ഒരു പക്ഷേ, അതിലുമേറെ…
കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ നിന്ന് ജയ എന്തോ ഓർമ്മ വന്നതു പോലെ തിരിഞ്ഞു…
ഡാൻസ് റൂമിൽ നിന്ന് അവൾ ധൃതിയിൽ പോയത് മുരളിയുടെ മുറിയിലേക്കായിരുന്നു…
വാതിൽ ലോക്കായിരുന്നില്ല…
മുറിയിൽ എ.സി യുടെ നേർത്ത മൂളലോടൊപ്പം അതിലും നേർത്ത മുരളീകൃഷ്ണന്റെ കൂർക്കം വലിയും…
“” ന്റെ കൃഷ്ണാ… …. നീയിതുവരെ എഴുന്നേറ്റില്ലേ………. ?””
ശരീരം മൂടിയിരുന്ന മുരളിയുടെ പുതപ്പു വലിച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ടാണ് ജയ ചോദിച്ചത്…
പുതപ്പ് ശരീരത്തിൽ നിന്ന് തെന്നിമാറിയെങ്കിലും മുരളി ചിണുങ്ങലോടെ ബെഡ്ഡിൽ വീണ്ടും ഒന്നു ഉരുണ്ടു കിടന്നു…
“ കുറച്ചു നേരം കൂടി അമ്മാ……….””
ഞരക്കം പോലെ മുരളി പറഞ്ഞു…
“” ഇല്ലെടാ സമയം………. അവളിപ്പോൾ ഇങ്ങെത്തും……”
അവനെ ഒന്നു കൂടി കുലുക്കി വിളിച്ചു കൊണ്ട് ജയ പറഞ്ഞു……
“” ഫൈവ് മിനിറ്റ്സ്………. “
ഇരു കാലുകൾക്കുമിടയിലേക്ക് കൈകൾ തിരുമ്മിയിറക്കി, മുഖം കിടക്കയിലുരതിക്കൊണ്ട് മുരളി കെഞ്ചി..
“” ഓക്കേ… എന്റെ ബാത്ത് കഴിയുന്നതു വരെ… “
ജയ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ഡാൻസ് റൂമിലിരുന്ന അവളുടെ ഫോൺ ബല്ലടിക്കുന്നതു കേട്ടു…
“” ഇറ്റ്സ് ഹെർ………. “
ജയ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു……
താഴെ നിലയിൽ മൂന്നു ബഡ്ഡ് റൂമും ഹാളും കിച്ചണും വർക്ക് ഏരിയായും…
മുകളിൽ രണ്ടു മുറികളും ഒന്ന് ഡാൻസ് റൂമും സ്റ്റെയർ കഴിഞ്ഞുള്ള ഭാഗം ഹാളും…
താഴെയുള്ള വർക്ക് ഏരിയയുടെയും കിച്ചണിന്റെയും ഭാഗം മുകളിൽ ജയയുടെ ചെറിയ ഉദ്യാനമാണ്……
ജയ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ അത് ശരണ്യയുടെ കോൾ തന്നെയായിരുന്നു…
ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട കബനി,
സ്ഥിരം ആയി ഇവിടെ അങ്ങനെ വരാറില്ല…കുറച്ച് തിരക്കുകളിൽ ആയിരുന്നു… യാഥർശികമായി ആണ് ഇവിടെ വന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ എൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരൻ്റെ പുതിയ കഥ കാണുന്നത്…ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി… അപ്പോൾ തന്നെ വായിച്ചു…പറയാൻ ഇല്ല പതിവ് പോലെ തന്നെ കബനി മാജിക്ക് ഈ കഥയിലും കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞു…
പഴയ കഥകൾ എന്ന് വരും എന്നൊന്നും ചോദിച്ച് വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല…അത് സമയവും സന്ദർഭവും ഒത്ത് വരുമ്പോൾ താങ്കൾ തരും എന്ന് തന്നെ ആണ് പ്രതീക്ഷ…താങ്കളെ പോലെ തന്നെ മിസ്സ് ചെയ്ത ഒന്നുരണ്ടു എഴുത്തുകാർ കൂടി ഉണ്ട്…അവരും കൂടി തിരിച്ച് വന്നാൽ ഇരട്ടി സന്തോഷം…കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി
കാത്തിരിക്കുന്നു…
സ്നേഹപൂർവ്വം
ഷെർലക് ഹോംസ്
ഡിയർ ഹോംസ്….
ഓരോരോ പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്തു വരുമ്പോൾ കഥ എഴുതാൻ ഉള്ള മൂഡ് പോയിട്ട് കഥയെക്കുറിച്ച് പോലും ഓർമ ഉണ്ടാകില്ല…
മനപ്പൂർവം ഞാൻ സ്റ്റോറി വൈകിപ്പിക്കുന്നതല്ല…
ഞാൻ മുൻപ് എഴുതിയ കഥകൾക്ക് കമന്റ്‌ കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ കരുതി ഇവിടെ വിട്ട് പോയി എന്ന്..
ഞാൻ അർത്ഥം അഭിരാമം ഒരു തവണ നിർത്താൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ എന്നെ ഊതി തെളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് താങ്കൾ ആണല്ലോ… അത് ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കുന്നില്ല…
നല്ല വായനക്കാരൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ നല്ല എഴുത്തുകാരും നല്ല കഥകളും ഉണ്ടാകും…
താങ്കളുടെ വിമർശനം തന്നെ രസകരവും സത്യസന്ധവുമാണ്..
ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം…
ആജ്ഞയല്ല.. അപേക്ഷ ആണ്…
സ്നേഹം മാത്രം…
കബനി