തറവാട്ടിലെ നിധി 7 [അണലി] 1292

“എങ്ങനെയുണ്ട് ശ്രീ സ്ഥലം…”

“കൊള്ളാം…”

ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ അവിടെ ഇരുന്നു പുറകിലോട്ട് കിടന്നു… അവളുടെ വശത്തായി ഞാനും പോയി ഇരുന്നു… ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുലയുടെ പകുതിയോളം വശത്തു കൂടെ എനിക്കു കാണാമായിരുന്നു… അതും അവളുടെ കഷത്തിലെ നീണ്ട രോമങ്ങളും എല്ലാം കൂടെ ആയപ്പോളെന്റെ മുണ്ടിനു ഉള്ളിൽ അനക്കം തുടങ്ങി… ഞാനവൾ ശ്രധിക്കാതെ എന്റെ കുട്ടനെ എടുത്ത് കാലുകൾക്ക് ഇടയിലായി ഒതുക്കി വെച്ചു…

“എന്താ… ശ്രീഹരി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്…”

“യാമിക്കു ഞാനാണ് ശ്രീഹരിയെന്ന് എങ്ങനെയാ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായത്…”

“കണ്ടപ്പോൾ തോന്നി…”

“യാമി ആള് കൊള്ളാല്ലോ…”

“അതെന്താ….”

“അല്ലാ… ഈ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ആളുകളുടെ പേരോക്കെ മനസ്സിലാവണമെങ്കിൽ….”

“ശ്രീക്കു ഈ നാടൊക്കെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ…”

“പിന്നെ…. നല്ല നാടല്ലേ…”

“ഹഹഹ…. ഇതോ… നല്ല നാടോ…”

“തന്നെ കുറേ നേരമിങ്ങനെ കാണാതിരുന്നാൽ വീട്ടുകാര് തിരക്കുവേലെ…”

“പണ്ടൊക്കെ….”

അവൾക്ക് എന്തോ ഒരു പൂവിന്റെ വാസനയാരുന്നു…. പക്ഷെ എന്ത് പൂവിന്റെയെന്ന് കുറേ ആലോചിച്ചിട്ടും കിട്ടിയില്ല…

“പക്ഷെ എന്നെയിപ്പോൾ വീട്ടിൽ തിരക്കാൻ തുടങ്ങി കാണും…. ഞാൻ പോകെട്ടെ…”

“പൊക്കൊള്ളൂ ശ്രീ…”

“ഇനി എന്നാ കാണാൻ പറ്റുക…”

“ഇവിടേക്കു നാളെ വന്നാൽ മതി ശ്രീ… ഞാനിവിടെ കാണും…”

“ശെരി യാമി…”

അതും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വല്ലാത്ത ദേഷ്യം വന്നു…. നല്ലൊരു അവസരമായിരുന്നു… ആ പെണ്ണിന് എന്നെയൊരു നോട്ടവും ഉണ്ടായിരുന്നു… കുറച്ചു കൂടെ കേറിയങ്ങ് മുട്ടണമായിരുന്നു… ഒടുക്കത്തെ ഒരു പേടി… മുടിയാനായിട്ട്…. മീര മീര എന്ന് പറഞ്ഞു നടന്നാൽ ഞാൻ കന്യകനായി തന്നെയേ മരിക്കും… ആ പോട്ടെ നാളെയും കാണാമല്ലോ… ഞാൻ തിരിച്ചു നടക്കുന്ന വഴിയിലൊരു കാക്ക ചത്തു കിടക്കുന്നത് കണ്ടു… അതിനെ ചവുട്ടാതെ മുന്നോട്ട് കുറച്ചു നീങ്ങിയപ്പോൾ വേറൊരു കാക്ക കൂടെ ചത്തു കിടന്നു… ഇതെന്താ കാക്കകൾ കൂട്ടമായി ആത്മഹത്യ ചെയുന്നോ… ഞാൻ ഉമ്മറത്തു ചെന്ന് കാലുകൾ കഴുകാൻ കിണ്ടിയിൽ നിന്നും വെള്ളമെടുത്തപ്പോൾ തൊടിയിൽ നിന്നും മീരയുടെ ചൂളമടി കേട്ടു… ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു… ഇനി സ്വപ്നമാണോ… ഞാൻ അവിടേക്കു ചെന്നു..