സീതയും തന്റെ ശേഷിക്കുന്ന തുണി അഴിച്ചു, മൂവരും നഗ്നരായി, പരസ്പരം ചേർന്നു. “നമ്മുടെ ശരീരങ്ങൾ അപമാനിക്കപ്പെട്ടു, പക്ഷെ നമ്മുടെ സ്നേഹം അല്ല…” സീത പറഞ്ഞു, ലക്ഷ്മിയുടെ തല തന്റെ തോളിൽ ചാരി.
അടുത്തുള്ള ഒരു പഴയ ബ്ലാങ്കറ്റ് രാമൻ എടുത്തു, അത് വലുതായിരുന്നു, പാവപ്പെട്ടവരുടെ ഏക ആശ്വാസം. അയാൾ അത് മൂവരുടെയും ശരീരത്തിന് ചുറ്റും പുതച്ചു, ചൂട് നൽകി. “ഇപ്പോൾ നമ്മൾ സുരക്ഷിതരാണ്…
ഗ്രാമം നിശബ്ദമാണ്, പക്ഷെ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ഒന്നിച്ചാണ്…” അയാൾ പറഞ്ഞു, മൂവരെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു. സീത ലക്ഷ്മിയെ മടിയിൽ കിടത്തി, രാമൻ അവരെ രണ്ടുപേരെയും ആലിംഗനം ചെയ്തു. കരച്ചിൽ വീണ്ടും തുടങ്ങി, പരസ്പരം കെട്ടിപ്പുണർന്ന്.
“രാമാ… നമ്മുടെ മോൾ… അവൾക്ക് വേദന…” സീത കരഞ്ഞു, ലക്ഷ്മിയുടെ പുറം തഴുകി. “അറിയാം, സീതേ… എന്റെ ഹൃദയം തകർന്നു… പക്ഷെ നമ്മൾ ജീവിക്കണം…” രാമൻ പറഞ്ഞു, കണ്ണുനീർ ഒഴുകി. ലക്ഷ്മി അവരെ രണ്ടുപേരെയും നോക്കി,മൂവരും കെട്ടിപ്പുണർന്ന് കരഞ്ഞു, ശരീരങ്ങൾ ചൂട് പകർന്നു, വേദനകൾ പങ്കുവെച്ചു.
രാത്രി നീണ്ടു, ഗ്രാമം നിശബ്ദമായി തുടർന്നു. അവരുടെ കരച്ചിൽ മാത്രം, സ്നേഹത്തിന്റെയും ദുഃഖത്തിന്റെയും മിശ്രിതം. രാമൻ ലക്ഷ്മിയുടെ തലയിൽ ചുംബിച്ചു, സീത അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ചു.
“നാളെ നമ്മൾ പുതിയൊരു ദിവസം തുടങ്ങും… ഒന്നിച്ച്…” അയാൾ പറഞ്ഞു, ഹൃദയം തകർന്നെങ്കിലും പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തീപ്പൊരി നിലനിർത്തി. മൂവരും ബ്ലാങ്കറ്റിനുള്ളിൽ ചേർന്ന് കിടന്നു, കരഞ്ഞുകൊണ്ട്, ആശ്വാസം തേടി.
kollam nalla katha pakshe ethil 2 sitha undallo ആദ്യം മീരയുടെ ദാസി
പിന്നെ ലക്ഷ്മിയുടെ അമ്മ
ആദ്യത്തെ സീതയെ പരിചയപ്പെടുത്തില്ല
nice ❤️ അടുത്ത ഭാഗം പെട്ടെന്ന് തരും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു by… tony❤️