താര കാർത്തിക് [The Gd] 2902

അമ്മ : മോൻ അത് കാര്യമാക്കണ്ട. ഇവിടെ ഒരുത്തനു ഇത് സ്ഥിരം കിട്ടണതാ. ഇനി ഇപ്പോ മോനും കൂടെ കിട്ടിക്കോളും.

ഞാൻ ചിരിച്ചിട്ട് പിന്നെ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ആണ് പോയത്. അങ്ങോട്ട് കേറിയതും കണ്ടു അനിത ചേച്ചിയെ.

അനിത ചേച്ചി : ആ നീ ഇപ്പോ വന്നത് നന്നായി ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ നില്കുവായിരുന്നു. നൈറ്റ്‌ ഷിഫ്റ്റ്‌ ൽ ഉള്ള സിസ്റ്റർ വരാൻ കൊറച്ചു ലേറ്റ് ആവും.

ഞാൻ : അത് കൊഴപ്പം ഇല്ല ചേച്ചി. ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ.

അനിത ചേച്ചി : എന്നാ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാടാ നാളെ കാണാം. ഇന്ന് ഇച്ചിരി തെരക്കുണ്ട് മോളുടെ ഏതൊക്കെയോ ഫ്രണ്ട്‌സ് ന്റെ ബര്ത്ഡേക്ക് ക്ക് പോണം വേഗം വരാൻ പറഞ്ഞേക്കുവാ.

ഞാൻ : ശെരി ചേച്ചി.

അനിത ചേച്ചി എന്നെ പണ്ട് ഞാൻ ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ്‌ ആയി കിടന്നപ്പോ ഉണ്ടായിരുന്ന നേഴ്സ് ആണ്. ഏട്ടത്തി ഇപ്പഴും കോമ യിൽ തന്നെ ആണ്. അന്ന് എന്റെ കാര്യം ഒക്കെ അറിഞ്ഞപ്പോ ചേച്ചി ആണ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പറഞ്ഞു ഏട്ടത്തിയുടെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നോക്കുന്ന ഹെഡ് നേഴ്സ് ആയത് . 10 ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞതും അതിനു ശേഷം +1,+2 പിന്നെ ഇപ്പോ എന്നെ കോളേജ് ൽ ചേരാൻ നിർബന്ധിച്ചതും ഒക്കെ ചേച്ചി ആണ്. ഏട്ടത്തി കോമ യിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കുമ്പോ ഞാൻ ഇങ്ങനെ പഠിക്കാതെ ജോലിയൊന്നും ഇല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്ന കണ്ടാൽ വിഷമം ആവും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാണ് എന്നെ കോൺവീൻസ് ചെയ്തത്.

ഏട്ടത്തിയെ റൂം ലേക്ക് പണ്ട് തന്നെ മാറ്റിയിരുന്നു ആ റൂമിൽ അത്യാവിശം ഏട്ടത്തിക്ക് ആവിശ്യമുള്ള മെഡിക്കൽ മെഷീൻസ് ഒക്കെ ഉണ്ട് അത് കൂടാതെ ബൈ സ്റ്റാൻഡേഴ്സ് നു കിടക്കാൻ വേറെ ഒരു ബെഡ് കൂടെ ഇണ്ട്. ഞാൻ എല്ലാ ദിവസവും ഇവിടെ വന്നു ഏട്ടത്തിടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു സംസാരിക്കും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറയും. ഇടക്ക് ഏട്ടത്തിടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ വരുന്നതല്ലാതെ അനങ്ങാനോ ഒന്നിനും പറ്റില്ല. പണ്ട് ഈ മുഖത്തു നോക്കിയാൽ കണ്ണ് എടുക്കാൻ പോലും ആർക്കും പറ്റില്ലായിരുന്നു അത്രക്കും ഐശ്വര്യവും സൗന്ദര്യവും ഉള്ള മുഖം ആയിരുന്നു. ഇപ്പോ ജീവൻ ഉണ്ടെന്നു മാത്രം ആ മുഖത്ത് നോക്കിയാൽ തോന്നുകയുള്ളു.