തുളസിദളം [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 549

“എന്താ ഇവിടെ…?”

നളിനി അവിടേക്ക് വന്നു

“തമ്പുരാട്ടിക്ക് ഇന്ന് ചെയ്യേണ്ട സേവകളൊക്കെ അടിയൻ ഉണർത്തിക്കുകയായിരുന്നു…”

ശില്പ വൃന്ദയെ നോക്കി പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു

അപ്പോഴേക്കും കണ്ണൻ അവിടെത്തി, വിഷമിച്ചു മുഖം കുനിച്ചു നിൽക്കുന്ന വൃന്ദയെയും മറ്റുള്ളവരെയും നോക്കി…അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ മുഖം ശില്പക്ക് നേരെ ഉയർത്തി

“എന്താടാ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത്…”

ശില്പ അവനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു, പെട്ടെന്ന് വൃന്ദ ഓടിച്ചെന്നു കണ്ണനെ ചേർത്തുപിടിച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

“പോണ പോക്ക് കണ്ടില്ലേ ശവങ്ങള്….”

ശില്പ വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

“നിനക്കെന്താ അവരോട് ഇത്രേം ദേഷ്യം…”

നളിനി ശില്പയോട് ചോദിച്ചു

“അവരോടല്ല, അവളോട്… ആ സുന്ദരിക്കോതയോട്… അവളിവിടെ കാലുകുത്തിയ അന്നുമുതൽ ഞാൻ കേൾക്കുവാ അവളെകണ്ടു പഠിക്ക്… അവളെക്കണ്ടു പഠിക്ക്… എവിടെ തിരിഞ്ഞാലും ഒരു ഉണ്ണിമോള്… മുത്തശ്ശിയും മുത്തശ്ശനും അവളെ തലയിലെറ്റി നടക്കയല്ലാരുന്നോ… ഞാനെന്ത് ചെയ്താലും അവർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല എല്ലാത്തിനും ഒരു ഉണ്ണിമോള്… എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് സ്കൂളിലേക്ക് ചെന്നാലോ…ടീച്ചര്മാര് അവളെ പുകഴ്ത്തിപറയുന്നത് കേക്കുമ്പോ എനിക്ക് വെറച്ച് കേറും… അവള്ടെ ഉണ്ടക്കണ്ണും…. അവളുടെ അഡ്രെസ്സിലാ ഞാൻ ആ സ്കൂളിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത് വൃന്ദേട ചേച്ചി…എന്റെ കൂടെ കൂട്ടുകൂടി നടന്നവന്മാർക്കുപോലും വൃന്ദയെ പരിചയപ്പെടാനും മാത്രം മതി ഞാൻ… അവക്ക് പത്താം ക്ലാസ്സിൽ ഏ പ്ലസ് കിട്ടിയപ്പോ മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും അവളെ കൊഞ്ചിക്കുന്നത് അമ്മ കണ്ടതല്ലേ, അതേ വർഷം ഞാനും പ്ലസ് ടുവിന് ഒരുപാട് ഏ പ്ലസ് ഒന്നുമില്ലേലും ഞാനും ജയിച്ചു പക്ഷേ ആരെയും കണ്ടില്ല ഒരു നല്ല വാക്ക് പറയാൻ, അന്നേ ഞാൻ കണക്ക് കൂട്ടിയതാ ഇവളെ ഒരു പാഠം പഠിപ്പിക്കാൻ…അമ്മയിപ്പോഴും കാണുന്നതല്ലേ അവള് പുറത്തിറങ്ങിയാ ആമ്പിള്ളേരുടെ ക്യു… അതൊക്കെക്കൊണ്ട് തന്നാ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു പ്ലസ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോ അവളുടെ പഠിത്തം ഞാൻ നിർത്തിച്ചത്…അവൾ സന്തോഷിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റില്ല, അവളിവിടെ കിടന്നു നരകിക്കണം…ഞാൻ അത് ചെയ്തിരിക്കും…”

ശില്പ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോട് പറഞ്ഞു നിർത്തി,

നളിനി അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് അന്തംവിട്ട് നിന്നു, ശില്പ നളിനിയെ നോക്കിയിട്ട് അകത്തേക്ക് പോയി.

••❀••

നളിനിയുടെ ഭർത്താവ് രാജേന്ദ്രക്കുറുപ്പ് രാവിലെ വ്യായാമമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് കുളിച്ചു മുറിയിലേക്ക് വന്നു,