?️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 8?️ [അതുല്യൻ] 530

“നിന്നോട് അങ്ങനെ പറയാൻ എനിക്ക് ഒരു അർഹതയും ഇല്ല.” പ്രിയ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് നിന്നോട് എന്താണെന്ന് പോലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് അറിയില്ല. നമുക്ക് ഇടയിൽ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല. ഞാൻ ഇപ്പോൾ നല്ലൊരു മനോനിലയിൽ അല്ല അതിന്റെ കൂടെ അവളോട് നല്ല കുശുമ്പും ഉണ്ട്.”

“നിനക്ക് അവളോട് കുശുമ്പ് തോനുന്നുണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. “അതെനിക്ക് എന്തായാലും ഇഷ്ട്ടമായി.”

“പോടാ.” പ്രിയ നാണത്താൽ തുടുത്ത് അവന്റെ കൈയ്യിൽ അടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പോയി റെഡിയായി പോകാൻ നോക്ക്.”

ആദിത്യൻ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ച് അവനെ നിർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ, ഇന്നലെ രാത്രി എന്നെ . . . . ഒന്നും ചെയ്യാതെ . . . . ഇരുന്നതിന് . . . . നന്ദി.”

ആ ബാത്ടബ്ബിൽ കിടക്കുന്ന നഗ്നയായ മൽസ്യ കന്യകയെ പോലെ ഉള്ള സൗന്ധര്യ ധാമത്തെ അവൻ ആരാധനയോടെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പ്രിയ നമ്മൾ ഇത് മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോകുക ആണെങ്കിൽ കുടിച്ച് ലക്ക്കെട്ട് ബോധമില്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ അല്ലാതെ എനിക്ക് നിന്നെ പൂർണ ബോധത്തോടെ വേണം. അത് നമ്മൾ രണ്ട് പേരും എന്നെന്നും ഓർത്തിരിക്കുന്ന ഒരു അവിസ്മരണീയ നിമിഷം ആയിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് നിർബന്ധം ഉണ്ട്.”

“ഇവിടന്ന് മുൻപോട്ട് നമ്മൾ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പും തരാൻ പറ്റില്ല.” അവൾ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് മനസ്സിലാവും.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് നിനക്കും അറിയാം. ചെലപ്പോൾ നമ്മുടെ ഈ ഇഷ്ട്ടം നല്ല രീതിയിൽ മുൻപോട്ട് പോകാം. ചിലപ്പോൾ ഇത് ഇവിടെ വച്ച് അവസാനിച്ചു എന്നും വരാം. നമ്മൾ പൂർണ മനസ്സോടെ ഈ ഇഷ്ട്ടം മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോകണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.”

അവൾ തല ആട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് പിടി അയച്ചു.

ആദിത്യൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഉടുപ്പുകൾ അണിയാൻ ഡ്രസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൻ ഒരു മങ്ങിയ നീല നിറത്തിൽ ഉള്ള ജീൻസും ഒരു നിറം മങ്ങിയ ടീഷർട്ടും ഒരു ടിംബർലാൻഡ് ബൂട്ട്സും ഇട്ടു. അവൻ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു ചൈത്ര ഈ വേഷത്തിൽ ഇപ്പോൾ എന്നെ കണ്ടാൽ വിറഞ്ഞ് തുള്ളും. അവൻ ഒരു സൺഗ്ലാസും വച്ച് ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് പോയി അവന്റെ ഫോണും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന സമയം ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് അവന്റെ സിഗററ്റും എടുത്ത് ഫോണിന്റെ കൂടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.

ചാർലീസ് പൂളിന്റെ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു കസേരയിൽ പൂളിലേക്ക് നോക്കി കോഫി കുടിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. അവളോട് ഒരു ഹായ് പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോണും സിഗററ്റും മേശയിൽ വച്ച് അവളുടെ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

“നന്നായി ഉറങ്ങിയോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ നന്നായി ഉറങ്ങി.” അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇവിടം വളരെ ശാന്തമാണ്.”

“നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണെങ്കിൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കാം.” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. “ഞാനോ എന്റെ പെങ്ങമ്മാരോ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ച് ദിവസം സ്വസ്ഥമായി മാറി നിൽക്കണം എന്ന് തോന്നിയാൽ ഇവിടേക്ക് വരാം.”