തുടക്കവും ഒടുക്കവും [ശ്രീരാജ്] 207

അഭിയെ കണ്ടതും മഞ്ജിമയുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. അഞ്ചാറു വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു അഭിയെ നേരിട്ട് കണ്ടിട്ട്. ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ, കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ സ്റ്റേജിൽ കയറിയപ്പോൾ ആണ് അഭിയെ മഞ്ജിമ കണ്ടത്.
അന്ന് ഉണ്ടായ ടെൻഷൻസിന് ഇടയ്ക്കു ഒന്നു ചിരിക്കാൻ പോലും പറ്റിയില്ല മഞ്ജിമക്ക്. ശേഷം കല്യണ ആൽബം എടുത്തു പലപ്പോളും നോക്കിയിരുന്നു അഭിയെ. അഭിയുടെ ഫോട്ടോയിൽ ഉള്ള ക്യൂട്ട് പുഞ്ചിരിച്ച മുഖവും.
ഒരുപക്ഷെ അഭി ഈ നാട്ടിൽ നിന്നു പഠിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഉള്ളിൽ ഉള്ള സ്നേഹം തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നേനെ മഞ്ജിമ അഭിയോട്. പക്ഷെ വിധി അതിന്റെ വഴിക്കല്ലേ പോകൂ.
അഭി വന്നതും ജലജ കേറി മുകളിലേക്കു വരാൻ പറഞ്ഞു. തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ഒരക്ഷരം പറയാതെ അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടു അഭി നടന്നു.
മഞ്ജു… കുട്ടിയെ ഞാൻ ഇരുത്താണോ മടിയിൽ…. ജലജയുടെ ചോദ്യം വന്നു.
എയ് വേണ്ട അമ്മായി, ഞാൻ എടുത്തോണ്ട് പറഞ്ഞു മഞ്ജിമ അപ്സരയെ മടിയിൽ ഇരുത്തി.
സെക്കന്റ്സിനുള്ളിൽ മഞ്ജിമ അറിഞ്ഞു അഭി തന്റെയും ജലജയുടെയും നടുവിൽ ആയി കേറി ഇരിക്കുന്നത്.
അഭി കേറി ഇരുന്നതും അഭിയുടെ സ്പ്രേയുടെ മണം മൂക്കിലേക്ക് തുളച്ചു കയറി.
ആലിന്റെ സിമെന്റ് ഇട്ട കൈവരിയിൽ തങ്ങളെ പോലെ കുറെ പേര് ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു തരി ഗ്യാപ് ഇല്ലാതെ ആണ് എല്ലാവരും ഇരിക്കുന്നത്. എല്ലാ വർഷവും ഈ ദിവസം ഇങ്ങനാണ്. ഒന്നു രണ്ട് മണിക്കൂർ, പറ എടുപ്പ്, ആനയോട് കൂടി പഞ്ചാവാദ്യം. അത് കഴിയണം ഇനി അവിടുന്നു എഴുന്നേൽക്കാൻ
മഞ്ജിമയുടെ ഇടതു തുടയും അഭിയുടെ വലതു തുടയും തമ്മിൽ ഞെങ്ങി ഞെരിഞ്ഞാന് ഇരിപ്പു. ഷോൾഡർ തമ്മിലും ഒരു തരി ഇട ഇല്ല.
ഞാൻ എടുക്കണോ കുട്ടിയെ,,,, വളരെ അപ്രതീക്ഷിതമായി ചോദ്യം വന്നു അഭിയിൽ നിന്ന്.
മഞ്ജിമ ഒന്നു ഞെട്ടി, അഭിയെ നോക്കി, ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഇരിക്കുന്ന അഭിയോട് മഞ്ജിമ പറഞ്ഞു : എയ് വേണ്ട.
അഞ്ചാറു വർഷത്തെ ഇടവേള, ജീവിതാനുഭവം, കാര്യങ്ങൾ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
പണ്ട് ചോദ്യങ്ങൾക്കു മാത്രം ഉത്തരം തന്നിരുന്ന അഭി, വീണ്ടും വാ തുറന്നു : എന്താടീ, സുഖം ആണോ? അന്റെ കളർ ഒക്കെ പോയല്ലോ?.
മഞ്ജിമ ഒരു പുഞ്ചിരി പാസ്സാക്കി പറഞ്ഞു : സുഖം,, ഓരോരോ പണികൾ അല്ലേടാ…. അമ്മ പറഞ്ഞു നിന്നെ കുറിച്ച്. എവിടാ ജോലി.
അഭി : ജോലി എന്നൊന്നും പറയാൻ ഇല്ലെടി, എക്സ്പീരിൻസിന് വേണ്ടി കയറിതാണ്. എം ബി എ തീരണ വരെ.
മഞ്ജിമ : ഹാ, എവിടാ ജോലി…