താഴ്വാരത്തിലെ പനിനീർപൂവ് 10 (ക്ലൈമാക്സ്‌ ) 597

എന്ന് ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുനേറ്റു,

എന്റെ നെഞ്ച് ഒക്കെ പട പടാന് ഇടിക്കുന്നു, അതിന്റെ സൗണ്ട് ഒരു മുഴക്കത്തോടെ റൂമിൽ അലയടിക്കുന്നു
മുറിയിൽ ആകെ ഇരുട്ട് എനിക്ക് ഒന്നും കാണാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടായില്ല, ഞാൻ വേഗം ബെഡ് ലാംപ് ഓൺ ചെയ്തു, മുറിയിൽ ആകെ പ്രകാശാപൂരിതം ആയി.

“ഓഹ്,സ്വപ്നം ആയിരുന്നലെ, “

എനിക്ക് അപ്പോഴാണ് സമാധാനം ആയതു, ഞാൻ ആ ഏസി യുടെ തണുപ്പിലും വിയർത്തു കുളിച്ചിരുന്നു.
ആ ഭീകരമായ സ്വപ്നം എന്നെ വല്ലാതെ ഭയപെടുത്തിയിരുന്നു, ലെച്ചു അവൾക്കു എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചു കാണുമോ എന്ന ഭയം എന്നെ വല്ലാതെ തളർത്തി.
അവളെ നഷ്ടപെടുന്നത് ഓർക്കാൻ കൂടെ വയ്യ, ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റുകൾക്ക് അവളെ ശിക്ഷിക്കരുത് എന്നു ദൈവത്തോട് പാർത്ഥിച്ചു,

“ട്രങ്ങ്.. ട്രങ്ങ്.. ട്രങ്ങ്… “

പെട്ടന്ന് ആണ് ഫോണിന്റെ ബെൽ കേട്ടു ഞാൻ ഞെട്ടിയത്.

എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ നാലു മണിയുടെ അലാം ആയിരുന്നു,

സമയം നാല് മണി ആയതു കണ്ട ഞാൻ വേഗം തന്നെ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു, എത്രയും വേഗം താഴ് വാരത്ത് എത്തി ലെച്ചുനെ കാണണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമേ എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നോള്ളൂ, അതുകൊണ്ട് പല്ലുതേപ്പും കുളിയുംഎല്ലാം വളരെ വേഗത്തിൽ കഴിഞ്ഞു എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറി കഴിഞ്ഞു ഞാൻ കീർത്തി യെ വിളിച്ചു നോക്കി, അവൾ റെഡി ആയി നില്കുന്നുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ കാരണം , ഞാൻ അമ്മയോടും അച്ഛനോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കാറും എടുത്തു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി, അമലിന്റെ ഗേറ്റ് ന്റെ അടുത്ത് കാർ നിർത്തി.