തിരിഞ്ഞുനോട്ടം 4 [Danilo] 281

മമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് -” എങ്ങനെയാ മോനെ, നിനക്ക് എന്റെയടുത്തു ഇങ്ങനയൊക്കെ തോന്നുന്നത്. ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ലേ.”

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

മമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് -” ഞാൻ ഇത്രയും നേരം സഹിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു. മമ്മിയുടെ മുന്നിൽവെച്ചു ചോദിക്കാൻ പറ്റുവോ, സ്വന്തം അമ്മയോട് മകന് ശേ…. നിന്നെ ഒന്നുവില്ലെങ്കിലും 10 മാസം ചുമന്നു നൊന്തു പ്രസവിച്ചവളല്ലേ ഞാൻ. ”

മമ്മി അതും പറഞ്ഞു, ആ മരത്തിൽ ചാരിനിന്നും വിധുമ്പി. എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. ഞാൻ മമ്മിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു, പുറത്തു തടവി.

ഞാൻ -” സോറി മമ്മി ”

മമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് -” തൊട്ടുപോകരുത് എന്നെ, നിന്റെ പപ്പയോ ഒരു വഴിക്ക്, നീയും ഇങ്ങനെയായിപോയല്ലോ മോനെ. പോ എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട ”

ഞാൻ മമ്മിയെ തലോടി ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പപ്പ ഇത്രയും ദൂരം മാറി നിക്കുന്നതിന്റെ സങ്കടവും മമ്മിക്കുണ്ടെന്നു എനിക്ക് മനസിലായ. ഞാൻ പുറത്തു തടവി കൊണ്ട് നിന്നു. പക്ഷെ പെട്ടന്നാണ് വീണ്ടും മമ്മിയുടെ ആ കുണ്ടിപന്ധുക്കൾ എന്റെ കണ്ണുകളെ കോർത്തു വലിച്ചത്. മമ്മി ചാരി നിന്നു കരയുന്ന മാരം അടുത്തുള്ള കുളത്തിലെക്കു അല്പം ചാഞ്ഞാണ് നില്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, മമ്മി അല്പം കുനിഞ്ഞാണ് ആ മരത്തിലേക്കു കിടക്കുന്നതു. കയറ്റി കുത്തിയത് അഴിഞ്ഞു പോയതുകൊണ്ട്, മമ്മിയുടെ കുണ്ടിപന്തുകളിടയിലെ ആ ചാലിലേക്കു നൈറ്റിയും അടിപാവാടയും അല്പം കയറി കിടക്കുന്നുണ്ട്. മമ്മിയുടെ എങ്ങിയുള്ള കരച്ചിലിന്റെ താളത്തിൽ, ആ ഗോളങ്ങൾ വെട്ടുന്നു. എനിക്ക് വായിൽ വെള്ളമൂറി.

ഞാൻ -” മമ്മി, എനിക്ക് മമ്മിയോട് സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല, മമ്മിയെ, ഇഷ്ടവുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ ”

മമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് -” പ്പാ…. ചെറ്റേ, സ്വന്തം അമ്മയോടാണോടാ, നിന്റെ സൂക്കേട് തീർക്കണ്ടത്. അത് ശരിയായ സ്നേഹവല്ല ”

ഞാൻ -” മമ്മിയോട് എനിക്ക് ശെരിക്കും സ്നേഹമേ ഉള്ളു. മമ്മിയെ എനിക്ക് അത്രക്കും ഇഷ്ടാവാണ് ”

മമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് -” ചീ…. പോടാ….. നാണമില്ലെടാ നിനക്ക്. ഇതിനാണോ നിന്നെ വളർത്തി ഇത്ര ആക്കിയത്. എന്നെ ആരും സ്നേഹിക്കണ്ട, എന്റടുത്തുന്നുപോ ”

ഞാൻ -” ഞാൻ പോവൂല, മമ്മി എന്നെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുവാ. മമ്മിയെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കും. മമ്മിയോട് എനിക്ക് ശെരിക്കും സ്നേഹവാ ഉള്ളത്.