“പിന്നെ… എനിക്കൊന്നും വയ്യാ…”
മീര അസംതൃപ്ത്തമായി പറഞ്ഞു…
“ഒന്നു പാടു മോളെ…. നീ നന്നായി പാടുന്നതല്ലേ… വെറുതെ വല്യമ്മയെ പിണക്കേണ്ട….”
ഉഷാമ്മ മീരയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു… മീര നല്ലതുപോലെ പാടുമെന്നു എന്റെ മനസ്സു വിചാരിച്ചതു കൊണ്ടാവും, അവളുടെ പാട്ടു കേൾക്കാൻ ഞാനും കൊതിച്ചു… അവൾ നടന്നു നാലുകെട്ടിന്റെ അവിടേക്കു പോയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും അവളുടെ പിന്നിൽ നടന്നു…
“നീ വന്നോ…. ഹർഷ മോൾ സംഗീതം പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയാ… നീ പാടുമെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു മത്സരമാകാമെന്ന് അവളും പറഞ്ഞു… നിനക്കു പേടിയാണേൽ വേണ്ടാ…“
സന്ധ്യ വല്യമ്മ മീരയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…. അവൾ പേടിയില്ലാ എന്നു തലയാട്ടി തലയാട്ടി കാണിച്ചു…
“ഞാൻ ആദ്യം പാടം…. ”
അതും പറഞ്ഞു ഹർഷ ഉയർത്തി കെട്ടിയ ഇരിപടത്തിൽ അമർന്നു….. അവൾ ശബ്ദമൊന്നു ശെരിയാക്കി പാട്ട് തുടങ്ങി…. ഹംസധ്വനി രാഗത്തിലുള്ള ഒരു സംസ്കൃത ഗാനമാണ് അവൾ പാടിയത്… ഇവൾ സംഗീതമാണ് പഠിക്കുന്നതെങ്കിൽ നല്ലൊരു വിദ്യാർത്ഥി ആണെന്നു വ്യക്തം… വളരെയേറെ ആരോഹണങ്ങളും അവരോഹണങ്ങളും നിറഞ്ഞൊരു സംഗീതമാണ് അവൾ തിരഞ്ഞെടുത്തത്… അവളുടെ കഴുവ് മുഴുവനായി ഒറ്റ സംഗീതത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കണമെന്ന വാശിയുള്ളതു പോലെ തോന്നി… ഗാനം തീർന്നപ്പോൾ എല്ലാവരും കൈ അടിച്ചു… കൂടെ ഞാനും… ഹർഷയെന്റെ മുഖത്തേക്കു തൃപ്തമായി ഒന്നു നോക്കി…
“നന്നായി പാടി മോളെ….. മിടുക്കി കുട്ടി..”
അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞു…
“വെറുതെ ആണോ അമ്മേ അവളു സംഗീതം പഠിക്കുന്നത്…. എന്തൊരു രസമായിരുന്നു പാടുന്നെ കേൾക്കാൻ… കൈയിലൊക്കെ കുളിരു വീണു പോയി..”
നാലാമത്തെ part വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല
Ella