തപോവനം 2 [Jeevan Jeevitham] 167

ഞാൻ -ഒരിക്കൽ പറ്റിയത് നിങ്ങൾ പിന്നെയും ആവർത്തിച്ചു…

പിന്നെ ഈ കിളവൻ അയാൾ സ്വാമി ഒന്നുമല്ല… ഭക്തിയുടെ മറവിൽ പല കൊള്ളരുതായ്കൾ ഉള്ള ഒരു മലവാണ തായോളി ആണ്.. അറിയാമോ.. അമലേ വോയിസ്‌ ഓൺ ആകെടാ.. രണ്ടു കഴപ്പികളും കേൾക്കട്ടെ ഈ കള്ളന്റെ ഉള്ളിലിരുപ്പ്

അമൽ ഫോൺ ഓണാക്കിയതും ധർമന്റെയും സ്വാമിയുടെയും പ്ലാനുകൾ കേട്ട അമ്മമാർ പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി…

ദേവിക :പൊന്നു മക്കളെ ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കണേ… ചെയ്ത തെറ്റിന് മാപ്പ്

അമൽ :മാപ്പൊന്നും വേണ്ട… പക്ഷെ നിങ്ങൾ രണ്ടും ഞങ്ങളിൽ നിന്നും അകന്നു പോയി… അതിനു പകരം എന്തു തരും

ഞാൻ :അമ്മയോട് അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ…

അമ്മ :കരഞ്ഞുകൊണ്ട്… മോനെ… ക്ഷമിക്കെടാ… പറ്റിപ്പോയി…എന്തു പ്രായശ്ചിത്തം വേണമെങ്കിലും ഞങ്ങൾ ചെയ്യാം…

എന്താ ചെയ്യുക ഈ ചെറ്റത്തരത്തിനു.. നിങ്ങൾ…

എടാ അമലേ…. എന്താ വേണ്ടത്…. അമൽ -സനു… ഇവരെ ഇനി എങ്ങനെ ഇനി നമ്മുക്ക് പഴയപോലെ കാണാൻ പറ്റും…. പറ്റില്ലല്ലേ

സനു-അതെ അതെ ഇനി എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനിക്കും… നിങ്ങൾക്ക് അതു സ്വീകാര്യമാണോ…

പറയു മക്കളെ ഞങ്ങൾ എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ….

ഞാൻ -വേറെ ഒന്നും വേണ്ട…. എന്താണോ നിങ്ങൾ ഈ കള്ളന്മാർക്ക് ചെയ്ത് കൊടുത്തത്…. അതുപോലെ… ഞങ്ങളെയും സന്തോഷിപ്പിക്കണം…

അമ്മ -മോനെ… നീ എന്താ പറയുന്നത്.. ഞാൻ നിന്റെ അമ്മ ആണെടാ അതു മറക്കരുത്…

ഞാൻ :ഓഹോ അതാണോ പ്രശ്നം… കണ്ട കള്ളന്മാർക്ക് ആകാം അല്ലെ… ശെരി എന്നാൽ… മോൻ ആയതു കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് പറ്റില്ലാ അല്ലെ…

പിന്നെയും അവിടെ കരച്ചിൽ മുഴങ്ങി.. ഞാൻ അമലിനെ കൊണ്ട് പുറത്തു വന്നിട്ട് കാര്യം പറഞ്ഞു അവനും അതു പൂർണ സമ്മതം…

ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു ചെന്നു… ആ കള്ളൻ സ്വാമി അവിടെ എണീക്കാൻ പറ്റാതെ ഇരിക്കുന്നു… ഞങ്ങൾ പോയി അയ്യാളെ മുട്ടേൽ നിർത്തി പുറകിൽ നിന്നും കയ്യുകെട്ടി.. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ശെരിക്കുമുള്ള പൂജ ഞങ്ങൾ കാണിച്ചു തരാമെന്നു അയാളെ വലിച്ചിഴച്ചു അമ്മമാരുടെ നടുവിൽ നിർത്തി .. എന്നിട്ട് ചെക്കിടു നോക്കി ഞാനും അമലും ഓരോന്ന് കൊടുത്തു.. അമൽ പറഞ്ഞു പൂജ തുടങ്ങാം എന്നു… ഒരു ചിരാതിൽ ദീപം വച്ചു അയാളുടെ കുണ്ണക്ക് താഴെ വച്ചു…