ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ അന്ന് തൊട്ട് എനിക്ക് കളിക്കണം എന്ന് തോന്നാറായിട്ടില്ലായിരുന്നു പക്ഷേ പുള്ളിക്കാരിയോട് ഒരു വല്ലാത്ത ആരാധന ആയി.
പൊതുവേ അവരു വീട്ടുകാര്യങ്ങൾ സിമ്പിൾ ആയി നടത്തുന്നതും , ഒരല്പം മെയിൽ ഷോവനിസ്റ്റേ ആയ ഫാദർ ഇൻ ലോനെ ആണെങ്കിൽ അമ്മായിയമ്മ പരിഗണിക്കുന്നതൊക്കെയുണ്ട്. പക്ഷേ ചില സ്ഥലങ്ങളിലെ പോലെ ‘എന്റെ കുട്യോടെ അച്ഛൻ ‘ എന്നും പറഞ്ഞ് അനാവശ്യ ബഹുമാനം കൊടുത്ത് പൊക്കി തലയിൽ വയ്ക്കാത്തത് പോലും എനിക്ക് പുള്ളിക്കാരിയോടുള്ള ആരാധന കൂട്ടി.
അങ്ങനെ ഏറെക്കുറെ ഒരു രണ്ടുമൂന്ന് മാസം ഇങ്ങനെ പോയി. എന്തെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന് അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ അവളെക്കാൾ ആവേശത്തിൽ അവിടെ എത്തുന്നത് ഞാനാണ്.
നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു ചാൽ, ഒരു വയറിന്റെ സൈഡ്, ഒരു പിന്നാമ്പുറം, ഒന്ന് അമ്മായിയമ്മയുടെ കാൽമുട്ട് വരെ ഇതൊക്കെ കണ്ടാൽ തന്നെ ഞാൻ ഫ്ലാറ്റ്.
ഒരു സന്തോഷം. ഒരു ആരാധന. എന്നല്ലാതെ കഴപ്പ് ആയിട്ട് അല്ലായിരുന്നു പലപ്പോഴും.
എനിക്ക് അത് വിട്ടു മുകളിലേക്ക് ഒരു ചാൻസ് കിട്ടുമെന്ന് പോലും ചിന്ത ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കാരണം ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ എനിക്ക് റിസ്ക് എടുക്കാൻ പേടി ആണ്.
പിന്നെ ഒരാളെ അങ്ങനെ വളച്ച് അധികം ശീലവും ഇല്ല. ഇതല്ലാത്തിനും പുറമേ അമ്മായിയമ്മ കൂടി ആയതുകൊണ്ട് ഒരിക്കലും ഒരു കെമിസ്ട്രി വർക്ക് ഔട്ട് ചെയ്യില്ല, ഒരിക്കലും ഇത് അപ്പുറം ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന് ഒരു ബോധം ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇതിനിടയിൽ വൈദ്യൻ കൽപ്പിച്തും രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും പാല് എന്ന് പറയുന്ന പോലെ ഒരു ചാൻസ് കിട്ടി.
അടുത്ത പാർട്ട്‌ എന്ന് വരും 🤔കട്ട വെയിറ്റ്ങ്ങ് ❤️