സ്വാതിയുടെ പതിവ്രത ജീവിതത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ 12 [അജ്ഞാതൻ] 442

സംസാരിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. പലപ്പോഴും ചായ കൊണ്ട് കൊടുക്കുമ്പോൾ ആണ് പറയാറ്. അത് നിങ്ങൾ കേട്ട് വെറുതെ അതിനെ പറ്റി ചിന്തിചു വിഷമിക്കേണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചു ആണ് വാതിൽ അടക്കുന്നത്. അല്ലാതെ…. (കള്ളങ്ങൾ മെനഞ്ഞു തനിക്കു എതിരായി വരുന്ന സന്ദർഭങ്ങളെ അനുകൂലം ആക്കാൻ ഞങ്ങൾ സ്ത്രീകൾക്ക് ഉള്ള മിടുക്ക് ആർക്കും ഇല്ലല്ലോ. പക്ഷെ കള്ളങ്ങളുടെ ചീട്ടുകൊട്ടാരം എത്ര നാൾ ഉണ്ടാകും കാത്തിരിക്കുക.)
അൻഷുൽ: ഹേ ഒന്നുമില്ല ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു എന്ന് മാത്രം. അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ കേട്ടിട്ടും എന്ത് കാര്യം നിങ്ങൾ അല്ലെ എല്ലാം ചെയ്യുന്നത്…. തന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ സ്വാതി ചെയ്ത പ്രവർത്തിയിൽ അവനു അവളോട് ബഹുമാനം തോന്നി കുറച്ചു കൂടി സ്നേഹവും. എന്നാൽ അവളെ ഒരു നിമിഷ നേരത്തേക്ക് എങ്കിലും സംശയിച്ചതിനു കുറ്റബോധവും.
സ്വാതി: ശെരി…. അവൾ തിരിഞ്ഞു അവന്റെ കൈയിൽ നിന്നും ഗ്ലാസും പ്ളേറ്റും വാങ്ങിക്കാൻ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവളുടെ നഗ്നം ആയ ഇടുപ്പിൽ ബട്ടർ കണ്ടത്.അൻഷുൾ : ഇതെന്തേ ഇടുപ്പിൽ ബട്ടർ… ആര് നിന്റെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചപോലെ….
സ്വാതി : (അവൾ ശെരിക്കും പകച്ചു. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് അവളുടെ മുഖം വെള്ള കടലാസു പോലെ വെളുത്തു. പക്ഷെ അവൾ സമർത്ഥയായ സ്ത്രീ ആണ്.) അത് ഞാൻ ഇതേ ടോസ്റ് ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ വിയർപ്പു ഒഴുക്കിയിട്ടു ചൊറിച്ചൽ വന്നു… അപ്പോൾ ഒന്ന് ചൊറിഞ്ഞതാണ്… അല്ലാതെ ആരും പിടിച്ചത് അല്ല….. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി. വെറുതെ അങ്ങനെ ഒരു അനാവശ്യ ചോദ്യം ചോദിച്ചതിന് അവനു ലജ്ജ തോന്നി. “വേണ്ടായിരുന്നു…” അവൻ മെല്ലെ പിറുപിറുത്തു…. (മുറിയിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ അങ്ങനെ ഒന്നും കണ്ടില്ല എന്ന ചിന്ത അപ്പോഴും അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.)
7 മാണി ആയപ്പോൾ സോണിയ കളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പുറത്തു നിന്നും കയറി വന്നു. സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്ന ജയരാജിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു അയാൾക്കു ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു സോഫയിൽ അയാളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

സോണിയ: അങ്കിൾ എപ്പോഴാ വന്നേ…? അറിയോ? ഞാൻ ഇവിടെ ഉള്ള എന്റെ കൂട്ടുകാരും ആയി കുറെ നേരം ആയി കളിക്കുന്നു… സ്കൂളിലും ഇന്ന് നല്ല രസം ആയിരുന്നു…

ജയരാജ്: (അവളെ സോഫയിൽ നിന്നും ഉയർത്തി മടിയിൽ ഇരുത്തി). ആണോ? എന്തൊക്കെയാണ് ഇന്ന് എന്റെ സോണിയ മോള് ചെയ്തേ. രാവിലത്തെ മുട്ടായി മുഴുവൻ ആയും കഴിച്ചില്ലേ. അതോ ആർക്കെങ്കിലും കൊടുത്തോ?

സോണിയ: മുഴുവൻ കഴിച്ചില്ല അങ്കിൾ. അത് വലുത് അല്ലെ… എനിക്ക് മുഴുവൻ കഴിക്കാൻ പറ്റിയില്ല… അങ്കിൾ തന്ന മുട്ടായി പൊട്ടിച്ചു ഞാൻ എന്റെ ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്കും കൊടുത്തു…. അവൾ സന്തോഷത്തോടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ജയരാജ്: (അവളുടെ മുടിയിൽ തഴുകി കൊണ്ട്) നല്ല മോള്… നമ്മൾ നമ്മളുടെ കൈയിൽ ഉള്ള സാധനം സന്തോഷത്തോടെ മറ്റുള്ളവരും ആയി പങ്കു വെക്കണം… അപ്പോൾ അവർക്കും നമ്മൾകും സന്തോഷം ഉണ്ടാകും..

അതും പറഞ്ഞു ജയരാജ് സ്വാതിയെ നോക്കി. സ്വാതി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അവരെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം നാണിച്ചു. പെട്ടെന്ന് അൻഷുൾ അവിടെ ഉള്ളത് ഓർത്തു നിസംഗ ഭാവത്തോടെ നിന്ന്.

അൻഷുൾ ഇത് കേട്ടതും ജയരാജിനോട് ” ജയരാജ് ഏട്ടൻ നിങ്ങളോടു ഞാൻ എങ്ങനെ ആണ് നന്ദി പറയേണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല… സ്വന്തം കൂട