റെയിൽവേ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്ന അച്ഛന്റെ സ്ഥലം മാറ്റം കൊണ്ടു മാത്രം ശരണ്യ ജയയ്ക്ക് ഉറ്റ സുഹൃത്തായി…
ശരണ്യയും കുറച്ചുനാൾ നൃത്തം അഭ്യസിച്ചിരുന്നതും ഒരു കാരണമായിരുന്നു…
മാത്രമല്ല, തിരുവിതാംകൂറിലെ അത്യാവശ്യം ഭേദപ്പെട്ട കുടുംബവുമായിരുന്നു ശരണ്യയുടെ കുടുംബം .
ജയയുടെ വീട്ടിൽ വന്ന ഏക കൂട്ടുകാരി ശരണ്യ ആയിരുന്നു…
അതു പോലെ തിരിച്ചും…
കോളേജ് ഫെസ്റ്റിവലിന് ഇരുവരും ചേർന്നവതരിപ്പിച്ച “” ശിവകര ഡമരുകലയമായ് നാദം……”” എന്ന നൃത്താവിഷ്ക്കാരം കോളേജ് ഇളക്കിമറിച്ചതോടു കൂടി അത് പിരിയാൻ വയ്യാത്ത സൗഹൃദമായിത്തീർന്നു…
അന്ന് ആ സിനിമയും അതിലെ പാട്ടുകളും ഹിറ്റായിരുന്നു…
ഫൈനലിയറായപ്പോഴേക്കും ജയയുടെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു…
അതിന് കാരണം വേറെ ഉണ്ടായിരുന്നു…
കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞതോടു കൂടി ശരണ്യ തുടർ പഠനത്തിന് പോയതും ജയയുടെ വിവാഹവും ഏകദേശം ഒരേ കാലയളവിലായിരുന്നു…
ആർക്കിയോളജിയിൽ ജോലിയുള്ള രവിപ്രസാദായിരുന്നു വരൻ…
അയാളും സുന്ദരനും സുമുഖനുമായിരുന്നു…
തൃപ്പങ്ങോട്ടായിരുന്നു രവിയുടെ തറവാട്……
അവരും പ്രഭുക്കൻമാർ മാത്രമല്ല, രവിയുടെ മുത്തച്ഛൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനി കൂടി ആയിരുന്നു…
ഇട്ടു മൂടാൻ സ്വത്ത്…
പഴയ അംബാസിഡർ കാർ പെരുമ കാണിക്കാനായി മാത്രം ഒരു പോർച്ച് പണി കഴിപ്പിച്ച് അതിനായി ഇട്ടിരിക്കുന്നു…
ഏകദേശം പണ്ട് ആനയുണ്ടായിരുന്ന തറവാട് തന്നെ എന്ന് ചുരുക്കം…
നീലഗിരിയിലും വയനാട്ടിലുമായി തേയിലത്തോട്ടങ്ങളും കാപ്പിത്തോട്ടങ്ങളും…
മറ്റു കൃഷിയും സ്ഥലങ്ങളും എസ്റ്റേറ്റുകളും വേറെ…
ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട കബനി,
സ്ഥിരം ആയി ഇവിടെ അങ്ങനെ വരാറില്ല…കുറച്ച് തിരക്കുകളിൽ ആയിരുന്നു… യാഥർശികമായി ആണ് ഇവിടെ വന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ എൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരൻ്റെ പുതിയ കഥ കാണുന്നത്…ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി… അപ്പോൾ തന്നെ വായിച്ചു…പറയാൻ ഇല്ല പതിവ് പോലെ തന്നെ കബനി മാജിക്ക് ഈ കഥയിലും കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞു…
പഴയ കഥകൾ എന്ന് വരും എന്നൊന്നും ചോദിച്ച് വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല…അത് സമയവും സന്ദർഭവും ഒത്ത് വരുമ്പോൾ താങ്കൾ തരും എന്ന് തന്നെ ആണ് പ്രതീക്ഷ…താങ്കളെ പോലെ തന്നെ മിസ്സ് ചെയ്ത ഒന്നുരണ്ടു എഴുത്തുകാർ കൂടി ഉണ്ട്…അവരും കൂടി തിരിച്ച് വന്നാൽ ഇരട്ടി സന്തോഷം…കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി
കാത്തിരിക്കുന്നു…
സ്നേഹപൂർവ്വം
ഷെർലക് ഹോംസ്
ഡിയർ ഹോംസ്….
ഓരോരോ പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്തു വരുമ്പോൾ കഥ എഴുതാൻ ഉള്ള മൂഡ് പോയിട്ട് കഥയെക്കുറിച്ച് പോലും ഓർമ ഉണ്ടാകില്ല…
മനപ്പൂർവം ഞാൻ സ്റ്റോറി വൈകിപ്പിക്കുന്നതല്ല…
ഞാൻ മുൻപ് എഴുതിയ കഥകൾക്ക് കമന്റ് കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ കരുതി ഇവിടെ വിട്ട് പോയി എന്ന്..
ഞാൻ അർത്ഥം അഭിരാമം ഒരു തവണ നിർത്താൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ എന്നെ ഊതി തെളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് താങ്കൾ ആണല്ലോ… അത് ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കുന്നില്ല…
നല്ല വായനക്കാരൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ നല്ല എഴുത്തുകാരും നല്ല കഥകളും ഉണ്ടാകും…
താങ്കളുടെ വിമർശനം തന്നെ രസകരവും സത്യസന്ധവുമാണ്..
ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം…
ആജ്ഞയല്ല.. അപേക്ഷ ആണ്…
സ്നേഹം മാത്രം…


കബനി