തനിയാവർത്തനം [കൊമ്പൻ] 416

ബൈക്കിൽ കയറുമ്പോ ഞാൻ ആദ്യമൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു എടീ വിയർത്തിരികുവല്ലേ ഒട്ടിയിരിക്കണ്ട എന്ന്! പക്ഷെ അവളുണ്ടോ കേൾക്കുന്നു!! അവളുടെ പുന്നാര മുയൽകുട്ടികളെ എന്റെ മുതുകിൽ ചേർത്തുരുമ്മിയെ അവളിരിക്കൂ…

ഞാൻ ആദ്യമതത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല, പിന്നെ പിന്നെ ഞാനുമത് നിശബ്ദമായി ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഡാ പൊറിഞ്ചു….

പൊറിഞ്ചു ന്ന് വിളിക്കണ്ടന്ന് ആയിരം വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടില്ലേഡി പല്ലി.

നീയെന്ന രണ്ടാം ക്‌ളാസ് മുതൽ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങീതല്ലേ പല്ലീന്നു.

ഞാൻ ഇപ്പൊ വിളിക്കാറുണ്ടോ നിന്നെ അങ്ങനെ ? …ഇല്ലാലോ?!!

അത് പറഞ്ഞിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല പൊറിഞ്ചു. നീയെന്നെ 8 കൊല്ലം പല്ലീന്നു വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഞാനുമതുപോലെ 8 കൊല്ലം വിളിക്കട്ടെ ! പിന്നെ മാർത്തയും കൂട്ടരും  ഞാനിതു പറഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ, അവരും എന്റെ സുന്ദരകുട്ടനെ അങ്ങനെ വിളിച്ച് തുടങ്ങും.

അയ്യോ വേണ്ടെന്റെ പൊന്നെ….

ഞാൻ പിന്നെ മിണ്ടാതെ വണ്ടിയോടിച്ചു. അവൾ അവളുടെ മുലകളെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇങ്ങനെ അമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കയാണ് …

പഞ്ഞിമുലകൾ എന്റെ ഡ്രൈവിംഗ് തെറ്റിക്കുന്നു. ഇവൾ പതിവിലും കൂടുതൽ ഇന്ന് അമർത്തുന്നുണ്ട്, എന്താണാവോ ഇവക്കടെ മനസിൽ.

ബൈക്ക് വീടിന്റെ കോമ്പൗണ്ടിലേക്ക് കയറി. പല്ലവി വേഗം ഇറങ്ങിയോടി. ഞാൻ അപ്പുറത്തെ സോനത്തെ കണ്ടപ്പോൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ചെടി നനയ്ക്കുന്ന അവളുമേന്നെ നോക്കി ഒന്ന് തിരിച്ചു ചിരിച്ചു. പഞ്ചാബി ചരക്കാണ് ചിരിയും കളിയും ഒക്കെയുണ്ട്. വൈകുന്നേരമാണ് ചിലപ്പോ ഇവിടെ ഈ ഏരിയയിൽ വെള്ളം വരിക അതാണവൾ ഈ നേരത്തു ചെടി നനയ്ക്കുന്നത്.

ആ എത്തിയോ എന്റെ പുന്നാരമോള്. വേഗം പോയി കുളിച്ചിട്ട് വല്ലോം കഴിക്ക് കൊച്ചെ. അമ്മ പല്ലവിയെ ശാസിച്ചു.

അതിനു വെള്ളം ഇന്ന് വന്നോ?

നിനക്ക് കുളിക്കാനുള്ള വെള്ളമൊക്കെയുണ്ട്.

കുളിച്ചിട്ട് പകുതിയാകുമ്പോ വെള്ളം നിന്നാ തുണിയില്ലാതെ ഞാൻ ഇറങ്ങി വരും !

ഞാൻ ആ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞെട്ടാനൊന്നും പോയില്ല, കാരണം അത് തന്നെ ! പക്ഷെ ഞാൻ ആ അർത്ഥത്തിൽ നോക്കിയിട്ടില്ല, ഒന്നാമത് കറന്റ് പോയിരിക്കുന്ന സമയം ആയിരുന്നു, കറക്റ്റായി പറഞ്ഞാൽ കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച