താളപ്പിഴകൾ 8 [ലോഹിതൻ] 182

പോകുന്നില്ല..അങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചു..

ഇപ്പോൾ പോയാൽ അയാൾ പറയുന്നത് ഒക്കെ അനുസരി ക്കുന്നവനാണ് ഞാൻ എന്ന് അയാൾ കരുതും…

എങ്കിലും എന്തിനാണ് ഒറ്റക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞത്..

ഒരു തവണ പോയി നോക്കാം… കാര്യം അറിയാൻ മാത്രം…

ഇങ്ങനെ തീരുമാനങ്ങൾ മാറി മാറി എടുത്തെങ്കിലും റഹിം പറഞ്ഞ സമയത്ത് മാത്യുവിന്റെ കാർ കൃത്യ സമയത്ത് മാർക്കറ്റിനു മുൻപിൽ വന്നു നിന്നു…

അയാൾ അവിടെ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…

പെട്ടന്ന് വണ്ടിയുടെ മുൻ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..വിട്ടോ ഞാൻ പറയുന്ന വഴിയേ വിട്ടോ…

എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്..?

നീ വിട്ടോടാ.. ഞാൻ പറയുന്ന സ്ഥലത്ത് നിർത്തിയാൽ മതി..

കുറേ ദൂരം ഓടി ഒരു റബ്ബർ തോട്ടത്തിന്റെ നടുക്ക് ചെന്നപ്പോൾ നിർത്താൻ പറഞ്ഞു…

ഇവിടെ എന്തിനാണ് വന്നത്..?

ഈ തോട്ടം ഗൾഫിലുള്ള ഒരാളുടെയതാ..വിൽക്കാൻ ഇട്ടിരിക്കുകയാ.. എന്നെയാ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്..ഞാൻ പലരെയും കൊണ്ടുവന്ന് കാണിച്ചു എന്തോ കച്ചവടം അങ്ങ് നടക്കുന്നില്ല..

യ്യോ.. എനിക്കിപ്പോൾ തോട്ടം വാങ്ങാനുള്ള ഐഡിയ ഒന്നുമില്ല..

നീ.. ഒരു പൂറും വാങ്ങേണ്ട.. മകളെ എനിക്ക് ഊക്കാൻ കൊണ്ട് തന്നതല്ലേ നീ.. നിന്റെ ഒരാഗ്രഹം സാധിച്ചു തന്നേക്കാം എന്ന് കരുതിയാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്…

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തോട്ടത്തിന് നടുക്കുള്ള ഒരു കെട്ടിടത്തിലേക്ക് റഹിം നടന്നു…

നിന്റെ മകളെ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്ന് ഊക്കാനായിരുന്നു എന്റെ പ്ലാൻ… ആ പൂറിക്ക് പേടിയാത്രെ…

ഒന്നും പേടിക്കാനില്ല.. കൊഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന തേങ്ങ എടുക്കാൻപോലും ഒരുത്തനും ഇങ്ങോട്ട് കയറില്ല..

കെട്ടിടത്തിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോഴാണ് അവിടെ ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നത് മാത്യു കണ്ടത്…

നീ വന്നിട്ട് കുറേ നേരം അയോടാ..

ഇല്ല ഭായി..പത്തു മിനിറ്റ് ആയതേയുള്ളു..

ആഹ്.. ഇത് നിർമലൻ.. ഞാൻ നിമ്മി എന്നാ വിളിക്കുന്നത്‌.. അവനും ഇഷ്ടം അതാ..

മാത്യു അയാള് നോക്കി.. തന്റെ അത്രയും പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ.. അല്പം ചടച്ച ശരീരം.. ചെറിയ കുടവയർ ഉണ്ട്.. ക്ളീൻ ഷേവ് ചെയ്ത മുഖം…

ഇയാളെ ഇതിന് മുൻപ് കണ്ടതായി മാത്യു ഓർക്കുന്നില്ല…

റഹിം ഒരു താക്കോൽ എടുത്ത് കൊടുത്തിട്ടു. പറഞ്ഞു.. നിമ്മീ തുറക്കടീ..