ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസ് റൂമിന്റെ ഒരു ചുവരിലുള്ള വലിയ കണ്ണാടിയ്ക്കു മുൻപിലേക്ക് അവൾ ചെന്നു നിന്നു..
ഹസ്തമുദ്ര നീട്ടി, ഉടൽ നൃത്ത സമാനമായി ഇളക്കിക്കൊണ്ട് സ്വയം തൃപ്തി വന്ന മട്ടിൽ ജയമഞ്ജുഷ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു…
ജയ……….
മഞ്ജുഷ…
വീട്ടിലും കൂട്ടുകാർക്കിടയിലും അവൾക്ക് രണ്ടു വിളിപ്പേരുകളുണ്ട്.
കൂട്ടുകാരെന്നാൽ വളരെ കുറവാണ് അവൾക്ക്…
വിദ്യാഭ്യാസ കാലഘട്ടത്തിലും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു..
ഒരു പരിധി വരെ അവൾ വളർന്നു വന്ന ചുറ്റുപാടുകൾ അതിന് കാരണമായിരുന്നു…
വാഴാലിക്കാവിന്റെ പ്രകൃതി മനോഹാരിതയിൽ വളർന്നു വന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു ജയമഞ്ജുഷ..
ഭൂപ്രഭുക്കളായിരുന്നു തറവാട്ടുകാർ…
ഷൊർണൂർ ഭാഗങ്ങളേകദേശവും മതിലകത്ത് തറവാട്ടു വകയായിരുന്നു എന്നു തന്നെ പറയാം…
ഏത് ഭാഗത്തുകൂടി സഞ്ചരിച്ചാലും ബന്ധുക്കളിലൊരാളെ കണ്ടുമുട്ടാതെ വീട്ടിലേക്കോ, കോളേജിലേക്കോ, കലാമണ്ഡലത്തിലേക്കോ പോകുവാൻ സാദ്ധ്യമല്ലായിരുന്നു…
ഗസറ്റഡ് റാങ്കിലുള്ള അച്ഛൻ……
കോളേജ് ലക്ചററായ അമ്മ……
ഒൻപത് വയസ്സിനു മൂത്ത സഹോദരൻ…
ജയയുടെ ബാല്യവും കൗമാരവും ഇനി എങ്ങനെയായിരുന്നിരിക്കാം എന്ന് ഊഹിക്കാവുന്നതല്ലേയുള്ളു.
ജയയോട് മറ്റു വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും അദ്ധ്യാപകർക്കും ഭയ ഭക്തി കലർന്ന ഒരു ബഹുമാനം കൂടിയുണ്ടായിരുന്നു എന്നതും വസ്തുതയായിരുന്നു…
കോളേജിലേക്ക് എത്തിയതിനു ശേഷമാണ് ജയ അല്പമെങ്കിലും സ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിച്ചു തുടങ്ങിയത്……
അവിടെ നിന്നാണ് അവൾക്ക് ഒരു കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടിയതും…
ശരണ്യ……
ശരണ്യ രാധാകൃഷ്ണൻ…
ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട കബനി,
സ്ഥിരം ആയി ഇവിടെ അങ്ങനെ വരാറില്ല…കുറച്ച് തിരക്കുകളിൽ ആയിരുന്നു… യാഥർശികമായി ആണ് ഇവിടെ വന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ എൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരൻ്റെ പുതിയ കഥ കാണുന്നത്…ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി… അപ്പോൾ തന്നെ വായിച്ചു…പറയാൻ ഇല്ല പതിവ് പോലെ തന്നെ കബനി മാജിക്ക് ഈ കഥയിലും കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞു…
പഴയ കഥകൾ എന്ന് വരും എന്നൊന്നും ചോദിച്ച് വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല…അത് സമയവും സന്ദർഭവും ഒത്ത് വരുമ്പോൾ താങ്കൾ തരും എന്ന് തന്നെ ആണ് പ്രതീക്ഷ…താങ്കളെ പോലെ തന്നെ മിസ്സ് ചെയ്ത ഒന്നുരണ്ടു എഴുത്തുകാർ കൂടി ഉണ്ട്…അവരും കൂടി തിരിച്ച് വന്നാൽ ഇരട്ടി സന്തോഷം…കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി
കാത്തിരിക്കുന്നു…
സ്നേഹപൂർവ്വം
ഷെർലക് ഹോംസ്
ഡിയർ ഹോംസ്….
ഓരോരോ പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്തു വരുമ്പോൾ കഥ എഴുതാൻ ഉള്ള മൂഡ് പോയിട്ട് കഥയെക്കുറിച്ച് പോലും ഓർമ ഉണ്ടാകില്ല…
മനപ്പൂർവം ഞാൻ സ്റ്റോറി വൈകിപ്പിക്കുന്നതല്ല…
ഞാൻ മുൻപ് എഴുതിയ കഥകൾക്ക് കമന്റ്‌ കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ കരുതി ഇവിടെ വിട്ട് പോയി എന്ന്..
ഞാൻ അർത്ഥം അഭിരാമം ഒരു തവണ നിർത്താൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ എന്നെ ഊതി തെളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് താങ്കൾ ആണല്ലോ… അത് ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കുന്നില്ല…
നല്ല വായനക്കാരൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ നല്ല എഴുത്തുകാരും നല്ല കഥകളും ഉണ്ടാകും…
താങ്കളുടെ വിമർശനം തന്നെ രസകരവും സത്യസന്ധവുമാണ്..
ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം…
ആജ്ഞയല്ല.. അപേക്ഷ ആണ്…
സ്നേഹം മാത്രം…
കബനി