ശ്വേതയുടെ ചിത്രം [Sid Jr] 144

“കൈകൾ മാറ്റൂ ശ്വേത,” കൈലാസ് എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. “നിന്റെ ഈ ഭയമാണ് എനിക്ക് വേണ്ടത്. പക്ഷേ ശരീരം സ്വതന്ത്രമായിരിക്കണം. ആ പാറയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്ന് വെള്ളത്തിലേക്ക് കാലുകൾ നീട്ടി ഇരിക്കൂ.”

അവൾ പതുക്കെ നടന്നു. നഗ്നമായ പാദങ്ങൾ നനഞ്ഞ മണ്ണിൽ പതിയുമ്പോൾ അവൾ ഒരു പുതിയ പെണ്ണായി മാറുന്നതുപോലെ സഞ്ജയ്ക്ക് തോന്നി. അവൾ വെള്ളത്തിലേക്ക് കാലുകൾ നീട്ടി ഇരുന്നു. അവളുടെ നഗ്നമായ പുറംഭാഗം ഇപ്പോൾ സഞ്ജയ്ക്ക് നേരെയാണ്. ആ വെയിലിൽ അവളുടെ ശരീരം ഒരു സ്വർണ്ണ ശില്പം പോലെ തിളങ്ങി.

കൈലാസ് തന്റെ ബ്രഷെടുത്ത് കാൻവാസിലേക്ക് ആദ്യത്തെ വര വരച്ചു. സഞ്ജയ് അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു. തന്റെ ഭാര്യയുടെ നഗ്നത ഒരു അപരിചിതൻ തന്റെ ക്യാൻവാസിലേക്ക് പകർത്തുമ്പോൾ, ആ കാഴ്ചയുടെ രഹസ്യം സഞ്ജയുടെ രക്തത്തെ ചൂടുപിടിപ്പിച്ചു.

ശ്വേത അവിടെ അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു. അവളുടെ നഗ്നമായ ചർമ്മത്തിൽ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലെ ചെറിയ തുള്ളികൾ വന്നു പതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ തുള്ളിയും തന്റെ ശരീരത്തെ തൊടുമ്പോൾ അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന ആ വന്യമായ അനുഭൂതി അവളുടെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചു.

“നന്നായിട്ടുണ്ട് ശ്വേത… നീ ഇപ്പോൾ ഒരു ദേവതയെപ്പോലെയുണ്ട്.” കൈലാസ് വരച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

സഞ്ജയ് തന്റെ ഫോണെടുത്ത് ആ കാഴ്ചയുടെ ഒരു പടം പകർത്തി. അത് ശ്വേതയോടുള്ള പ്രണയമായിരുന്നോ അതോ തന്റെ ഫാന്റസിയുടെ പൂർണ്ണതയായിരുന്നോ എന്ന് അവന് പോലും അറിയില്ലായിരുന്നു.

ഏതാണ്ട് മൂന്ന് മണിക്കൂറോളം ആ നഗ്നതയിൽ ശ്വേത ആ പാറപ്പുറത്ത് ഇരുന്നു. വെയിൽ താഴ്ന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. കൈലാസിന്റെ ബ്രഷുകൾ കാൻവാസിൽ ചലിക്കുന്ന ശബ്ദം മാത്രം അവിടെ ബാക്കി നിന്നു. ശ്വേതയുടെ മനസ്സ് ആദ്യം ഭയത്തിലായിരുന്നെങ്കിലും, പതുക്കെ അവൾ ആ അവസ്ഥയുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു. താൻ പൂർണ്ണമായും നഗ്നയാണെന്ന ബോധം ഉള്ളിലുണ്ടെങ്കിലും, ഒരു ആർട്ടിസ്റ്റിന്റെ മുന്നിൽ വെറുമൊരു ‘ചിത്രമായി’ മാറുന്നത് അവൾക്ക് പുതിയൊരു അനുഭവം നൽകി.