തറവാട്ടിലെ നിധി 2 [അണലി] 794

അച്ഛമ്മ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഇല മടക്കി, കൂടെ ഞാനും… അച്ഛമ്മ വെള്ളം കുടിച്ച ഗ്ലാസ്‌ എടുത്ത് ഉഷ നിങ്ങിയപ്പോൾ അത് കൈയിൽ നിന്നും തറയിലേക്ക് വീണു പൊട്ടി…

“പൊട്ടിക്കെടി… എറിഞ്ഞു പൊട്ടിക്കു… നിന്റെ തന്ത കൈ നിറച്ചും പണം തന്നാണല്ലോ ഇവിടേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചത്…”

അച്ഛമ്മ ഉഷയെ നോക്കി ഗർജ്ജിച്ചു…

ഇതൊക്കെ ഇവിടെ സ്ഥിരമാണെന്ന രീതിയിൽ ഞാനൊഴിച്ചു ബാക്കി എല്ലാവരും കൈ കഴുകാൻ എഴുന്നേറ്റു…

“അറിയാതെ വീണതാ അമ്മേ…”

നിലത്തു നിന്നും ചില്ലുകൾ തിരക്കിട്ടു പെറുക്കുന്ന ഉഷ തല ഉയർത്താതെ തന്നെ പറഞ്ഞു…

“അതേടി നിന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് അറിയാതെ പലതും വീഴും, നിന്റെ അച്ഛൻ ഇവിടെ വന്ന് കാലുപിടിച്ചു നിന്നെ എന്റെ മുരളിയുടെ തലയിൽ കെട്ടിവെക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ എന്നോട് എല്ലാവരും പറഞ്ഞതാ ചെറ്റകുടിലീനു പെണ്ണെടുത്താൽ തറവാട് മുടിയുമെന്നു… ഞാനൊണ്ടോ കേൾക്കുന്നു, ഇപ്പോൾ കണ്ടില്ലേ അവള് ഓരോന്നായി എറിഞ്ഞു പൊട്ടിക്കുന്നത്… ഇവളുടെ തന്തയാണ് മിടുക്കൻ, ഈ മച്ചിയെ പുള്ളിക്കു സ്വപ്നം പോലും കാണാൻ അർഹത ഇല്ലാത്ത ഈ തറവാട്ടുകാരുടെ തലയിൽ കെട്ടിവെച്ചിട്ടു ചത്തുപോയി…“

അച്ഛമ്മ പറയുന്നത് എല്ലാവരും വാതിൽക്കലും ജനലരിക്കിലും നിന്ന് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു…

”ഇത് ഭൂമിയിലെ അവസാനത്തെ ചില്ലു ഗ്ലാസ്സൊന്നും അല്ലലോ, രണ്ടു രൂപ കൊടുത്താൽ പുതിയത് അങ്ങാടിയിൽ കിട്ടും അതിനു വേണ്ടി ഇത്രയും വലിയ പ്രശ്നം വേണോ…“

എന്റെ വായിൽ നിന്നും അത് വീണപ്പോൾ എല്ലാവരും അതിശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി, എന്റെ നാവിൽ നിന്നുമാ വാക്കുകൾ അറിയാതെ വീണതാണ് പക്ഷെ കൈ വിട്ടു പോയ ആയുധവും പറഞ്ഞു പോയ വാക്കും തിരിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റില്ലലോ… അച്ഛമ്മ എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കിയെങ്കിലും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല, ആദ്യമായി ആവും അവർക്കു എതിരെ ആരെങ്കിലും സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് ഞാൻ ഓർത്തു… ഉഷ നിലത്തു നിന്നും വാരി കൂട്ടിയ ചില്ലു കഷ്ണങ്ങളുമായി ഇറങ്ങി പോയപ്പോൾ അവരുടെ രണ്ട് കണ്ണും നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…