തറവാട്ടിലെ നിധി 2 [അണലി] 831

അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞൊഴുകി, അവർ കൈ മുഖത്തു വെച്ച് എങ്ങലടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി… എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ സമ്മർദ്ദത്തിലായി…

“അയ്യേ ഇതെന്തിനാ കരയുന്നെ, പത്തു വർഷമായി സഹിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനോർത്തു വലിയ ആളാണ്, ഇതിപ്പോൾ ഒരുമാതിരി കൊച്ചു പിള്ളേരെ പോലെ..”

ഞാൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു…

“വേറെ എന്തു പറഞ്ഞാലും എന്നിക്കു കുഴപ്പമില്ല, പക്ഷെ ഇത് മാത്രം…”

അവർ എങ്ങലടിക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ പറഞ്ഞു…

എന്റെ വലതു വശത്തിരുന്ന അവരുടെ വലത്തു തോളിൽ ഞാൻ എന്റെ വലത്തു കൈ പുറകിലോടെ കൊണ്ടുപോയി വെച്ചു… അത് അവരെ സമ്മാധാനിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു കേവലമായ പ്രവർത്തിയായിരുന്നെങ്കിലും എന്റെ നാലു വിരലുകൾ അവരുടെ ബ്ലൗസ്സിന്റെ കൈയിലും ചെറു വിരൽ ബ്ലൗസിനു താഴെ അവരുടെ കൈയിലെ തോലിയിലുമാണ് വെച്ചത്, മിനുസമായ അവരുടെ ചർമ്മത്തിന്റെ മാർദ്ദവം എന്റെ ചെറു വിരൽ ഒപ്പിയെടുത്തപ്പോൾ ഞാൻ കൈ മുഴുവന്നോടെ അവരെ ഉരസി താഴെക്ക് നീക്കി പറഞ്ഞു…

“ഇന്നലെ ഉഷാമ്മ അല്ലേ പറഞ്ഞെ, ഞാൻ സ്വന്തം മോനെപോലെ  ആണെന്ന്… എന്റെ അമ്മയെ ആരെങ്കിലും എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് വഴക്കു പറഞ്ഞാൽ ഇടപെടുന്നതുപോലെ ഞാൻ ഇടപെട്ടനെ ഉള്ളു…“

അതു കേട്ടപ്പോൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി ഉഷാമ്മ എന്നെ നോക്കി, കൈ വെച്ചതാണോ പ്രശ്നമെന്നോർത്തു ഒരു ഭയം തോന്നി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മെല്ലെ തല ചാരി… അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി അവരെ ഉഷാമ്മ എന്ന് വിളിച്ചെല്ലോ എന്നോർത്തത്… എന്റെ വലംകൈയില്ലേ വിരലുകൾ ഉഷാമ്മയുടെ കൈയിലെ മാംസത്തിന്റെ പതുപതിപ്പു രസിക്കുകയായിരുന്നു… അവരുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒഴുകിയ ചുടുകണ്ണുനീർ എന്റെ ബനിയൻ നനച്ചു ഒലിച്ചിറങ്ങി… ഏങ്ങലടിക്കുന്നത് അനുസരിച്ച് വിറക്കുന്ന അവരുടെ മാറിടത്തില്ലോട്ടു ഞാൻ കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി നോക്കി, കൊഴുത്ത മുലകൾ തമ്മിൽ ഒന്നിനു മുകളിൽ മറ്റൊന്ന് അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ കിടക്കുന്നു… ഞാൻ അവരുടെ ചാലിലോട്ട് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ നേർത്ത ചെറിയ സ്വാർണ്ണ രോമങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു കണ്ടു, ഉഷാമ്മയുടെ തലമുടിയിൽ നിന്നും ഏതോ എണ്ണയുടെ ഗന്ധമെന്റെ നാസാദ്വാരത്തിൽ വന്നു വീണു…