ശ്വേതയുടെ ചിത്രം [Sid Jr] 144

“നീ എന്തിനാണ് ഈ ചുരിദാർ ഇട്ടിരിക്കുന്നത്? ആ റോബ് എവിടെ?” കൈലാസ് ഗർജ്ജിച്ചു.

“ഞാൻ…”

“വേഗം പോയി റെഡിയാവൂ. എനിക്ക് വെളിച്ചം പോകുന്നതിന് മുൻപ് തുടങ്ങണം.”

സഞ്ജയ് കാറെടുത്ത് ഓഫീസിലേക്ക് പോകുന്നത് പോലെ അഭിനയിച്ചു. പക്ഷെ അവന് അവിടെ നിന്ന് പോകാൻ തോന്നിയില്ല. തന്റെ ഭാര്യ ഒരു അപരിചിതന്റെ മുന്നിൽ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിക്കുന്നത് കാണാനുള്ള ഒരു ‘ഗൂഢമായ’ ആഗ്രഹം അവനിൽ വളർന്നു. അവൻ കാർ ദൂരെ മാറ്റിയിട്ട്, മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു പാറയുടെ പിന്നിൽ ഒളിച്ചിരുന്നു.

അവിടെ കൈലാസ് ശ്വേതയോട് വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന് താഴെയുള്ള ഒരു പാറയിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

“ഇനി നിന്റെ ഡ്രെസ്സുകൾ അഴിച്ച് എന്നിട്ട് ആ പാറയിലേക്ക് നടക്കു,” കൈലാസിന്റെ ശബ്ദം അധികാരസ്വരത്തിലായിരുന്നു.

മറഞ്ഞിരുന്ന് നോക്കുന്ന സഞ്ജയ്‌യുടെ ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശ്വേത പതുക്കെ തന്റെ ചുരിദാറിന്റെ ഷാൾ താഴെയിട്ടു. ഓരോ ബട്ടണുകളും അവൾ അഴിക്കുമ്പോൾ അവൾ ആകെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ അപരിചിതനായ ആർട്ടിസ്റ്റിന്റെ മുന്നിൽ അവൾ പൂർണ്ണമായി അനാവൃതയാകാൻ പോവുകയാണ്…

ശ്വേത ആ പാറയ്ക്ക് മുകളിൽ അനങ്ങാതെ നിന്നു. ചുറ്റുമുള്ള വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ഇരമ്പൽ അവളുടെ കാതുകളിൽ ആഞ്ഞു പതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പ്രകൃതിയുടെ ആ വന്യമായ ശബ്ദത്തിനിടയിൽ തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പോലും അവൾക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു.

മരങ്ങൾക്കിടയിൽ, പാറയുടെ വിടവിലൂടെ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച് സഞ്ജയ് നോക്കി നിന്നു. ശ്വേതയുടെ മുഖത്തെ ആ പരിഭ്രമവും, ചുറ്റുമുള്ള നിശബ്ദതയിൽ അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന ആ തനിമയും അവനിൽ വല്ലാത്തൊരു ഉത്തേജനം നിറച്ചു.