“നാളെ നമ്മൾ തിരിച്ചു തറവാട്ടിൽ ചെല്ലുമെല്ലോ ഉഷാമ്മേ…”
“പോവാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ ശ്രീ…”
“അതെന്താ… ഉഷാമ്മക്കു പോവെണ്ടേൽ നമ്മുക്ക് ഇവിടെ തന്നെ കൂടാം…”
“അപ്പോൾ നിന്റെ മീരയോ…”
“പോവാൻ പറയണം….”
“മിണ്ടാതെ കിടന്നു ഉറങ്ങെടാ ചെക്കാ…”
“ഉഷാമ്മേ…”
“മ്മ്…”
“അച്ഛൻ എന്നേലും തിരിച്ചു വരുമോ…”
“അറിയില്ലാ…”
കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതെ കിടന്നിട്ടാണ് ഉഷാമ്മ എന്നിക്കാ മറുപടി തന്നത്…
“അച്ഛൻ തിരിച്ചു വന്നാൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഉഷ കുട്ടിയെ ഇങ്ങനെ തൊടാനും പിടിക്കാനുമൊക്കെ പറ്റുമോ…”
ഉഷാമ്മയുടെ മുലഞെട്ടിനെ വിരലുകൾക്ക് ഇടയിൽ വെച്ച് തിരുമ്മി ഞാൻ ചോദിച്ചു…
“അറിയില്ലാ… എനിക്കൊന്നും അറിയില്ലാ ശ്രീ… നീ കിടന്ന് ഉറങ്ങ്… നാളെ അതി രാവിലെ പോവെണ്ടേ…”
എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്കു പതിച്ച എന്നെ വിളിച്ചുണ്ണർത്തിയത് ഉഷാമ്മയാണ്…. കുളിച്ചു ഒരുങ്ങി വന്ന് എന്നെ ഉഷാമ്മ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചപ്പോൾ തന്നെ വൈകിയിരുന്നു…. ബസ്സിൽ ഇരുന്നുള്ള യാത്രയും കൂടെ ആയപ്പോൾ നല്ലതുപോലെ ഞാൻ മടുത്തിരുന്നു… കാലുകൾ നീട്ടി ഇട്ടു തന്നെ ഇരുന്ന് രണ്ടു കാലിലും നീര് വന്ന് തുടങ്ങിയിരുന്നു… കവക്ക് ഇടയും, അരയും വിയർത്തു മുറിഞ്ഞിരുന്നു… എങ്ങനെ എങ്കിലും പെട്ടന്ന് വീട് എത്തണമെന്ന ചിന്തയായിരുന്നു എനിക്കു മുഴുവൻ… യാത്ര തുടങ്ങിയപ്പോളുള്ള ആവേശവും ആകാംഷയും ഉഷാമ്മയിലും കെട്ടടങ്ങി എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി… പാതിരാത്രിയോടെയാണ് ഞങ്ങൾ ടൗണിൽ വന്നെത്തിയത്, അതുകൊണ്ട് തന്നെ പുലർച്ചെ വരെ സ്റ്റാൻഡിൽ തന്നെ ഇരുന്നു…. അവിടെ നിന്നും ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലൂടെ പോകുന്ന ഒരു ബസ്സ് എട്ടു മണിയോടെ എത്തി… അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ച് നേരെ തറവാട്ടിലേക്കു നീങ്ങി…. ഓട്ടോയിൽ ഇരുന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെ ഞാൻ തോണ്ടി വിളിച്ച് എന്താ എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു, ഒന്നുമില്ലാ എന്ന ആംഗ്യമാണ് തിരിക്കെ കിട്ടിയതെങ്കിലും ഉഷാമ്മയുടെ മനസ്സ് കാടുകയറുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലായി… കുറേ ദിവസം കൂടി തിരിച്ചു തറവാട്ടിൽ പോകുന്നത് ഓർത്തു ആണോ…. അതോ… എന്റെ കൂടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്താണോ… അതൊക്കെ ഒരു അബദ്ധമായി ഉഷാമ്മക്ക് തോനുന്നുണ്ടാവുമോ… അങ്ങനെ ആവല്ലേ എന്ന് ഞാൻ ആശിച്ചു….
ഓട്ടോ പടിക്കെട്ടിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു… ഓട്ടോ കാശും കൊടുത്ത്, പെട്ടിയുമെടുത്ത് ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ പുറകെ നടന്നു… ഉമ്മറത്തു നിന്നും രാജൻ വല്യച്ഛന്നും, സന്ധ്യാ വല്യമ്മയും ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… സന്ധ്യാ വല്യമ്മ ഞങ്ങളുടെ പുറകെ അച്ഛൻ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… യാത്ര വിവരങ്ങൾ ഉഷാമ്മ പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ നേരെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു… കോണി പടി കയറുമ്പോൾ അടുക്കളയുടെ വശത്തു നിന്നും മീരയുടെ ഒരു നോട്ടം എന്നിൽ പതിഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി… അത് ഗൗനിക്കാതെ ഞാൻ മുകളിലേക്കു വെച്ചു പിടിച്ചു… എന്റെ മനസ്സിൽ നീറികൊണ്ടിരുന്ന മീര എന്ന ഓർമ്മയുടെ മുകളിൽ പെരട്ടിയ ഒരു മരുന്നാണ് ഉഷാമ്മ ഇപ്പോൾ എന്ന് തോന്നി… അനു നിമിഷം മീരയെ പറ്റി തന്നെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ അവളെ സൗകര്യപൂർവ്വം ഇപ്പോൾ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു…
ഷീണം മാറ്റാനായി പുഴയിലൊന്ന് പോയി കുളിക്കാമെന്ന് നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു… അതു കൊണ്ടു അത്യാവിശ്യം അലക്കാനുള്ള കുറച്ചു തുണികളൊരു മുണ്ടിൽ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി, തോർത്തും, സോപ്പുമെടുത്തു ഞാൻ കുളികടവ് ലക്ഷ്യമാക്കി ഇറങ്ങി… നാലുകെട്ടിന്റെ അരികിൽ നിന്ന ശോഭന ചിറ്റ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി….
അവളെയും മീരയേയും എന്റ്റെ കൂടെ അയച്ചേക്കു ഞാൻ പൊന്നു പോലെ നോക്കാം നീ ആ ഉഷയെ കൊണ്ടു നടന്നോ പറ്റിയാൽ ആ യക്ഷിയെ ഇടക്ക് എന്റ്റെ അടുത്തേക്ക് കൂടെ വിട് ആ രുചിയും ഞാനൊന്നു അറിയട്ടെ ഉഷയെ വേണ്ട അത് ഇപ്പൊ വല്ലാത്തൊരു കുടംപുളി പരുവാക്കിയില്ലേ നീ