ശ്വേതയുടെ ചിത്രം [Sid Jr] 144

“ശ്വേത… സമയം കളയരുത്. വെളിച്ചം മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.” കൈലാസിന്റെ ശബ്ദം വീണ്ടും മുഴങ്ങി. അയാൾ തന്റെ പെയിന്റ് ബോക്സ് തുറന്ന് ബ്രഷുകൾ അടുക്കി വെക്കുകയായിരുന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു കലാകാരന്റെ നിസ്സംഗത മാത്രം.

ശ്വേത പതുക്കെ തന്റെ ചുരിദാറിന്റെ തോളിൽ നിന്ന് ഷാൾ മാറ്റി. അത് ആ നനഞ്ഞ പാറയിലേക്ക് ഒരു നിഴൽ പോലെ വീണു. അവളുടെ വിരലുകൾ കുപ്പായത്തിന്റെ വശങ്ങളിലുള്ള ബട്ടണുകളിലേക്ക് നീങ്ങി. ഓരോ ബട്ടണും അഴിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ശ്വാസം വേഗത്തിലായി.

ആദ്യത്തെ ബട്ടൺ അഴിഞ്ഞതും, അവളുടെ കഴുത്തിലെ വെളുത്ത ചർമ്മം ആ വെയിലിൽ തിളങ്ങി. സഞ്ജയ് തന്റെ നഖങ്ങൾ പാറയിൽ അമർത്തി. തന്റെ ഭാര്യ, മറ്റൊരാളുടെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു മാറ്റുന്നത് കാണുമ്പോൾ അവനിൽ കുറ്റബോധത്തേക്കാൾ വലിയൊരു ലഹരിയാണ് പടർന്നത്.

കുപ്പായം പതുക്കെ അവളുടെ തോളുകളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് ഇഴഞ്ഞു. അവളുടെ വെളുത്ത തോളുകളും, മുപ്പതുകളുടെ പക്വതയുള്ള ശരീരത്തിന്റെ വടിവുകളും വെളിപ്പെട്ടു. കൈലാസ് അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്, ഒരു വസ്തുവിനെ നോക്കി പഠിക്കുന്നതുപോലെ.

“തുടരൂ…” കൈലാസ് മന്ത്രിച്ചു.

ശ്വേത തന്റെ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ചു. അവൾ തന്റെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ കൂടി അഴിച്ചുമാറ്റി. ഇപ്പോൾ ആ വലിയ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന് താഴെ, പ്രകൃതിയുടെ മടിത്തട്ടിൽ അവൾ പൂർണ്ണമായും അനാവൃതയായി. അവളുടെ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ നഗ്നത മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.