിരിയോടെ സുമിത്ര ചോദിച്ചു. അത് കേട്ട് അനിത പുളഞ്ഞ് പോയി. താനപ്പത്തന്നെ ചിന്തിച്ചതാണ്, എന്തിനാണവൻ ഇത്രയും പാന്റീസ് എടുത്തോണ്ട് പോന്നതെന്ന്.. അപ്പോ അവൻ തന്നെ സഹായിച്ചതാണോ… ?നനഞ്ഞ പാന്റീസുമിട്ട് അമ്മനടക്കണ്ടാന്ന് കരുതി.
എന്റീശ്വരാ… അവനെല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ടല്ലോ അത് കൊണ്ടുവന്നത്.. ഇതിപരം ഒരു മകന്റെ മുന്നിൽ നാണം കെടാൻ ഇനിയെന്തുണ്ട്.
പക്ഷേ സുമിത്രക്കൊരു പ്രശ്നവും ഉള്ളതായി അനിതക്ക് തോന്നിയില്ല. അവളവന്റെ അമ്മായിയല്ലേ.. അവൾക്കും നാണക്കേടുണ്ടാവില്ലേ.. അങ്ങിനെയൊന്നും തോന്നുന്നില്ല.