തട്ടത്തിൻ മറയത്ത് [കലാകാരൻ] 864

‘നസ്രി എന്തൊക്കെ ആയിരുന്നു ആ പാർക്കിൽ വെച്ച് അവൻ നിന്നെ ചെയ്തത് ‘ ആവേശത്തോടെ കാമഥുരയായി ശ്രീദേവി നെസ്രിയിലേക്ക് ചെവി കൂർപ്പിച്ചു..

‘മഴയുടെ കോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു തണുത്ത കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. രണ്ടു കാര്യങ്ങൾക്കുമായി ഞങ്ങൾ കുട എടുത്തിരുന്നു.. മഴയിൽ നിന്നും ആളുകളിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കാൻ അടുത്തെങ്ങും ആളില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കി അവൻ എന്നെ ഒരിടത്തേക്ക് ഇരുത്തി ചുറ്റും നോക്കി മഴ ചെറുതായി തുള്ളികൾ വീണു തുടങ്ങി എന്റെ കയ്യിലിരുന്ന കുട അവൻ വാങ്ങി തുറന്നു ഞങ്ങളുടെ നടുവിലേക്ക് അവന്റെ വലതു കൈ കൊണ്ട് പിടിച്ചു.. ഇടതു കൈ അവൻ പതിയെ എന്റെ തോലുകളിൽ ഇട്ടു..

അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ ഇടുപ്പിലേക്ക് വെച്ച് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉള്ള അകലം ഇല്ലാതെ ആക്കി.. വീണ്ടും കൈ എന്റെ തോലുകളിൽ എത്തി അവന്റെ മുഖം എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് അവന്റെ ശ്വാസം എന്റെ കഴുതുകളിൽ തട്ടിയപ്പോൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞു…’ അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിക്കൊണ്ട് ഒന്ന് നോക്കി… ചുറ്റും ഒരു കൂട്ടം പെൺകുട്ടികൾ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു…

‘എടി നിർത്തല്ലേ വാക്കി പറ ‘ ദേവിക ആ ഫ്ലോ പോയ ദുഃഖത്തിൽ പറഞ്ഞു..

‘ അവൾ പറഞ്ഞോളും പറയടി പൊന്നെ ‘ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന നാഫ്സി എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.. പറയാൻ അല്പം ചമ്മൽ ഉണ്ടെങ്കിലും പറയാതെ ഇവർ വിടില്ല എന്ന് മനസിലായി..

‘പതിയെ അവന്റെ ശ്വാസം നല്ലതുപോലെ എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു അവന്റെ ഇടത് കൈ പുറകിലേക്ക് പോയി പിൻകഴുത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മുടി അവനു സൗകര്യത്തിന് വേണ്ടി മാറ്റി..വേഗം തന്നെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ വന്നു മുട്ടി.. പെട്ടന്ന് ഒരു വിറയൽ എനിക്കുണ്ടായി. അതുമനസിലാക്കിയ അവൻ ചുണ്ടുകൾ അകത്തി നാവ് കൊണ്ട് പിൻകഴുത്തിൽ നക്കി എടുത്തു… ഒരു ആണിന്റെ കരസ്പർശം പോലും ഏൽക്കാതിരുന്ന എനിക്ക് ഇതൊക്കെ സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു..