തപോവനം [Jeevan Jeevitham] 220

ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. പിന്നെ ഞാൻ അമ്മയുമായി വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല. എല്ലാം മറക്കാൻ വേണ്ടി ആയിരുന്നു പിന്നെ ഉള്ള ജീവിതം അച്ഛന്റെ ഫോട്ടോ പോലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല മുത്തച്ഛന്റെ മരണത്തോടെ തറവാട്ടിൽ ഞാനും അമ്മയും മാത്രം ആയി കുഞ്ഞമ്മ ഇടക്ക് വന്നു നില്കും വേറെ ആരെയും അമ്മ അടുപ്പിക്കില്ല

നല്ല സ്ട്രിക്ട് ആയിട്ടാണ് അമ്മ എന്നെ വളർത്തിയെ പഠിത്തം മാത്രം ലക്ഷ്യം അതുകൊണ്ട് കൂട്ടുകാരൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു അധികം. പിന്നെ ടീച്ചറുടെ മോൻ ആയതു കൊണ്ട് ആരും അടുക്കാറുമില്ല

അങ്ങനെ ഞാൻ പ്ലസ്‌ 2 ആയപ്പോ പുതിയ ഒരു കുട്ടി എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ വന്നു അമൽ എന്നെ പോലെ ഒരു പഠിപ്പിസ്റ്റ് പക്ഷെ അവൻ നന്നായി പാട്ടുപാടും അങ്ങനെ അവൻ ക്ലാസ്സിലെ സ്റ്റാർ ആയി എന്നാലും എന്നെ പോലെ അധികം ഫ്രണ്ട്‌സ് അവനുമില്ല പതിയെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇടക്ക് ചിരിക്കും അങ്ങനെ ചെറുതായി മിണ്ടി തുടങ്ങി അവന്റെ വീട്ടിലും അമ്മയും ചേട്ടനും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അച്ഛൻ ഗൾഫിൽ ആണു ചേട്ടൻ എഞ്ചിനീയറിംഗ് പഠിക്കുന്നു ബാംഗ്ലൂരിൽ.

ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ അടുത്തു പിന്നെ ആണു മനസിലായത് അവിടെയും അച്ഛൻ കുഴപ്പക്കാരൻ ആണെന്ന്.. അമ്മയും ആയി വഴക്കാണ് അതു കാരണം ആണു ചേട്ടൻ ദൂരെ പഠിക്കാൻ പോയത് തന്നെ.. ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ഇരിക്കുന്നത് അമ്മ കണ്ടു അപ്പൊ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ പേരെന്റ്സ് മീറ്റിംഗിൽ അവന്റെ അമ്മ വന്നു എന്റെ അമ്മയോട് അവനെ പറ്റി ചോദിച്ചു.. അമ്മ പറഞ്ഞു അമൽ നല്ല കുട്ടിയാണ്.. എന്റെ മോനും അവന്റെ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ ആണു അവർ രണ്ടും നല്ല കൂട്ടാണ് ഇപ്പൊ എക്സാം ആയതു കൊണ്ട് കംപൈൻ സ്റ്റഡി ആണു. അവന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു അവൻ അതു പറഞ്ഞു എന്നു..അവന്റെ അമ്മ ചോദിച്ചു ടീച്ചർക്ക് വിരോധമില്ലേൽ അവർ ഒരുമിച്ചു രാത്രി ഇരുന്നു പഠിച്ചോട്ടെ

അതിനെന്താ നല്ല കാര്യമല്ലേ അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ അവന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു വൈകീട്ട് ഞാൻ അവനെ കൊണ്ട് വരാം ഒരു മൂന്ന് മണിക്കൂർ പഠിച്ചു പൊക്കോളാം വീട്ടിൽ ഒറ്റക്കിരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്നു