ദി ടൈം 3 [Fang leng] 167

ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും റിയയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞിരുന്നു അവൾ പതിയെ അമ്മുവിന്റെ നെറ്റിയിൽ തഴുകാനായി കൈ ഉയർത്തി

“നിൽക്ക് ”

പെട്ടന്നാണ് ആരോ അവളെ പുറകേ നിന്ന് വിളിച്ചത്

റിയ കൈ പിൻവലിച്ച ശേഷം പതിയെ തിരിഞ്ഞു

അതൊരു പ്രായം ചെന്ന സ്ത്രീ ആയിരുന്നു

സ്ത്രീ :എന്തിനാ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത്

റിയ :അമ്മേ ഞാൻ അമ്മുനെ കാണാൻ

റിയ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ അവർ റിയയെ വലിച്ചുകൊണ്ട് റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി

റിയ :അമ്മേ

സ്ത്രീ :എന്തിന് നീ എന്തിനാ അവളെ കാണുന്നേ എന്റെ കുട്ടിയെ നീ കാണണ്ട അതവൾക്ക് കൂടുതൽ വിഷമമാകും

റിയ :അമ്മേ ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ എനിക്കവളെ ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി

സ്ത്രീ :അവളെ ഈ അവസ്ഥയിലാക്കിയിട്ടും നിനക്ക് മതിയായില്ലേ ഇപ്പോൾ അവൾ വെറുമൊരു ജീവശവം മാത്രമാണ് ആ ശരീരത്തിൽ ജീവൻ മാത്രമേ ഇനി ബാക്കിയുള്ളു

ഇത്രയും പറഞ്ഞു അവർ കരയാൻ തുടങ്ങി

റിയ :അമ്മേ എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് ഞാൻ അറിയാതെ..

സ്ത്രീ :ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ അവളെ കൊണ്ട് പോകല്ലേന്ന് നീ കേട്ടോ വർഷങ്ങൾ കാത്തിരുന്ന് കിട്ടിയതാ എനിക്കവളെ എനിക്ക് അവൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു..

അവർ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ യേങ്ങി

റിയ :ഞാൻ എന്താ അമ്മേ ചെയ്യേണ്ടത് അമ്മ പറ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം

സ്ത്രീ :നീ എവിടുന്ന് പോ അത് മാത്രം മതി എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട ദയവ് ചെയ്തു പോ

ഇത് കേട്ട റിയ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മുൻപോട്ട് ഓടി പെട്ടെന്നാണ് അവൾ തന്റെ മുന്നിൽ നിക്കുന്ന സാമിനെ കണ്ടത്

സാം :റി..

എന്നാൽ റിയ അവൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാതെ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് തന്നെ ഓടി അവളുടെ മനസ്സിൽ കഴിഞ്ഞു പോയ കാര്യങ്ങൾ ഓരോന്നായി വന്നു നിറയാൻ തുടങ്ങി

6 മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ്

“അമ്മു നീ ഇതുവരെ റെഡിയായില്ലേ വേഗം വാ ”

തുടരും…

പത്ത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്

“എടി അഞ്ചു വേഗം വാ ഇപ്പോൾ തന്നെ വൈകി സാർ ഇപ്പോൾ ലാബിൽ എത്തികാണും “സിമി അഞ്ചുവിനോടായി പറഞ്ഞു ശേഷം പതിയെ പടിക്കെട്ടുകൾ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി