തുളസിദളം 3 [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 610

“അപ്പൊ നാളെ ഒരു പത്തുമണിക്ക് ഞങ്ങളുടെ കോളേജിനടുത്തുള്ള മൈക്കിൾസ് കോഫീ ഷോപ്പിലേക്ക് വരോ…”

“എന്താ കാര്യം ശില്പ…”

“കാര്യം നേരിട്ട് പറയാനുള്ളതാ, നന്ദേട്ടൻ വരോ…”

“വരാം…”

“ഓക്കേ…ഗുഡ് നൈറ്റ് നന്ദേട്ടാ…”

അവൾ ഫോൺ വച്ചു…

അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിന്ന രാജേന്ദ്രൻ പുഞ്ചിരിച്ചു

“ഇനിയെന്താ നിന്റെ പ്ലാൻ…?”

“അതൊക്കെയുണ്ട് അച്ഛൻ നോക്കിക്കോ…”

അതുംപറഞ്ഞു ശില്പ തിരികെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…

••❀••

രാവിലെ പത്തുമണിയോടെ തന്നെ നന്ദൻ ശില്പ പറഞ്ഞ കോഫീ ഷോപ്പിലെത്തി, അപ്പോഴും ശില്പ എത്തിയിരുന്നില്ല, നന്ദൻ അതിന്റെ മൂലയിലുള്ള ടേബിളിൽ ചെന്നിരുന്നു, നല്ല തിരക്കുള്ള കോഫി ഷോപ്പണിത്…പത്തുമണിയോടെ തന്നെ ഏകദേശം ടേബിലെല്ലാം ഫില്ലായി, ഭൂരിഭാഗവും കോളേജ് കുട്ടികൾ, നന്ദൻ ചുറ്റും നോക്കിയിരുന്നു, അപ്പോഴേക്കും ശില്പ അവിടേക്ക് വന്നിരുന്നു…

“ഹായ് നന്ദേട്ടാ…വന്നിട്ടൊരുപാട് നേരായോ…”

“ഏയ്.. ഇല്ല ഇപ്പൊ വന്നേയുള്ളു… എന്താ ശില്പ വരാൻ പറഞ്ഞത്…???”

മുഖവരയില്ലാതെ നന്ദൻ ചോദിച്ചു,

“ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക് മാഷേ…നന്ദേട്ടന് കോഫി പറയട്ടെ…?”

നന്ദൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല

“രണ്ട് കപ്പുച്ചീനോ…”

ഓർഡർ ചെയ്തിട്ട് ശില്പ നന്ദന് നേർക്ക് നോക്കി…

“നന്ദേട്ടാ…ഞാൻ വിളിപ്പിച്ചത് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാനും നന്ദേട്ടന്റെ മറുപടിയും അഭിപ്രായങ്ങളും അറിയാനുംവേണ്ടിയാണ്…”

നന്ദൻ മിണ്ടാത്തെ അവൾ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടിരുന്നു…

“ഞാൻ പറയുന്നത് നന്ദേട്ടൻ എങ്ങനെയെടുക്കുമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല…നന്ദേട്ടനെ എന്ന് മുതൽക്കാണ് കണ്ട് തുടങ്ങിയത് എന്നെനിക്കറിയില്ല, പക്ഷേ അന്നേ നന്ദേട്ടനോട് ഒരു കുഞ്ഞ് പ്രണയം എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു…അത് നാൾക്ക് നാൾ വർധിച്ചു എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു ഇപ്പൊ എന്നെ വല്ലാതെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നു, ഇതൊന്നും നന്ദേട്ടനോട് പറയാതെ മനസ്സിൽ കുഴിച്ചിടണമെന്ന് വളരെ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു…പക്ഷെ കഴിയുന്നില്ല നന്ദേട്ടാ…”

ഇത് കേട്ട് അന്തംവിട്ടിരിക്കുന്ന നന്ദനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ശില്പ തുടർന്നു

“നന്ദേട്ടൻ വിഷമിക്കണ്ട ഉണ്ണിമോളേ നന്ദേട്ടൻ ഇഷ്ടപെടുന്നു എന്നറിഞ്ഞ ആ നിമിഷം മുതൽ ഞാൻ നന്ദേട്ടനെ ആ കണ്ണിൽ കണ്ടിട്ടില്ല, കാരണം ഉണ്ണിമോള് എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളാണ്, അവളുടെ സന്തോഷമാണ് എനിക്ക് എന്റെ സന്തോഷത്തേക്കാളും വലുത്, പക്ഷേ നന്ദേട്ടാ…അവളെക്കുറിച്ചൊന്നും അറിയിക്കാതെയാണ് എന്റെ വീട്ടുകാർ ഈ കല്യാണം നടത്തുന്നത്…”

ശില്പ കണ്ണ് നിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,