ദി മെക്കാനിക് [ J. K.] 1006

ആ പയ്യൻ പറഞ്ഞ ദിശയിലേക്ക് ഞാൻ നടന്നു. അവിടെ വീണ്ടും വലിയ ഒരു ഷെഡ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന വണ്ടികൾ പെയിന്റ് ചെയ്യാൻ ആയി ഇട്ടിരിക്കുന്നതാണ്. വണ്ടിയുടെ ഡോർ അവിടെ ഇവിടെ ആയി ചാരി വച്ചിരുന്നു.
ഗിരി എവിടെ എന്ന് ചോദിക്കാൻ ആരെയും അവിടെ കണ്ടില്ല. ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി. അപ്പോഴാണ് ഒരു മൂലയിൽ ഒരാൾ നിന്നു പണി ചെയ്യുന്നത് കണ്ടത്. അയാൾ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയായിരുന്നു. അയാൾ എന്തോ വെൽഡിങ് പണി ചെയ്യുകയായിരുന്നു.

” ഹലോ.. ഈ ഗിരി എവിടെയാ?? ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

അയാൾ പണി നിർത്തി എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. അയാൾ ഒരു പ്രോട്ടക്റ്റീവ് മാസ്ക് വച്ചിരുന്നു. അയാൾ ഒരു പഴയ ജീൻസും  കയ്യില്ലാത്ത വെള്ള ഇന്നർ ബനിയനും മാത്രമേ ഇട്ടിരുന്നുള്ളു. അയാൾ ആ മാസ്കിന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടി എന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു.വിയർപ്പു തുള്ളികൾ അയാളുടെ കഴുത്തിൽ നിന്നും ബലിഷ്ടമായ ഞെഞ്ചിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.കൈയിലേ മസിലുകൾ എല്ലാം നന്നായി തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു. അയാൾ പതിയെ മാസ്ക് എടുത്തു മാറ്റി..
ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു വന്ന ഗിരി എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു.

എനിക്ക് എന്തോ ആശ്വാസം തോന്നി. ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത സ്ഥലത്തു,, പരിജയം ഇല്ലാത്ത ആളുകളുടെ ഇടയിൽ,,,പരിജയം ഉള്ള മുഖം കണ്ടതിന്റെ ആശ്വാസം. അയാൾ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.  ഫോര്മാലിറ്റിക്കു വേണ്ടി ഞാനും ചിരിച്ചു എന്ന് വരുത്തി .

” ഹ… അദിതി മാഡം.. നമസ്കാരം.. ” ഗിരി അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
” നമസ്കാരം.,കഴിഞ്ഞ ദിവസം വന്നപ്പോൾ കാർ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ.. അർജുന് വരാൻ പറ്റിയില്ല.. അതാ ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നത്.”” അർജുൻ വന്നിട്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞ ഉടനെ ഗിരി എന്റെ അടുത്തേക്ക് നന്നായി ചേർന്ന് നിന്നു.