പണ്ട് പണ്ട് വളരെ പണ്ട്. ഒരു രാജ്യത്തു വരൾച്ച വന്നു.വരൾച്ച എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കൊടും വരൾച്ച അവിടെത്തെ രാസവു മന്ത്രി സഭ വിളിച്ചു കുട്ടി.എല്ല മന്ത്രിമാരും പരിവാര സമേതം എഴുന്നള്ളി. രാസവുരാസവു:നമ്മുടെ നാട്ടിൽ വെള്ളമില്ല നോം എന്ത് ചെയ്യണം മന്ത്രി പുംഗവൻ മാരെ…. രാസവേ…രാസവേ….നമ്മുക്കു ഒരു യാഗം അങ്ങ് കാച്ചിയാലോ…. രസാവ്: യാഗം ചെയ്താൽ മഴ വല്ലതും പെയ്യുമോ? ഒന്നാമത് ഖജനാവിൽ പണം ഒന്ന് നിക്കിയിരുപ്പ് ഇല്ല … രാസവേ…നാട്ടിൽ ഒന്നും ഒരു പെണ്ണ് പോള് പ്രസവിക്കുന്നില്ല… അതിന് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം…മന്ത്രിമുഖ്യ….നാം പ്രവിപ്പിച്ചാൽ അവര് നമ്മെ ഓടിച്ചിട്ട് അടിച്ചാലോ…നമുക്ക് കുതിര പുറത്തുടെ നാട് കാണാൻ പോകാൻ ഉള്ളതാ.. രാസവേ ഇവിടെത്തെ ആണുങ്ങളുടെ എല്ലാം കറവ വറ്റിപോയി അതാ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ആരും പ്രസവിക്കാത്തത്…. കറവ വറ്റാത്ത കുറെ അവൻമാർ ഇവിടെ നന്നായി കറന്നു കൊടുക്കുണ്ടല്ലോ..റാണിയെ അമർഷത്തോടെ നോക്കി രാജാവ് മുരണ്ടു…. രാജാവ്…അങ്ങ് ദൂരെ ഒരു മുനിയുണ്ട് അയാളുടെ മകനെ കൊണ്ട് വന്നാൽ കാര്യം നടക്കും…പക്ഷെ… എന്ത് പക്ഷെ   ..മന്ത്രി പറയു… രാസവേ മുനി ഒരു മുൻകോപിയ ശപിച്ചു ഭസ്മം ആക്കും…. ആട്ടെ മുനി ഇപ്പോൾ എവിടെയെ… അയാളെ ഏതോ ഭസ്മ കമ്പനികര് വാടകക്ക് എടുത്തു…. രാസവേ മുനിപുത്രൻ ആണ് ചെറുപ്പമാ നമ്മുക്കു ആരെയെങ്കിലും വിട്ടു ചെക്കനെ അങ്ങ് വളച്ചാലോ…. അത് നടക്കില്ല പെട്ടെന്ന് ഇടിമുഴക്കം പോലുള്ള ശബ്ദം അവിടെ മുഴങ്ങി…പണ്ട്ഇടിമുഴക്കം ഒരു പൂച്ച കരയുന്ന പോലെയെ ഒണ്ടാരുന്നോള്ളൂ….അത് കൊണ്ട് അത് ആരും കേട്ടില്ല….രാജകുരു വേഗം മഹാ രാസവിനെ മുഖം കാണിച്ചു…മുണ്ടു മാടി കാണികത്തിരുന്നത് ഭാഗ്യം….