തൊണ്ടിമുതലും ഞാനും [അപ്പന്‍ മേനോന്‍] 278

അതിന്റെ ക്ഷീണത്താല്‍ കൂര്‍ക്കം വലിച്ച് കിടന്നുറങ്ങും. ഇങ്ങിനെ പോയാല്‍ ഞാന്‍ മച്ചിയായി പോകുമോ എന്നുള്ള എന്റെ പേടി ഞാന്‍ ഗര്‍ഭിണിയായതോടുകൂടി മാറി. അങ്ങിനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മകന്‍ പിറന്നു.
ആദ്യത്തെ പ്രസവത്തോടെ എന്റെ പൂര്‍ ശരിക്കും ലൂസായി തുടങ്ങി. അപ്പോള്‍ പിന്നെ എനിക്ക് നന്ദുവേട്ടന്റെ ചെറിയ കുണ്ണ തീരെ പോരാതായി. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ നന്ദുവേട്ടന്റെ സാധനം ശരിക്കും മൂത്താല്‍ തന്നെ ഒരു നാലരയിഞ്ച് നീളവും ഒരു പിഞ്ചു വഴുതനിങ്ങയുടെ വണ്ണവുമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. നന്ദുവേട്ടന്‍ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ കോവക്കയുടെ അത്രയുള്ള നന്ദുവേട്ടന്റെ സാമാനം കണ്ടാല്‍ എനിക്ക് തന്നെ ചിരി വരും. എങ്കിലും എന്റെ ജീവിതത്തിലെ അസംത്രിപ്തി ആരേയും അറിയിക്കാതെ ഞാന്‍ ജീവിതം തള്ളി നീക്കി. പക്ഷെ നന്ദുവേട്ടന്‍ എല്ലാം കൊണ്ടും ഹാപ്പിയായിരുന്നു.
മേരിയുടേയും സൂസന്റേയും കല്യാണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും ആദ്യരാത്രിയില്‍ അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ അവരെ പണ്ണിയപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് സംശയങ്ങള്‍ ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അവര്‍ രക്ഷപ്പെട്ടു. അവരുടെ ഇപ്പോഴത്തെ ദാമ്പത്യത്തെ കുറിച്ചും അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാരുടെ വിവിധ തരം ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളും പല പൊസിഷനിലുമൊക്കെയുള്ള കളികളൊക്കെ എന്നോട് വിസ്തരിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ എനിക്കതെല്ലാം കേട്ട് നെടുവീര്‍പ്പ് ഇടാനെ സാധിച്ചിരുന്നുള്ളു. അല്ലാതെ അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒന്ന് കളിച്ച് തരാന്‍ പറയാന്‍ പറ്റുമോ.
അങ്ങിനെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി ഉടുവില്‍ ഞാന്‍ 29 വയസ്സില്‍ എത്തി. അന്ന് മോനു ഏതാണ്ട് 4 വയസ്സ് പ്രായം. ഞാന്‍ അവനെ പ്രസവിച്ച് ആറുമാസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മുതല്‍ ജോലിക്ക് പോയിതുടങ്ങിയല്ലോ. ഞാന്‍ ജോലിക്ക് പോകുന്നത് കൊണ്ട് എന്റെ അച്ചനും അമ്മയുമാ അവനെ വളര്‍ത്തിയത്. ഇപ്പോള്‍ അവനു ഞാന്‍ ഇല്ലെങ്കിലും സാരമില്ലാ, പക്ഷെ മുത്തച്ചനും അമ്മൂമയും മാത്രം മതി. അവരാകുമ്പോള്‍ അവന്റെ എല്ലാ കുറുമ്പിനും കൂട്ടുനില്‍ക്കുമല്ലോ. നന്ദുവേട്ടന്‍ അന്നും ഗള്‍ഫിലായിരുന്നു. 50 വയസ്സുവരെ ഗള്‍ഫില്‍ ജോലിചെയ്ത് സാമ്പാദിക്കാവുന്ന അത്രയും സമ്പാദിച്ച് ഇവിടെ നാട്ടില്‍ വന്ന് എന്തെങ്കിലും ബിസിനസ്സ് ചെയ്യാം എന്നാ നന്ദുവേട്ടന്‍ എപ്പോഴും പറയാറുള്ളത്. പൈസ ഉണ്ടാക്കുക എന്ന ഒരു ലക്ഷ്യം മാത്രമേ നന്ദുവേട്ടനുള്ളു എന്ന് എനിക്ക് ഇതിനോടകം മനസ്സിലായി.
അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം തിരുവനന്തപുരത്തുള്ള എന്റെ അച്ചന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ മകളുടെ കല്യാണത്തിനു പനിയും ജലദോഷവും കാരണം അച്ചനു പകരം എനിക്ക് പോകേണ്ടി വന്നു. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടു-മൂന്ന് ദിവസം അവിടെ താമസിച്ചിട്ട് ഒക്കെ വന്നാല്‍ മതി എന്നായിരുന്നു അച്ചന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത്. കോഴിക്കോട് വന്നാല്‍ അച്ചന്റെ ഫ്രണ്ട് ഫാമിലി സഹിതം ഞങ്ങളുടെ കൂടെയായിരുന്നു താമസം. അതുപോലെ ഞങ്ങള്‍ ഒരിക്കല്‍ ആറ്റുകാല്‍ പൊങ്കാല ഇടാന്‍ പോയപ്പോള്‍ അവരുടെ കൂടെ രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസം താമസിച്ച് തിരുവന്തപുരത്തെ മിക്കവാറും എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളും പോയി കണ്ടിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ കുടു:ബങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ അത്ര നല്ല ബന്ധമായിരുന്നു.
ഒരു നവംബര്‍ മാസം തിങ്കളാഴ്ചയായിരുന്നു കല്യാണം. നാലു ദിവസത്തെ ലീവ് എടുത്ത് ഞാന്‍ ഞായറാഴ്ച രാവിലേയുള്ള ട്രെയിനില്‍ കോഴിക്കോട് നിന്നും കയറി ഏതാണ്ട് സന്ധ്യയോടുകൂടി തിരുവന്തപുരത്തെത്തി. എന്നെ റെയില്‍വേ സ്‌റ്റേഷനില്‍ നിന്നും പിക്കപ്പ് ചെയ്യാന്‍ കല്യാണപെണ്ണിന്റെ ഇളയ ആങ്ങള ബൈക്കില്‍ വന്നിരുന്നു. അന്ന് ഞാന്‍ അച്ചന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടില്‍ തങ്ങി. പിറ്റേന്ന് തിങ്കളാഴ്ച കല്യാണവും അതിന്റെ പിറ്റേന്ന് ചെറുക്കന്റെ വക റിസപ്ഷനും കഴിഞ്ഞ് ബുധനാഴ്ച രാവിലെ ട്രെയിനില്‍ സീറ്റൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ തമ്പാനൂര്‍ ബസ് സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ നിന്നും ഏഴുമണിക്കുള്ള തിരുവനന്തപുരം-കോഴിക്കോട് സുപ്പര്‍ഫാസ്റ്റ് ബസ്സില്‍ കയറി പൊയ്‌ക്കോളാം