ദി ടൈം 1 [Fang leng] 262

“എന്റെ പേര് റിയ എനിക്ക് കൂടുതലായി ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല എനിക്ക് ആരുമായും സൗഹൃദം ഉണ്ടാക്കാൻ താല്പര്യമില്ല എന്നോട് സൗഹൃദം ഉണ്ടാക്കാനും ആരും നോക്കണ്ട അത് നിങ്ങൾക്ക് നല്ലതല്ല ”

ഇത്രയും പറഞ്ഞു റിയ പിന്നിലെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു

ജീന :അമ്പോ ഇത് എന്ത് സാധനം ഇതൊക്കെ സത്യം തന്നെയാണോ

സാം :പിന്നല്ലാതെ വിശ്വാസം വരുന്നില്ല അല്ലേ നീ ഇപ്പോൾ ഇരിക്കുന്നത് പോലെ അന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാവരും ക്ലാസ്സിൽ ഒറ്റ ഇരിപ്പായിരുന്നു

ജീന :എന്നിട്ട് നിങ്ങൾ അവളോട് സംസാരിച്ചോ

സാം :ഇല്ല അത്രയും പറഞ്ഞിട്ടു പോയവളോട് എന്ത് മിണ്ടാൻ രണ്ടാഴ്ച ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു

ജീന :കഷ്ടം..

സാം :അന്നത്തെ ആ ദിവസം എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ഞാൻ മറക്കില്ല എല്ലാവരുടെയും മുൻപിൽ ഞാൻ നാണം കെട്ട ആ ദിവസം

ജീന :നാണം കേട്ടോ

സാം :അതെ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ക്ലാസ്സിലെ തലയും അവന്റെ ഗ്യാങ്ങും അവർക്ക് വേണ്ടി അസ്സൈൻമെന്റ് എഴുതാൻ ഞാൻ മറന്നു പോയി അതിന്റെ പേരിൽ അവർ എന്നെ എല്ലാവരുടെയും മുൻപിൽ നാണം കെടുത്തി എന്റെ പേന്റ് വലിച്ചൂരി നാണം കെട്ട ഞാൻ സ്കൂൾ കെട്ടിടത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഓടി ഒരുപാട് തവണ ഞാൻ മരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അന്നൊക്കെ എനിക്ക് അതിനുള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല പക്ഷെ അന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു എന്റെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുമെന്ന് കെട്ടിടത്തിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് ചാടി മരിക്കാനായിരുന്നു എന്റെ തീരുമാനം അതിനായി ഞാൻ തയ്യാറെടുത്തു അപ്പോഴാണ് അവൾ ആദ്യമായി അവൾ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് ആ ബിൽഡിങ്ങിന്റെ മുകളിൽ അവളും ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ പതിയെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു

റിയ :ടാ പൊട്ടാ ഞാൻ കരുതിയത് നിന്നെ കാണാൻ മാത്രമേ പൊട്ടനെ പോലെ ഉണ്ടാകു എന്നാ നീ ശെരിക്കും പൊട്ടൻ ആണല്ലേ

സാം :അതെ ഞാൻ എല്ലാവരുടെയും മുൻപിൽ ഒരു കോമാളിയാണ് ഇനി എനിക്ക് ജീവിക്കണ്ട

റിയ :നീ ഇപ്പോൾ മരിച്ചാൽ എല്ലാ പ്രശ്നവും തീരുമോ ഭീരുക്കൾ അല്ലേ മരിക്കുന്നത്