തലമുറകളുടെ വിടവുകള്‍ 2 [രതീദേവൻ] 289

അമ്മക്ക ഇസ്തിരിയിടാനുണ്ടെന്നും എന്നെ കൂട്ടിക്കോളാനും പറഞ്ഞു.അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി അമ്മായി ചോദിച്ചു,” എടാ നീ ഗുരുവായൂരിൽ കല്യാണത്തിന് പോകുന്നുണ്ടോ?” ഉണ്ടെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു.നീ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു പോകാതിരുന്നാൽ അമ്മായിയും പോകാതിരിക്കാം .നമുക്കാന്ന്കളിച്ചതിന്റെ ബാക്കി കളിക്കാം ഞാനതു കേൾക്കാൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.എന്ത് വില കൊടുത്തും ഞാനന്ന് പോകാതിരിക്കും. ഞാനുറപ്പിച്ചു.ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അല്പം ഇരുട്ടിയിരുന്നു.വീടിന്റെ ഇടവഴിയിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മായി എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചൊരുമ്മതന്ന്.എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. ബാക്കി യൊക്കെ അന്ന്.
അന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ എന്റെ ചിന്ത പോകാതിരിക്കാൻ എന്ത് കാരണം പറയും എന്നായിരുന്നു.തിങ്കളാഴ്ചയാണ് കല്യാണം.ഞായറാഴ്ച വൈകുന്നേരം പോകണം.എന്താ ഒരു മാർഗം എന്ന് ഞാൻ ചികഞ്ഞാലോചിച്ചു.
വീണ്ടും ദൈവത്തിന്റെ ഇടപെടൽ.തിങ്കളാഴ്ച കണക്കു സർ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ് വെച്ചു.സാധാരണദിവസങ്ങളിൽ സ്‌കൂളിൽ വരാതെ അവധിദിവസങ്ങളിൽ ക്ലാസ് വെച്ച പാഠം തീർക്കുന്ന ഒരേ ഒരു സാര്‍ കണക്കു സർ ആയിരുന്നു.വൈകുന്നേരം സ്കൂൾ വിട്ടു വന്ന ഞാൻ ഗുരുവായൂരേക്ക് കല്യാണത്തിനില്ലെന്നു പറഞ്ഞു.എന്താണ് വരാത്തതെന്നമ്മ.സ്പെഷ്യലിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ദിവസം പോയില്ലെങ്കിൽ സാരമില്ലെന്നും ഒറ്റക്ക് വീട്ടിൽ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ലെന്നും ‘അമ്മ പറഞ്ഞു.കണക്കിൽ എനിക്ക് പ്രയാസമുള്ള ഭാഗമാണെന്നും വല്യമ്മയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നോളാമെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരെല്ലാവരും ഗുരുവായൂർക് പോവുകയാണെന്ന് ‘അമ്മ പറഞ്ഞ.”‘അമ്മ ഒന്ന് ചോദിച്ചു നോക്ക് എന്നായി ഞാൻ.”ഉം നാളെയാവട്ടെ.പിറ്റേന്ന് അമ്മയും ഞാനും കൂടി അമ്മായിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.ഗൗരിചേച്ചി തലേ ദിവസം തന്നെ ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയിരുന്നു.ഇനി വെക്കേഷന്‍ കഴിഞ്ഞേ തിരിച്ചു വരൂ.അമ്മോയിയും വല്യമ്മയും പുറത്തേക്കു വന്നു.:എന്താ അമ്മയും മോനും കൂടി”ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മായി ചോദിച്ചു.”ഇവൻ കല്യാണത്തിന് വരുന്നില്ലെന്ന്.ഇവിടെ നിലക്കാന്ന്.നിങ്ങളെല്ലാരും പോണില്ലേ ?” “അതേതായാലും നന്നായി.”അമ്മായി പറഞ്ഞു.എല്ലാരും പോണൊന്നു വിചാരിച്ചതാ.ഗുരുവായൂരെന്നു കേട്ടാൽ പിന്നെ മൂപ്പര്‍ക്ക് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയുണ്ടോ?പക്ഷേ ഞാൻ അമ്പലത്തി കയറാൻ പറ്റാത്തത അവസ്ഥയിലാണ്.