തുടക്കവും ഒടുക്കവും 2 [ശ്രീരാജ്] 218

രാവിലെ പതിവ് പോലെ കടയിൽ,,, സുനിലിന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും മഞ്ജിമ വായിച്ചെടുത്തു, ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന്. മഞ്ജിമ യാതൊരു മൈൻഡും ചെയ്തില്ല സുനിലിനെ. പത്തുമണിയോടെ മഞ്ജിമയുടെ ഫോണിലേക്കു നൗഫലിന്റെ കാൾ വന്നു. മഞ്ജിമ ഫോൺ എടുക്കുന്നതിനു മുൻപേ സുനിലിനെ ഒന്ന് നോക്കി, എന്നിട്ട് നേരിയ ശബ്ദത്തോടെ “ഹലോ” പറഞ്ഞു.. നൗഫൽ : ഞാൻ ഒരു പത്തു മിനിറ്റിൽ അങ്ങോട്ട് എത്തും. നമുക്ക് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോവാം. മഞ്ജിമ : എങ്ങോട്ടാ… മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, നൗഫൽ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു. മഞ്ജിമക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. അന്തം വിട്ട് ഇരുന്നിടത്തു തന്നെ ഇരുന്നു മഞ്ജിമ. സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി മഞ്ജിമക്ക്. പറഞ്ഞപോലെ തന്നെ നൗഫലിന്റെ കാർ വന്നു നിന്നു കടയുടെ മുൻപിൽ. മഞ്ജിമ സീറ്റിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു കാറിനു നേരെ നോക്കി. കാറിന്റെ ഹോൺ മുഴങ്ങി രണ്ട് വട്ടം. സുനിലിനെ സാക്ഷി ആക്കി മഞ്ജിമ പതിയെ നടന്നു കാറിനു അടുത്തേക്ക്, തല കുനിച്ചു കൊണ്ട്. കാറിനു അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ സൈഡ് ഗ്ലാസ് താഴ്ത്തി കൊണ്ട് നൗഫൽ പറഞ്ഞു : വേഗം കയറ്. മഞ്ജിമക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. മഞ്ജിമയുടെ നിൽപ് കണ്ട് നൗഫൽ കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്‌ അഴിച്ചു വച്ചു വീണ്ടും പറഞ്ഞു : വേഗം കയറാൻ. മഞ്ജിമ ഡോർ തുറന്നു പതിയെ കാറിലേക്ക് കയറി. കയറി ഇരുന്ന ശേഷം സുനിലിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. സുനിലിന്റെ മുഖത്ത് നിരാശ ഭാവം മഞ്ജിമ കണ്ടു.

കാർ നീങ്ങി തുടങ്ങി, നൗഫൽ സൈഡ് മിറർ കയറ്റി മുഴുവനായും. കാലുകളും കൈകളും കൂട്ടിപിടിച്ചു പേടിച്ചു കൊണ്ട് മഞ്ജിമ ചോദിച്ചു : എങ്ങോട്ടാ?.. നൗഫൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മഞ്ജിമക്ക് നേരെ നോക്കി പറഞ്ഞു : ഇങ്ങനെ പേടിച്ചാലോ, ഞാൻ തിന്നതൊന്നും ഇല്ല. നൗഫൽ പാട്ടു ഓൺ ചെയ്തു. കൂടാതെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി. വീട്ടിലെ വിശേഷങ്ങൾ മുതൽ വിനയന്റെ കാര്യങ്ങൾ വരെ. പതിയെ പതിയെ മഞ്ജിമയുടെ പേടി അകന്നു പോയ്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടക്കുള്ള നൗഫലിന്റെ വളിച്ച തമാശയിൽ മഞ്ജിമ അറിയാതെ കൂടെ ചിരിച്ചു പോയി. 45 മിനിറ്റോളം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു കാറിൽ യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ട്. കാർ ഇപ്പോൾ മെയിൻ റോഡ് വിട്ട് കുന്നു കയറി കൊണ്ടിരിക്കുക ആണ്. മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും തിരിയുമ്പോൾ മഞ്ജിമ ബോർഡ്‌ വായിച്ചു ” ഫ്രണ്ട്‌സ് ക്രഷേഴ്സ്”…. കാർ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കുന്ന് കയറി കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടക്കിടക്ക് വലിയ ലോറികൾ കല്ല് നിറച്ച ലോഡുമായി കാറിന്റെ എതിർ ദിശയിൽ നിന്നും വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. കാർ മുന്നോട്ടു പോയ്‌ കൊണ്ടിരുന്നു. മുന്നിൽ താഴേക്കു ഉള്ള ഒരു വഴിയും, മുകളിലേക്ക് കയറിനുള്ള വഴിയും മഞ്ജിമ കണ്ടു. കാർ മുകളിലേക്കു ഉള്ള വഴിയിലേക്ക് കയറി.മഞ്ജിമയുടെ ഉള്ളിൽ വീണ്ടും പേടി കയറി. മഞ്ജിമ കണ്ണ് തുറിച്ചു കാർ പോകുന്ന വഴി നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. വഴിയുടെ അവസാനം ഒരു വലിയ ഗേറ്റ് ആയിരുന്നു. ചുറ്റുപാടും നോക്കിയ മഞ്ജിമ കണ്ടത് മരങ്ങളും കുന്നുകളും ആയിരുന്നു. ഗേറ്റിനു ഉള്ളിൽ വെള്ള കളർ അടിച്ച ഇരു നില മാളിക മഞ്ജിമ കണ്ടു. ” എവടെ പോയി മയിരൻ ” നൗഫൽ സ്വയം പറഞ്ഞു കാറിന്റെ ഹോൺ രണ്ട് മൂന്നു വട്ടം മുഴക്കി. സെക്കണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം ഒരുത്തൻ സെക്യൂരിറ്റി ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ട നോർത്ത് ഇന്ത്യക്കാരൻ ഓടി വന്നു. ഗേറ്റ് മലക്കെ തുറന്ന് നൗഫലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി എത്തി. തൊപ്പി പിടിച്ചു കുനിഞ്ഞു നിന്നു മുറി മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞു : ചൊറി സാബ്, ഞാൻ അപ്പുറത് ആയിരുന്നു “. “അവന്റെ ചൊറി,, എല്ലാം ഓകെ അല്ലെ ഉള്ളിൽ. ചാവി എവടെ ആണ് “. നൗഫൽ അയാളോട് ചോദിച്ചു. സെക്യൂരിറ്റി ചാവി അരയിൽ നിന്നും എടുത്തു നീട്ടി നൗഫലിന് നേരെ. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു : സബ് ടീക് ഹെ സാബ്. നൗഫൽ ചാവി വാങ്ങി വണ്ടി എടുത്തു. വണ്ടി വലിയ വെള്ള കളർ അടിച്ച വീടിനു മുന്നിൽ കൊണ്ട് നിർത്തി. നൗഫൽ ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി ഒപ്പം മഞ്ജിമയോട് പറഞ്ഞു : ഇറങ്ങിക്കോ….. ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു മഞ്ജിമയുടെ മനസ്സിൽ. മഞ്ജിമ നൗഫൽ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇറങ്ങി കാറിൽ നിന്ന്. നൗഫൽ മഞ്ജിമയെ നോക്കി ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു : വാ, ഒരു പേടിയും പേടിക്കണ്ട. നമ്മുടെ സ്വന്തം സ്ഥലം ആണ്. നൗഫലിന്റെ പിറകെ വച്ചു വച്ച് മഞ്ജിമ നടന്നു. മഞ്ജിമ അറിയാതെ തന്നെ നടന്നു നടന്നു കോണി പടികൾ കയറി നൗഫലിന് പിന്നാലെ. പേടികൊണ്ടും ആകാംക്ഷ കൊണ്ടും ശരീരം മുഴുവൻ തരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു മഞ്ജിമക്. ഒരു വലിയ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വാതിലിനു മുൻപിൽ നടന്നു എത്തിയ നൗഫൽ പെട്ടെന്ന് മഞ്ജിമയെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടു തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. മഞ്ജിമ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചു വച്ചു നൗഫലിനെ നോക്കി, നൗഫൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വാതിലിൽ ചാവി ഇട്ടു, ഡോർ മലക്കെ തുറന്നു. വലിയ വെള്ള കളർ അടിച്ച റൂം, റൂമിനു നടുവിലായി വലിയ കട്ടിൽ. കട്ടിലിൽ നിന്ന് കുറച്ചു മുൻപോട്ട് മാറി, ട്രാൻസ്പരന്റ് ഗ്ലാസ്‌ കൊണ്ട് ഉള്ള ചുവരും, സ്ലൈഡിങ് ഡോറും. അതിനപ്പുറം കുറച്ച് വലിപ്പമുള്ള ബാൽക്കണി. അവിടെ മരത്തിന്റെ ഡായിനിങ് ടേബിളും ചുറ്റും ഇരിക്കാനുള്ള കസാരകളും സൈഡിൽ മാറി കിടക്കാൻ പറ്റുന്ന പോലത്തെ രണ്ട് ചാരു കസരയും. നൗഫൽ മഞ്ജിമയെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു. നടന്നു ബെഡിന് അരികിൽ എത്തിയപ്പോൾ മഞ്ജിമയെ വിട്ട് നൗഫൽ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. മഞ്ജിമ കേട്ടു പിറകിൽ വാതിൽ അടയുന്നത്. മഞ്ജിമ പേടിയും ആകാംക്ഷയും കൊണ്ട് നിന്ന നിൽപ്പിൽ തന്നെ നിന്നു. പെട്ടെന്ന് നൗഫൽ പിറകിലൂടെ വന്നു മഞ്ജിമയെ വട്ടമിട്ടു പിടിച്ചു. മഞ്ജിമ ഞെട്ടി എങ്കിലും നിന്ന നിൽപ് തന്നെ തുടർന്നു.ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്ക് ആഞ്ഞു വലിച്ചു വിട്ട് എന്തിനും തയ്യാറാവാൻ മനസ്സിന് ബലം കൊടുത്തു. നൗഫലിന്റെ ചുണ്ട് മഞ്ജിമയുടെ കഴുത്തിലേക്കു അടുത്തു. നൗഫലിന്റെ ചുണ്ട് മഞ്ജിമയുടെ കഴുത്തിൽ തൊട്ടതും മഞ്ജിമയുടെ ശരീരം വിറച്ചു. നൗഫലിന്റെ ചുണ്ട് മഞ്ജിമയുടെ കഴുത്തിലൂടെ ഉരസി തുടങ്ങി. മഞ്ജിമയുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തുടങ്ങി, ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബലം പിടുത്തം അയഞ്ഞു വന്നു. മഞ്ജിമയുടെ അരയിലൂടെ വട്ടം ഇട്ടു പിടിച്ചിരുന്ന നൗഫലിന്റെ കൈകൾ മഞ്ജിമയുടെ മുലയിൽ മഞ്ഞ ചുരിദാറിന് മുകളിലൂടെ പിടുത്തം ഇട്ടു. നൗഫൽ ഒരേ സമയം മഞ്ജിമയുടെ മുലകളെ തന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് പതിയെ പതിയെ ഞെക്കുകയും ചുണ്ട് കൊണ്ട് കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വെക്കുകയും ചെയ്തു. എല്ലാം മറന്നു മഞ്ജിമ കണ്ണുകൾ അടച്ചു ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി ഉച്ചത്തിൽ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.